Alle inzendingen over Wijn verdwijnt

Wijn verdwijnt Mijn moeilijke maag is misselijk Maar ik loop Alleen wel scheef…

Of huiver met mijn lippen aan je hals, En aan je borsten, de gebenedijde Terwijl ik in je lichaam vloei, Zoals een weinig wijn verdwijnt in rode zijde.…

Vingers plukken stralend zacht van gitaar bespannen snaren zomerseizoen melodieën wekken zegepralend rozen op stam dan… nog één keer zijn gebogen rozenbloemen heft stralend lachen naar de zon maar na prachtige melodieën beseffen ‘het is tijd wij moeten nu vertrekken buigen voor de gitarist’ onbetwist illusionist verdwijnt…

Wanneer fatsoen verdwijnt daar waar corona verschijnt is respect volkomen ondermijnd!…

Daar waar regen reeds verdwijnt. Maak voor alle ellende een laatste buiging, omdat de zon weer schijnt.…

maar net zo vlug doet het mij beseffen dat ook dit water droogt en verdwijnt…

Agendaloos daalt de avond schrikt niemand als op het station een didgeridoo zijn aardklanken uitstoot de drum van de passagierstrein aanwelt en je iemand aan de overzijde van het windverlaten perron door de bewegende ruiten van de coupé heen ziet en niet verdwijnt niet verdwijnt -------------------------------- Uit: 'Dichters in…

moet laten vergeten is verdwenen het enige dat er is is een hart met sneeën een hart dat bloed en pijn leidt niets kan het helpen of genezen alle medicijnen zijn al gebruikt niets heeft geholpen en niets deed goed alles wat er was is weg er is niets meer alleen leegte geen hoop geen moed geen liefde het hart stort neer en word vergeten het verdwijnt…

als je verdwijnt zo zonder omkijken oplost in de verte witter wordt dan de witste muur als je verdwijnt zo zonder dralen een wordt met de schutkleuren van een ondoordringbaar woud als je verdwijnt zo zonder naam onherkenbaar samenvalt met de massa en niet terug zal keren…

wat verdwijnt komt nooit terug het zijn de foto's die getuigen van weleer... we weten dat niets blijft zoals het is maar dat doet niets af aan de pijn en 't gevoel van dat het wel wat snel ging…

Leeg maar vol verwachting Een gebroken glas Vol verwarring gevuld De wijn loopt leeg en verdwijnt Een ziel ver weg De maan die scheen Een door beinvloedheid voltrokken scenario Stak een mes door mijn hart Gebroken liggend in een plas Van rood vocht Een glas, Wat mij zo reeds juist nog aan de mond stond Hoe bekrompen is de ziel Zich…

Te zien dat in mijn beurs de duiten wat vermeren, En dat ik dagelijks win dukaten bij 't dozijn; Te hebben kelders vol van Franse en Rinse wijn, Om, als 't geluk mij wel gevalt, mijn vrienden te trakteren.…

goede wijn, net als goede gedichten, worden met de jaren één festijn. bij minder kwaliteit, zie je op hun gezichten de nasmaak van azijn!…

wier waait met de netten mee de zon rust op een mistbank boven hare majesteit, de zee het stromeisje schenkt ruimschoots wijn en dein, turft de dekzwabbers geronseld per dozijn de zeilen bol, het zeeschuim op de rol recht ze haar rug met haar kop pal voor de wind verdwijnt het schip op de valreep wankelt een vader schreeuwend om zijn…

Rode wijn.…

van sfeerrijke feesten en wijn het is heftig wanneer we samen zijn.…

In de laatste jaren wellicht afgelopen eeuwen verdwijnt het noemen van God langzaamaan uit het dagelijkse leven maar als allerlei onzichtbare heilzame microben die leven en werken binnen geperste druiven met zijn allen het edele sap doen gisten en rijpen tenslotte de verlangde wijn scheppen dringt Zijn hemelse wil naamloos door…

glas wijn in de hand tot hoog in de bomen, waarin al je dromen wonen Bemin de wijn zoals geliefden stralen onder rozengeur en maneschijn wat wijn al niet met een mensenleven doet het tovert een lach op je toet!…

Iedere wijn heeft zijn eigen smaak en verhaal. Je kunt er zoveel over leren. Er is geen wijn hetzelfde. Het blijft je interesseren. Wijn is een passie. Het is zuiver, heerlijk en rein. Misschien had je het al begrepen. Ik ben dus werkzaam in de wijn.…

geloven wat werd gezegd en beloofd Vele keren en vele mensen verwensen en te dromen over eten, warmte en drank voor een nacht geen symfonieen en kaarsen geen eenzaamheid in een rijkdom ook geen pijn om het ontbrekende, wanneer alles er is, dat veel beter is en mooier zal zijn nu blijkt dat gebrek aan muzen eenzaam en alleen is zonder Wijn…

De wijn wijst me de weg Schreeuwt me zachtjes toe Dat het er niet toe doet Het gaat je goed Het gaat je slecht Slechts het einde dat is echt…

Het ijzer was gesmeed Het lemmet gescherpt De daad liet op zich wachten Rivieren vulden zich met bloed Het oneven werd gegeven De oevers brokkelden af Warme aders ontlaadden En onschuld spatte uiteen Het glas werd geheven Tegen zonlicht voor contrast Bloed mooi hangend wijntje Zoals het bij sigaren past En onder het tellen Prooste…

je bouquet streelt gruwelijk mijn tong je smaak vrijt dode stukken uit mijn mond en ik wil jou jou door hem vervangen wanhoop wreken met verlangen en drinken van de wijn, de wijn die ik nooit proef te lang gebotteld in geheim maar nu geschonken voor ons in roze glazen…

die rijpen als ik handel ruimte hier, een varen daar het begint al wat te lijken, schaduwen worden minder het licht komt op plaatsen waar het vochtig was en koud vandaag weer een stukje gedaan, onverwachts ik was te veel binnen maar heb de zon gezien ik volg wat ik diep van binnen voel, soms erg onduidelijk ik hef het glas en drink de wijn…

er zijn lieden die zweren bij het vat en anderen lessen hun dorst uit flessen maar wat ze ook beweren ze worden toch wel zat…

jouw woorden als zoete wijn tot ik ontdek dat de geest is uit de fles de inhoud ver uitvergist blijkt…

Dromen zal ik vóór mijn wijn, drinkend aan uw kussen denken, neigend u mijn hart uitschenken, tot de grond, als jonge wijn. Jonge wijn, godenwijn! Liefde kan niet eenzaam zijn. ----------------------------------- uit: 'Het boek der liefde', 1921.…

glas uitgebreid verspreid het veger en blik onaangeraakt in de hoek gelaten een klein kind loopt gewiekst in een vrolijke dans langs de brokken, naast het gruis een rammelkast passeert een schelle brom dendert door bedeesd kijkt het meisje achterom en lacht haar moeder toe later pakt ze een nieuw glas en haar moeder een fles wijn…

Toen de wijn hém zacht had gemaakt, stopten de klokken met tikken. De ravissante Joodse nodigde hem in haar heiligdom. Er was een opgaan in de oneindigheid.…

Dronken zijn we van de liefde Dronken zijn we van de wijn Dansen van intens geluk In de zilte lucht en de maneschijn Ik voel je ogen branden Je zachte armen om me heen. Je kust me met vol verlangen. In je armen gaan we samen heen.…