Alle inzendingen over ZEDEN

aan houd toch zal ik mijn hart bewaken want anders gaat het fout dus bij ieder serieus verzoek of het nu groot is of heel klein ga ik toch maar even op bezoek omdat ik geen spelbreker wil zijn ik drink een glaasje kruidenthee laat me ook af en toe masseren tijdens een relaxed soiree met een van deze heren dat ik een dame van lichte zeden…

afscheid nemen van de oude pijnboom doet zijn bast rillen naalden op het klinkerpad steken hem, weg moet hij, ver weg van de opgefokte straten in een zieke stad waar dood normaal schijnt bloed en blauw door aders razen vogels met een scalpel de nacht opereren weg moet hij, ver weg, op zoek naar die plek waar witte windveren wedijveren…

Bij een volk met vreemde zeden, levend in een ver verleden, kwam dit Woord als naar beneden, toen reeds een geheimenis. Daarom valt niet te vermijden, dat het vaak, in later tijden, vrees en tegenstand verwekt. Maar zie waarheid diep verscholen achter tekens en symbolen; niet éénduidig en direkt…

stil neigen Richting de grond onder de voet Die in m'n mond was blijven steken Zodat ik eventjes zou zwijgen Waarna ik weer wat lucht kon krijgen En fluisteren wat ik nog zeggen moet Met een lief woordje dat precies voldoet Aan wat we dagelijks bespreken In de verhalen die ooit dromen leken Over bestemming van de vijgen Terwijl het loof de zeden…

En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie van een schlager voor de goede zeden of een nocturne voor de ochtendmens. Maar wat bovenal moet worden aangeprezen is een marsmuziek, jawel een marsmuziek, die de mensheid van marcheren zal genezen. ----------------------------------------- uit: 'Bravissimo!', 1994.…

muziek verzacht de zeden. onze buren waren daarmee ook danig tevreden. joz.le bruyn…

Maar ze leeft in zichzelf verborgen: gesteente, kijk, wat plukjes zeden. --------------------------------- uit: 'Zware pijnstillers', 2012.…

En vanzelfsprekend zweer ik bij de alchemie van een schlager voor de goede zeden of een nocturne voor de ochtendmens. Maar wat bovenal moet worden aangeprezen is een marsmuziek, jawel een marsmuziek, die de mensheid van marcheren zal genezen. ---------------------------- uit: 'Bravissimo', 1994.…

laat al het buitenlicht op mij vallen ik hou van de oogverblindende zon als het licht me teveel wordt draag ik een donkere zonnebril op sterkte want ik wil vooral werken, doorwerken en lekker naar buiten kijken, staren en doorleven in het levenslicht mij gegund je kunt het natuurlijk ook wat afdwingen zodat ik me daar als man van lichte zeden…

Ik herken de blauwe zaden van een pril begin, te proeven van vergeelde zeden in huid en haar, daar nog wat tussenin, woekering van onbekende goden uit een terracotta oerinstinct, zich voorspelbaar laat verraden getooid in de lange lijn der doden met kroontjespen en zwarte inkt, het avondrood zich in de horizon verminkt waarachter de as…

Eeuwen na de hoofse zeden, tijdens ons afwezig eten, staat de vanillevla opeens in bloei. Tafel en stoelen lopen uit. Gekwinkeleer. De vloerbedekking klatert bij mijn schoenen. Onze driezitsbank is niet te houden, heel de kamer begint te stoeien. Je legt je lepel neer en kijkt me aan.…

Hou van mij zoals ik ben met mijn daden en gebreken probeer mij eens te zien zoals ik nimmer ben bekeken. Hou van mij zoals ik ben eenvoudig en gewoon maar met een kloppend hart die puur is en zo schoon. Hou van mij door wat ik geef alles wat ik heb aan waarde dan ben jij, net als ik de rijkste mens op aarde!…

Herkenning van gekiemd zaad uit een vroeg begin, het proeven van de lichte zeden van de huid en van haar, daar nog alles tussenin, de erfenis van de mij nog onbekende Goden uit een terracotta oerinstinct, laat zich voorspelbaarheid verraden gekroond een eindeloze stoet der doden, als kroontjespen gedoopt in zwarte inkt, het avondrood de…

Dat hier ligt, was een mens, daarin des Heren hand handvollen over hoop van gaven had geplant: vernuft en wetenschap en overvloed van reden, bevalligheid in schoon en recht geschapen leden, beleefde* vreugd en deugd, en ongemeen verstand van zoete bezigheid en zondeloze zeden, en al wat in een…

