Alle inzendingen over Wir War

Ik zie je wel, maar je bent het niet, nu zie ik geen liefde meer in je maar alleen maar verdriet, waar is de oude jou, wat is er met je gebeurd? Waar is die mooie lach? Waar zijn de lieve ogen, Waar is de lieve jongen die ik altijd in je zag? waarom ben je zo veranderd?…

Waar is mijn gevoel, mijn warmte, mijn kracht, ergens in mij, waar het...op jou wacht....…

't naakt om me heen leeg mijn glas wars van al 't schoon hijs ik mijn jas vanuit 't schemer gaat mijn blik omhoog en lees: Rosie's bar is waar ik was…

Ik mis je zo vandaag Ik wil je zien, voelen, aaien, ja, ik wil bij je zijn waar je ook bent Ik wil bij je zien. Zwaar zijn de dagen zo zonder jouw lach. Lang duurt nu de nacht dat kost mij veel kracht. Je hebt de berg bedwongen waar ik nu halverwege op ben.…

Alles helder en voor elkaar Dan komt het Het is niet waar Ook nog dat Ach ja, het lijden doorstaan De vragen blijven bestaan Ware liefde Ik wel, het is wat…

de lach in het donker glimmend in het licht het verlangen gevonden een schaduw van jouw gezicht jouw ogen warm en lief ben jij mijn hartendief je armen om mij heen ik wilde niet dat je verdween dromen die niet stopten en ik die jou fopte gedachten over jou waar jij over denken zou ik wacht op je zwoele blik en de geur van je haren…

waarom zweeft men in het rond in het alles in het niets niets anders dan dat zweven door dag en nacht vloeibaar goud of silver zoals de kogel voor een wolf vampier of wat dan ook zie de mist zie het als rook zie het als mist weet je het zeker of heb ik mij vergist wie sist en schreeuwt de rapen zijn gaar wat is echt nep waar.…

Zij verdwijnt met de ouderdom Vrienden nemen haar mee In hun sterven Telkens wordt zij transparanter Mensen herkennen haar Alleen van nu Transparant kwetsbaar fragiel Even later Verdwenen.…

en dat het eenzaam wordt voorbij die laatste waterplas wanneer enkel de spraak van het zand weerklinkt in het lege huis ik wil weg uit mezelf, daar en dan wil de diepte of in verleden dagen de onthoofding van de dood wanneer ik het geraamte bedek zo ontzettend treurig stil met woorden die jij niet horen kan, niet voorbij…

en dat het eenzaam wordt voorbij die laatste waterplas wanneer enkel de spraak van het zand weerklinkt in het lege huis ik wil weg uit mezelf, daar en dan wil de diepte of in verleden dagen de onthoofding van de dood wanneer ik het geraamte bedek zo ontzettend treurig stil met woorden die jij niet horen kan, niet voorbij…

langs het park een smal pad waar je stil staat wacht watervogels dansen in de ochtendzon mensen zoeken naar een god hoe het ooit begon de waarheid schuilt achter de sterren boeken praten letters vertellen het jeukt vleugels verbranden en vuisten slaan niet meer het is het uitzicht echt waar…

Wachten op de ware is als wachten op de jackpot Het is altijd tevergeefs, je vangt bot met elk lot. En de keer dat je vergeet dat je loten hebt gekocht Win je, en dan begint het leven dat je zocht.…

Als het ware Toch is het rare Dat, ” als het ware” Niet aan “het ware “ appelleert Maar dat enkel suggereert Als het aanvaardbare. Dat is het rare aan het ware Dat zich moeilijk laat verklaren.…

Je denkt terecht is hij de ware wel zoals ik denk ben jij de ware wel, onze tactiek en voorzichtigheid ten spijt van doet niets af aan het in waarheid gedeelde wat geen van ons verliezen zal.…

Alleen is waar waar alleen is daar daar waar het waar zich leent absoluut te zijn niets is minder waar daar waar het woord verwoord het vlees verbeend alleen is waar waar ziels alleen zich gelukkig waant.…

alles is waar absoluut maar onwaar is veelal waarder…

volgende gedachte : dat jij mogelijk inderdaad ergens bestaat dat jij net als ik jezelf nu in de spiegel ziet dat ook jij het antwoord op de vraag weet of je eens de Ware vindt namelijk "hoogstwaarschijnlijk niet" –…

