9538 resultaten.
Waar stilte mij ontvangt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 207 jij hebt
de macht om
met de zee te spreken
voor jou
rollen de golven aan
kammen schuim in overslaan
ik zie
het water gaan
in terugloop van het strand
en schreeuw
ik kom er aan
waar stilte mij ontvangt
samen zijn
wij weggegaan
de zee ruist nog jouw naam…
wolken.
hartenkreet
4.0 met 37 stemmen 2.493 Terwijl wolken het zonlicht roven,
vliegen vogels rusteloos naar de zee.
Ik kan geen behouden reis beloven
maar in je schaduw vlieg ik mee.…
ijs
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 als klein kind
een dreumes
verdwaald in taal
luisterend blind
de zee
niet meer
als de zee
niet meer
in het oor
waarom gaat
dit door
muziek in je gelaat
niet de zee
als
meer
er staat
ruis in je ogen
schuim op de regels
slapende egels
vogels drogen ogen
waarom staat het veld
leeg in koude lucht
ik maak het vol
daarom…
Passagieren
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 530 We zagen de maan
we zagen het scheepswrak
we proefden het zoute schuim van de zee.…
Kussen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 124 Wanneer de zee het strand kust
kust zij uren lang
Haar glimlach in het schuim van de golven
Kort trekt zij zich spelend terug..
en kust en kust
en kust weer uren lang…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
Het gouden blond
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 147 in het zachte
parelmoer van schelpen
ruist de zee
je stem zingt
boventonen op het
schuim van golven mee
nog zijn
je haren droog en
waaien in de wind
het gouden blond
van zon dat je
alleen in holland vindt
je ogen
spreken warmte
in hun diepste blauw
samen door
de branding maar
de zee is stervenskoud…
Eenzaam dier
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.524 Zij deed een schreeuw
in mij groeien:
De nooit gehoorde vissersschreeuw
van het eenzame dier,
dat door haar eigen zee wordt overweldigd.
zij wast als de vloed en ruist
met donkere vlerken
dreigend als de branding.
En sist verderfelijk als schuim.…
tussen wolken en zee
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 624 daar volgt hij de zilveren lijn
tussen wolken en zee
tot het brandpunt van ontmoeting
schuim en schaduw loopt hij
jaagt hij het beeld
om het vast te houden
maar alles beweegt
http://www.youtube.com/watch?v=y4xL2tZyVRk…
Zoals het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 Zoals het water,
zoals de zee vol
vissen en kreeft,
zo komt het woord
met de golf die daar
komt en ons optilt in
een zee van genot en
dan terugtrekt en gaat.
Zoals het water komt en gaat,
zo komen woorden en beelden
van ver en dichtbij op de bries
in het schuim langs de brekers,
het tij van dit en hier,
van jou en mij.…
Novemberstorm
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 542 De kou kruipt in alle voeten,
blaren vliegen op een hoop.
Vrije vogels zijn gevlucht,
wezels verschansen zich.
De wind stuwt het water op
tot golven schuim bekken.
De duinen staan schrap
strooien ogen vol zand.
Takken zwiepen wanhopig
aan de stam die ze ijkte.