Ooit droomde ik, gejaagd en heet, van wulpse meisjes, schaars gekleed en wars van fraaie zeden. Niet langer brengt de nacht mij vreugd. De zwoele dromen van mijn jeugd zijn mij reeds lang ontgleden.…

met een roze strik de grauwe vrouwen die enkel houden van en verder zich onthouden van oprecht in de echt de wereld ooit vergeven in tijden lang vervlogen in ieder schrift beschreven dat ze niet te betrouwen ook maar slechts des mensen zo boven, zo onder de zoden iedere dans met zeden een ronde onbeslecht elk gevecht al lang verloren…

Ad Fontes; terug nu naar de bronnen Kom buig je over een antiek geschrift Kaf en koren, bok en schaap geschift Oud terrein wordt hier opnieuw ontgonnen Tolerantiedenken, vroomheid, vrede Ontsluiting van het Nieuwe Testament Zoet is de oorlog voor wie hem niet kent Hij zong van einder, zotheid, goede zede Passio Docendi en Civilité Antibarbari…

staat hulpeloos Sedert het beschrevene mij verkoos word ik in afzondering verdreven Zelfs zonlicht heeft verlaten dit gelaat verloren heeft elke uitweg mijn pijn Zoekend naar wat zand in deze woestijn betreur ik alleen mijn verbannen staat Verhoor mijn woordenloze gebeden haar bijzijn doet oplaaien de vlammen van binnenuit verkolen mijn zeden…

Aanzien, uiterlijk, en zeden. Bent u werkelijk oprecht tevreden, of bekruipen twijfels al te vaak? Echte vrienden, leed en vermaak. Vergroeid vanuit verheerlijkt verleden. Al het afwijkende nerveus gemeden, vertrouwend op bewezen smaak.…

Hij stond bekend als drieste moordenaar, Geen wet haast die hij niet had overschreden, Maar dat behoorde tot de goede zeden, Op Hispaniola - hij was vijftig jaar. Toen kwam de kans: met een vermolmd karveel Maakte hij de reis die niemand vóór hem deed, Veroverde met honderd man Peroe.…

. ------------------------------------ uit: Huis- en zede-lessen…

het voelde vanzelfsprekend wat we deden we brachten elkaars lichaam in galop je haren wapperden als veterdrop we hapten toe van boven tot beneden conquistadores en hun gruwelijkheden ik tekende het uit je ogen op de strijd verhevigde en steeg ten top een uitbraak van bevredigende vrede niets deed er toe, geen wet, geen goede zeden…

Men ziet er wijsheid, deugd, verstand en zuivre zeden, En ondeugd, loos bedrog en bijgelovigheden — Steeds onderling in strijd; maar, eindlijk, tot besluit, Rolt men ’t gordijn ter neer en blaast de lampen uit.…

en de zon straalt haar licht als lichte zeden over mijn tuin van heden. ik juich en spring en ren en zing en hoop dat de buren niets zien, niets horen. ik ben een Adam buiten adem. en Eva slaapt nog in haar hemels wemelbed.…

laatst bezocht ik een perceel in de volksmond een bordeel waar drie uitgelezen heren trainden in het copuleren "hé zag" steunde een haagse heer "houd op laat los" ik kan niet meer "parbleu" zo lispelt een markies "uw buikje kriebelt aan mijn lies" "ik investeer in jou" hijgt een magnaat "een aandeel in mijn koersvast zaad"…

Wie danst zo rank, zo rap, zo zacht van zede, Met stap en stamp, buiging, handslag en kushand? Een knaap, die mijn hart heeft verzoend met Rusland, Die maat en muziek maakt van zijne leden.…

zomerse ambiance lekker uit de bol gaan gutsende regen het kan hen niet deren nattigheid en ellende worden vergeten ze willen alleen maar hun lijf bewegen op het ritme van een festival al klinkt hier en daar wat dronken gelal ze vormen een hechte groep te horen aan hun uitbundig geroep normen en zeden vervagen toch hoor…

fruit Dat men naar verluidt Op dat moment 't liefst had gemeden Want God die keek net naar beneden En zag wat ze allemaal deden Hij gaf hen toen straf De lol was eraf Ze konden zich bliksemsnel kleden Ook moesten ze weggaan uit Eden En dat had een heel goede reden: Een mens loopt niet rond In zijn blote kont Maar is zich bewust van de zeden…

Er zaten ‘k weetniet hoeveel jaren tussen Het nu en het verleden nog met kerk De kinderen gingen naar dezelfde scholen ‘t Was werkelijk in een vorige eeuw Jij was nog Rotterdammer en geen Zeeuw Ik zat nog achter moeders rok verscholen We kijken met benodigd tijdsverschil -Als waren we beiden historicus- Naar de door ons ooit aangehangen zeden…

Die wordt niet graag door de goede zeden geremd. In stevig leer verpakt zijn gezicht omringd met een ruige baard. Zijn maling aan de wereld is hem in zijn vrij gevochten leven alles waard. Slechts één passie vervult het leven van een gevallen engel onder de zon.…