8543 resultaten.
Toekomstplein van Rotterdam
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 993 de stad, stel ik mij als dichter het "Toekomstplein van Rotterdam" als volgt voor:
Toekomstplein van Rotterdam
Een plein is pas een plein
als 't een plein is met 'n fontein
als je je handjes en je voetjes
kan laten voelen zacht en zoetjes
in schoon springend spetterend water
meimerend over vroeger, heden en later
als je met acceptabel…
Smeltijs
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.210 er ligt nog ijs in plakken
waaruit het water vlucht
tot stof en vuil berusten
er ligt nog sneeuw op daken
waar troosteloos vertoeven
het huis gekraakt verlaat
en het koude laken
blijft nog even bitter
haken
aan de rechte hoeken
want het grote plein
was wit
ooit helemaal wit gedicht
mijn woorden klonken er
toen ook helder
en het…
obama
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 332 Het witte huis was gekleurd
met zwart, rood en wit.
De overdracht was voltooid.
De President die zit.
Het Witte Huis in een glazen kooi.
Een lang pleidooi.
Het plein was tjokvol.
Hij stond daar niet voor de lol.
Een hapering bij de eed,
dat was wat Obama deed.
De speech compleet.…
Onweer in de keuken
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 495 De afvoerputjes brullen.
Ik juich: de vaat is weer voorbij.
Het tafelzilver schittert me tegen.
Alleen de vloer gromt verongelijkt.
Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd.
Een opkomend stormpje. Het dreef naar
mijn domein. De Gastheer sprak:
'Later vieren wij dit zaliger!'
Boven mijn borden begon het te regenen.
Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…
PLEINVREES
snelsonnet
4.0 met 18 stemmen 962 Tijdens het voetbal daar een plein bezetten
als een oranje, kolderieke kliek
met infantiel gedrag ‘en plein public’,
dat wil men ons in Wenen gaan beletten.
Géén Hollands stukje Wenen, aangezien
ze daar het standpunt hebben: Wien bleibt Wien.…
Beslan
gedicht
3.0 met 34 stemmen 20.446 Siberische koude / de school ingestort
telt de oude clown / zijn dagen op het plein
Pak sneeuw op zijn pak / de kinderen ver weg
hangt alleen zijn adem / om zijn neus van peen
Bloed is gegijzeld / lach volgde op de voet
en die witte pop / lijkt een strafloos kruis
mummie van een koning / in een koud koninkrijk
[3 september 2004 - 2006…
Al is het vliegje nog zo klein
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.682 Al is het vliegje nog zo klein
het werpt zijn schaduw op het plein.…
[ Bordjes op het plein ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 Bordjes op het plein,
naar Berlijn, Parijs, Rome –
ja, hier ben ik thuis.…
[ Tieners op het plein ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 Tieners op het plein
spelen graag met de ballen --
van het verliefd zijn.…
Dwalende zieltjes
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 432 De immense drukte op het plein
Getuigde van een ieder op de been
Er was een echte heilige gestorven
Niet zomaar iemand naar het scheen
In rouw trekken miljoenen langs baar
Vereend wenen zij zo allen gemeend
En ongezien ongekend tussen massa
Dwalen miljoenen zieltjes nimmer gespeend
Zij begeleiden de gezalfde in het wit
Gaan hem voor in…
novemberstad
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 199 en je paden
in een dik witte winterjas…
Wat een prachtig weer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 732 Kom, laat ons dansen
fluisterde je midden op het drukke plein
waar bosjes lokte
achterover duwend in dorre bladeren
welke er nog lagen toetertijd de herfst
toezag hoe de winter voorbij verlangde
sneeuw als stille getuigen
op dikke witte wollen deken
het deerde ons niet
jij stond boven mij: klampte je vast
aan lentegroenetakken in de…
In rood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 212 Het lentegevoel doet denken aan jou
vol van ingehouden kracht verstild
niet vanwege het groen maar het wit
van verdwenen sneeuw en ijs op de sloten
Jouw gezicht omkranst met rood goud
krullend omlaag vallend en omhoog eruit
sproeten, gekuste schoonheidsvlekken
op een geurende, gekarnde zachte huid
Hoog boven het plein sikkeneuren
de statige…
ontmoeting
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 776 een verlaten plein
in de avondschemering
geluidloos overmeesterd
door de zachte sneeuw
een vermoeide passant
die plotseling stilstaat
het hoofd draait
naar het plein
toeschouwer van een verstilde wereld
dan wendt hij zijn blik af
en herneemt met trage tred
zijn reis
in de verte
krast een vogel…
Witvlokkig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 162 er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen
naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei
innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte
een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes
rondborstige klanken
treffen de stilte
hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen
smetteloos
alles zo wonderbaar
nu niets dan…
Duif is dood...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 482 Bevolkten eens
straat en plein,
bevlogen de stad,
waren bekenden,
gevleugelde vrienden
voor groot en klein:
de duiven...
Stil is het nu
op straat en plein,
als bewijs
slechts een veer
hier en daar,
beslissing
van het stadsbestuur:
God spelen in het klein...…
Een dag als deze
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 468 De stad dompelt zich in plezier
tassen en winkelende etalages
terrassen vol riet van lentebomen
het plein met overvolle kraampjes
de straat bezaaid in volle glorie
badend in zonlicht en opgejaagd
ik zie vrouwen met holle ogen
de begeerte is hen voorbij geraasd
mannen met vergadergezichten
witte hemden en grijze sokken
op het bankje aan de…
Toen zij zich ontplooide
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 227 Plooien in het witte kleed vindt men niet terug
in haar gelaat; zij is de schoonste van het
plein
krullen langs de slapen hangen fijn dansend
boven schouders naar achteren in wrong
gevlochten
bewegen van de aarde rond de zon laat leven
bries verlegen langs haar ogen zucht de
schaduw, zij niet alle aandacht wenst
destijds viel Sculptura…
Selfie in Venetië
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Een heilige van steen
heeft zijn nek gebroken
omarmd door een jongen
Zijn hoofd ligt in het midden
van het plein, tussen de linten
rood-wit zoals de ambulance
voor de baldadige toerist
die goed voor de dag wilde komen
met een unieke achtergrond
zonder benul van kunst
of oog voor het vakmanschap
van Bernardo Falconi
laat staan enig…
wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
Wit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
gebroken wit
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 wit was de jurk
wit de vlag
wit was de woede
wit het licht, wit de zon
die het zicht ontnam
wit de handen in de zakken
wit de schilder
wit ook het doek
wachtend op pigmenten
wit de mistflarden, wit het gezicht
met haar verre blik
wit ook, de geesten, het huilen
van de storm die gebroken, zijns
gelijke niet vond.…
Oogverblindend wit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 459 De kantelpoort klikt
hoorbaar dicht verbluffend licht
valt op mijn gezicht
ongelooflijk wat voor een
oogverblindend wit is dit…
Wit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 468 Maandag-
ochtend
fris
vlier in bloei
seringen
in het witste
wit
fluitenkruid
dove netel
en jasmijn
zo edel…
Een kwatrijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 426 Zo klaar was lang niet meer
het water van de gracht
er dreef een zwaan zo wit
als had zij het kasteel gepacht…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…