Alle inzendingen over Wild OR Ontembaar

ik heb nu nog, nu nog, een wild ontembaar verlangen naar bloed.…

meer ingetogen dan met vooruitziende blik schemert zij licht bij de nacht, verscheidenheid ligt besloten, in de geborgenheid van gedachten een teder begin daagt haar karakter uit warm en wild, weerbarstig als altijd haar mond zacht toegeknepen, ontembaar haar sprekende kracht over schaduwen die liefde verbeelden, willen van geen wijken…

De ontembare wilde in de woeste nacht, een trage winterpijn, hoop, die nooit zal smelten, alhoewel de wereld staat niet stil, maar niemand zag hem toen de duisternis zijn wezen kuste, de hemel nam hem terug en het onsterflijke is gewonnen: de liefde na de dood, waar niemand omheen kan.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

of je gaat volledig in het rood met wat pep en liters alcohol , ga je lekker wild... want de zwoele nacht die bruist, laat je elke avond zuipen zo maar al die jaren aan een stuk. en wat is dan het uiteindelijke gevolg? juist...geen geluk maar wel een onverwachte vroege dood!…

door elke verademing in iedere zucht dwars doorheen tranen verdeelt geluk ontwaar ik hoop een ontembaar verlangen dat de dag na morgen jou laat dromen van vandaag…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

De kou kruipt omhoog van mijn teen naar mijn voet schijnbaar ontembaar als barwinterse vloed die zich comfortabel nestelt rondom de broze botten. Zo venijnig en kil; met deze vorst valt nauwelijks nog te spotten.…

meer slecht daar in de wereld die bestaat niet echt Ik weet dat je me nu niet kan horen toch wilde ik je even storen Benieuw hoe het zou zijn is het daar dan echt zo fijn?…

Ontembaar is in mij het wreed verlangen Als van een tijger, aan te grijpen met Mijn hakende verstand, het Al, en het te klauwen, Tot het ligt uitgerafeld voor mij heen.…

nooit zal ik weten wie mij slaat ik ben de ontembare wilde in het grote Niets en mijn bloed is even goddelijk als volmaakt losgeslagen in een Nirvana vol dolgelukkig apengekrijs.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Het stormt, gaat te keer, Uit onheilspellend donkere wolken Daalt onzichtbare neerslag O zo pijnlijk in dit Zielenlandschap neer - Wat er in mij omgaat Dat ben ikzelf niet, Dat zijn onbenoembare kanalen Die ontembaar in mijzelf Rond willen dwalen…

Er is een onrust, een beven in het water ontembare onrust Er wordt gefladderd, geflaneerd buigingen gemaakt en dansen Mannetjes en vrouwtjes zoeken en bieden kansen 'de ware' te worden 'de ware' te zijn Ze zwemmen dadelijk in lijn want zwemmen... staat voor overleven.…

Een oneindige blik Gedegen liefde, ontembaar Overvallen door schrik Zo mooi, fragiel, zo breekbaar Koester ik haar Geen woorden voor Een verschijning zo onbeschrijfbaar Ik bevroor Ontdooi mij Ontdooi mijn hart Aanvaard mijn liefde Laat mij ontwaken uit deze droom…

Paarden in galop trekken mij niet van je weg wild van verlangen.…

In het Reservaat zul je nooit een engel tegenkomen vleermuizen wellicht of uilen prairiewolven ook Ze betekenen allemaal hetzelfde: dood En de dood eet engelen op denk ik want ik heb nog nooit een engel door deze vallei zien vliegen Zoals al zei ik heb nog nooit gehoord van een Indiaan die een engel heeft gezien Ja in het Kerstspel misschien…

Bij zware verkoudheid is het weleens moeilijk in te slapen enkele zang of meerstemmig lied klinkt voortdurend in het donker werkt zich op tot plagend nachtkoor sterk en ontembaar opgericht door het trage zacht glijdende keelslijm dat toonkunst schrijft.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

mond ontbreekt geluid hoor ik het muiten van de golven tussen morgenstond en avondval ver voorbij mijn taal die een andere toonsoort fluit onderwerpt zich aan een tijdloos verval lijken woorden anders, in een vals licht bestoven, waarin ik niet wil geloven stuiven mij de oren dicht,graaf een diepe kuil, door het zand en tij bedolven is de ontembare…

Op het pad van hartstocht en geluk als een ontembaar erfstuk in een duurzaam handvat. Adem tekent zich af in de heldere buitenlucht. Harten versnellen, zonder een zucht De ontmoeting geen straf. Individuen smelten ineen Warmte, straling en gevoelens Woorden zijn schaars Duurzaamheid als een edelsteen.…

de mensenmassa duwt zich ademsnakkend tegen de verlichte kijkdozen kinderlijke blikken vlammen gespannen op woorden zinderen de ontembare verlangens kleven tegen de ruiten druppelen bezweet in langzame stralen de harten binnen de dag is gekocht schuld bekend…

(voor Oscar Wilde) Als je een eeuw later had geleefd, dan was het gevang ondenkbaar en dan had je vrienden kunnen nemen zoveel je wenste en waar je wilde, maar dat is slechts een klein idee, waar jij niet mee geholpen bent. Kon ik maar terug in de tijd om met een schaar het lint dat jou verstrengelde door te knippen.…

Het vuur vouwt kussens in je ogen, geslachtsrijp maar onvermogend daal je af om de pijn te ontlopen striemen die sprekend jouw taal verslaan lijken op de duizend doden die het zand hebben beschilderd met kleuren die niet eens bestaan toch drink ik van de rode wijn die mijn Wad me heeft geschonken en zal mijn pijn jouw innerlijk gaan bevruchten…

Hoe ze daar ligt zo mooi, aaibaar en stil en als ze haar ogen open doet weet ik niet wat ik zeggen moet Hoe ze naar me kijkt met de blik van een engel en als ze me wenkt voel ik hoe deelbaar ze is En als ze...geef ik me over en leg me bij haar neer ik raak betoverd en we beleven de liefde keer op keer.…

't slaat wild, mijn harte, en wilder zal het slaan!... Geen woud, doorkruist van wegel, baan en laan, - een oerwoud!... Ach!…

De woorden die Ik vanuit de diepten Van het hart Met zwart bloed Geschreven heb Liggen hier straffeloos En aanraakbaar voor mij, Het zwarte bloed Dat kloppend en bonkend Door mijn pen wordt rondgepompt En ontembaar aan het papier Wordt toevertrouwd Wekt de innerlijke Dood weer tot leven, De feniks steekt De loftrompet…