Alle inzendingen over Wind OR Leven OR Zekerheid

Alsof je het uitzoekt met een vernauwde geest, niets dan zieken, zeuren, zaniken, niks zonnigs; Files, verkeersborden, fouten, versperde wegen, alles valt en verdrinkt net buiten de greep. We zijn niet gemaakt voor elkaar, we moeten het maken, maar waarom de verkeerde dingen. Ik zie mezelf anders, wat ik je toon, is niet wat je oppakt. Ik heb…

Ik weet heel zeker dat ik het ook kan; eventjes een speedsonnetje dichten. Maar élke dag zo'n takkeklus verrichten, dat laat ik over aan een and're man. De winnaar van de speedsonnetten-beker.... is onze Dries, dat weet ik Wis(s)en zeker!…

Toch zal je eens geloven Geeft Hij je zekerheid De toekomst in die Woorden Scheppen jouw werkelijkheid…

Denk je dat je klaar bent met mij ben ik zeker klaar met jou Denk nou niet dat ik alles pik omdat ik zoveel van je hou Ik laat me niet gebruiken door een onzeker individu Of je van me houdt wil ik weten het liefste hier en liefst ook nu Als je zegt het niet te weten dan weet ik al meer dan genoeg Ik ben niet de eerste de beste die je oppikte…

Vast staat dat overal een eind aan komt Liefde bloedt dood Geluid verstomt Succes eindigt in de goot Strijdlust verdwijnt met verraad Blijdschap wordt woede Nieuws eindigt in beraad Angst vrij ben je ineens op je hoede Licht is oneindig als het heelal Gebroken het hart dat ik eens stal Liefde is noodzakelijk Tijd even vergankelijk…

niets is zeker behalve de onzekerheid van het bestaan…

mijn "zeg maar" menselijke geest een grote bron van tegenstrijdig denken heeft veel te vaak van "zoiets van" dan moet het tegendeel worden bewezen en dus, na levenslange overweging over het echte in dit leven denk ik weer voor de zoveelste keer ik weet het nu toch wel heel zeker…

en de kelten nooit verdwenen opgingen in rook la Tene blijft vast en zeker in een lichtflits voorbij nog even leven in het hart van jou en mij…

Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, rollen we met zijn allen het riool in. Waarschijnlijk is de zekerheid grenzend, edoch, het riool heeft ook kanten…

Over het bospad komen en gaan de goden en de godinnen. Ze fluisteren: de hemel is luisteren naar elkaar. De raden waren: geheel te zijn die je bent en vrijheid leren. De oogjes sluiten voor woeste waanzinwereld en lief inslapen. Een kopje koffie, desnoods met jodenkoekje en café noirtje.…

Zekerheden zijn enkel zeker in het heden. Maar hebben alle schijn, Dat ze ook zeker zeker zijn In het verleden. Wilt u ergens op kunnen bouwen, Kunt u geen zekerheden vertrouwen !…

Dat wij zekerheid mogen hebben, een vast geloof, en geen ‘misschien’. Wij mogen wéten dat onze Heiland elk kind van Hem, dat daar om vraagt, bijstaat, ook in zware tijden, en het in Zíjn armen draagt.…

Wanneer ik me verloren voel van zekerheid verlaten dan ga ik naar het restaurantje bij me op de hoek. Marie maakt daar haar kipragout gerold in pannenkoek en tapt er pullen schuimend bier die losjes laten praten.…

ZEKER, hij vond haar een irritant misbaksel Hij ZÉkER vond haar een irritant misbaksel Hij vond ZEKER háár een irritant misbaksel Hij vond haar ZEKER een irritant misbaksel Hij vond haar een ZEKER irritant misbaksel Hij vond haar een irritant ZEKER misbaksel Hij vond haar een irritant misbaksel, ZEKER…