Waar ben je? Toch voel ik jouw aanwezigheid Ik zou alles doen, alles Om jouw stem nog een keer te horen Ik wil jouw troostende woorden, Papa Maar je bent alweer Verdwenen, Daar achter de wolken En ik? Ik zie geen sterren Enkel een donkere zomerlucht…

Hij was zo goed, snel en speciaal, echt waar! De vedettes van toen weten het nog goed! Vele mensen kwamen kijken, een hele stoet! Helaas is het nooit gefilmd, dat is best wel gaar...…

wat trek je uit de kast om naar de maan te gaan? een helderwit astronautenpak met coating dan maar? als het grijze maangruis aan je kleeft als je in die rulle bodem boort een maanlanding is hartstikke moeilijk bijna niet te doen overigens vlieg over wit pakijs en blauw zeewater terug naar huis doe alles nu maar…

de menigte hij zwiept de moloch op tot willoos volgen uit de gebalde vuist dreigt ongeremde agressie te ontladen de rode waas ziet eigen falen niet op rationeel gebied offert ziel en geest om een te worden met de leider geniet de overwinning in de roes van samenzijn pas als de voorman zwijgt komt het hakkelend excuus wir…

het is koud buiten. ze murmelt halfluid voor zich heen warmt zich aan de lach van een verliefd paar, mensen vind haar raar. ze lacht soms hardop, schrikt van zich zelf. ontbrekende tanden zichtbaar ze weet zich bespot, mensen griezelen van haar, gluren en zijn erg op hun hoede. je weet immers nooit met deze mensen. dat hoeft heus niet…

schaffen das, 't möt lökke We zijn niet voor wir schaffen das, 't moet lukken * Daat staot te leezn in d'Alberger Bökke Dat staat te lezen in d'Alberger Bökke…

Het magnetisme van de Volle Maan vooral dat van de eerste van de Lente kan niemand die gevoelig is ontgaan dat wist men op 't Concilie al van Trente De Maan, zoals u weet, is een magneet die 't denken kan verstoren als een zender: de hersens slaan op tilt, het bloed wordt heet Dat lijkt geen goed begin voor een kalender... Wat heeft toch…

De wekelijkse rustdag is zo heilig saai! Ik wil gaan werken!…

“Bij nader inzien, heb ik pas geleerd, Was heel die instroom van de vluchtelingen, Waarop ik doelbewust zat aan te dringen, Toch níet zo’n goed idee, ja zelfs verkeerd.” “Dat heb ik nu gemerkt, dus draai ik bij, Zodat u hopelijk weer stemt op mij.”…

De Tweede Wereldoorlog och zolang geleden al niet nodig om dat oude zeer opnieuw met tranen te begieten zei hij en opa zweeg over het kermen van de zwaargewonden gestapeld in een vuile truck over het bevel, hem toegebeten Spiel lauter Mensch verdammt noch mal wir wollen das Geschrei nicht horen en hoe huilend zijn viool toen smeekte…

waar uit, waar uit, wie in, wie uit? ze hebben in mijn perceptie schijt aan hun eigen corona-promiscue-beleid laten de drollen liggen, waar het volk over uitglijdt!…

het vrouwelijke af kletsen, praten, gilletje, lachen en weer kletsen glaasje in de hand met priemende pretoogjes Simonis bereikte de top van de Katholieke Kerk het instituut dat meer uitsluit dan in met volhardende robuuste vergeetachtigheid seksueel misbruik in mijn kerk, mijn kerk niet van gehoord, niet gezien, niet gevoeld simonis: “Wir…

een laatste stap tot het onbewuste wezen, het kunstlicht van zon begeert , als ondeelbaar avontuur de toebedeelde tijd te vrezen, slechts een gezicht in de massa te herkennen als individu op ware aard te worden afgewogen, misschien multi-bipolair, toch vol mededogen.…