Misschien in een droom een handreiking die waarheid brengt, misschien het geloof dat naar zekerheid reikt.…

te onderwijzen zij willen contact en liefde vooral in echte bewijzen heb mezelf weggedaan in goede doelen aan de overkant gelukkig ben ik hier nog overeind gebleven maar mijn zekerheden zijn verdwenen dwaal rusteloos rond zoek houvast mag ik vandaag jouw blijde lach…

na een lock down die erger was en langer duurde dan in de dromen van je levendige geest het is je gelukt dat wat zo voor de hand leek te liggen ook binnen ambtelijke kaders vast te prikken in vrijheid en eigen keuze van bestaan mooie dingen heb jij daarvoor op moeten geven om zonder groot risico zorgenvrij verder te kunnen leven…

Bestaat God, is dit een zeker weten? Als dat zo is, is geloven niet meer nodig En zijn de vele twijfels geheel overbodig Godsdiensttwisten kunnen we vergeten. En dan de vraag, is er leven na de dood Kunnen we dat zeker weten misschien? En zullen we elkaar dan eens wederzien Onze kinderen, bekenden of huisgenoot?…

en dan de dood grist waarlijk jaren die ik wilde bewaren voor later, in nood opgespaard leven het mocht maar even alles is gegeven zeker de dood…

waar het ochtendlicht tinten achterlaat in de resten nacht kraakt het eerste leven barsten in het bestaan vol trots en zekerheid wiegt je naam in de wind van het bestaan, je bent nu en even twijfel je nog heel even maar langer. een seconde, meer was het niet…

Tussen het helmgras vallen de vlinders op de wind zweven trage minuten kring op loop. De dag, onaangeroerd en zeker van onbedekte ogen richt zich op en strandt dan aan mijn oever. Ik breek het open, ontelbaar licht een droom tot leven gedicht.…

Ik fluister liefde in je ogen kleur de lucht blauw en geef zon laat de wind je haren roeren en verval in stilte voor de rust. Het leven dat in mij leeft geeft de warmte op je huid niets is dat het soms lijkt maar ik ben er zeker van dat ik jou in mijn hart sluit.…

Soms, Misschien, Eventueel, Waarschijnlijk, Niet veel is zeker, dat is zeker...…

Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig mee te deinen op een zuchtje wind? Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als hoorde ze muziek. Rust maakt geen haast, geeft enkel wat zij neemt. Waar heeft ze dit geleerd, zo stil haar lijf alleen te laten op een bed? Een wimper trilt, een hart tikt in haar slaap.…

Het leven als een vreemde in eigen huis? Hoelang zal een mens in zijn pogingen slagen zijn hart niet horen dat schreeuwt om een 'thuis'.…

Héél véél kon ik alleen geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht, dat ik alles kon (dus niemand nodig had) bleek dat ik mij vergiste, want-weet je wat ik niet kon? mezelf kon ik niet omarmen Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan: zijn mijn woorden- is mijn houding camouflage voor mijn angst? ben ik bang dat ik toch niet alles kan? en…

Kunst zet het leven naar zijn hand, brengt het terug tot dunne lijnen die zich, tegen verval bestand, tot het verstilde beeld verfijnen van windfiguren in wit zand waarin ik veilig kan verdwijnen. ------------------------------ uit: 'Plaatselijke tijd', 1997…

Hij ging zijn gang onaangedaan en zonder onderscheid werd toegewijd zijn leven lang al wat hem overkwam bewaard. Niets ging verloren. Hij vergat zorgvuldig alles wat in kaart gebracht een codenummer had. Zo vond zijn leven plaats. Totdat hij, dwalend langs de schappen zich met zijn registratie mat.…

Hazenschedel. Zonder oren. Tot het bot teruggebrachte waakzaamheid. Onvindbaar verstopt aan een slootkant. Herinneringetje van zilver. Kristallen druppel hemel. Logeerliefde. In het zwembad van mijn pink gegleden. Eeuwen ongezien onder het tuinpad: munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw. Verloren bij een weddenschap. Lorgnet. Messing. ovale…

En naar de dood getekend door de jaren hervinden wij met onze ogen dicht het leven in eenvoudige gebaren. De eerste merel zingt het donker licht. De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken op uit de nevel, aan de overkant het bos waar zich de herfst laat ruiken.…