Steeds zwaardere breken af,
bomen sterven rij aan rij.…
ZEE...te zien
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 421 Zee te zien
als kind
zee te zien
Het schuim
van branding
van schelpen zilte smaak
Eb en vloed
vloed en eb
dat zich als vastgrijpt
Aan nat zand
wij schepten
wij schiepen
Zandkastelen
met onze handen,
schep en emmer
Wij zagen
een zwemmer,dood
drijven tegen het basalt
De zee neemt en
geeft het zout
aan m'n bestaan.…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
In hypnotiseren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 het zijn haar kleuren
die boeien
van grijsgroen naar zwart
bewegen is vloeien
in hypnotiseren
verdwijnt je houvast
voelt feilloos
door krul en wit schuim
de golflengte om bij je te zijn
zij is jouw moeder
stroom met haar mee
duik in haar armen zij is de zee…
biergedachten.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 257 'k ben een kerel vol schuim,
met in m'n brein zeepsop.-…
Schuim
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.026 Ik onthaast mij
huiswaarts,
opstandig,
over te lange
dijken, vind
geen troost op
de brede torso
van de morgen,
houden blokken
stand,spattend
schuim tatoeëert
het ruige corso
van de zee,
vermaalt mijn
zicht tot broze
vlokken, blaast
de natte
westenwind,
mij de zatte
lokken droog,
te veel geluid
om mij heen,
in deze…
In schuim
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 66 warm loopt
droog zand
loom door
de vingers
van mijn hand
hun vrije
val schrijft
tekeningen
overal op
het strand
dit vloeibaar
zandgeheugen
is de database
van alle leven
sinds het ontstaan
waar lucht
en wind al
eroderend
de nieuwste
opslag zoekt
krult vloed
het eerste golfje
dat in schuim
alle aardse
info verhult…
de zee kleurt
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.167 de wind jaagt
over de golven
omlijst hen met
bleekwit schuim
aan de horizon
kleurt de avond
jouw dode masker
nacht vervaagt de zee
laat branding
hoorbaar breken
herhalend ritme
van stromen eeuwenoud
daglicht onttrekt de zee
aan het duister
aan de horizon
kleurt de ochtend
vaag herinnering…
Op nukkige dagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 aangespoeld in schuim
gedold door
rollers van de zee
droogt duurzaam puin
heb ze geraapt
op nukkige dagen
naar vorm en kleur
tot mozaïek gemaakt
gelegd met schaduw
in de groef gebonden
stralend heeft mijn ziel
haar bron gevonden…
Drijfhout en vuil
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 162 de zee
meedogenloos neemt zij mij mee…
Van de zee.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 648 Jij bent de zee
Ik ben het zand
Jouw golven
Sterven
Op mijn strand
Jij bent
Het witte schuim
Dat mijn lichaam siert
Ik ben het zand
Dat keer op keer
Jouw welkom viert
Van de zee
Een tedere streling
Die hart en ziel
Vervoert
Van de zee
De hoogste golf
Die mij steeds
Tot tranen roert
Ik ben het zand
Jij bent de zee…
Zielsmuziek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.105 Op heroïsche klanken
fijn besnaard
danste de dichtkunst
met gezwinde vaart
over het verzengende schuim
de hunkerende zee
eeuwig bezongen
alle reizen mee
tot in het hart
van ’t gedroomde oord
waar haar ziel
nog altijd wordt gehoord…
nu.... fluisterde zij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 755 weet je - vroeg ze zacht
hoe laat de meeuwen
wakker worden
hij dacht na
terwijl het antwoord groeide
als een paal boven water
torende het machtig uit
boven het witte schuim
en diep in de buik van de zee
bruiste verlangen
nu... fluisterde zij…
Turbulent leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 Woorden worden gedragen
door de golven van de zee
zachtjes fluisteren zij
haar naam in tederheid
de wind zwelt aan
golven worden groter
onstuimig zijn zij
de koppen vol schuim
in het gebulder
gaan de woorden verloren
dooft haar levenskracht
heel langzaam uit…
Gemma lief
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 428 Ik vroeg me af of er maanlicht was
bij het luchtig samensmelten
als schuim in de nacht, misschien
met sterren achter Aldebaran
geheimzinnig oranje verderaf.
Dat het maar een droom was zei jij
net zoals wij zongen in het koor,
Straatklinkers geheten
over Orpheus en Eurydice.…
laatste adem III
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.744 Eenzaam in het schuim van de zee,
hapte zij nog eenmaal naar lucht
Hij stierf een beetje met haar mee,
met in zijn lichaam haar laatste zucht.…
een eenden suite
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 630 dichtgevroren gracht
uit het wak onder de brug
vliegen drie eenden
twee eenden zwemmen
op het gestrooide brood af
en meeuwenvluchten
eenden weten zo
goed om en om groen en bruin
elkaar te vinden
eenden op bezoek
ze inspekteren de bloembak
nog een keer broeden
een koppel eenden
vormt het vliegende schuim
van storm en regen…
Zeeogen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 262 pak me vast met al je armen
met het schuim op je golfkoppen
door opspattend zoute druppels
omarm me met het zingen van de zee
op het natte strandzand
een stempelkussen voor jouw woorden
knielt zelfs de wind
fluistert vlug geheimen mee
jij ademt ijswolkjes…
Zee van eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 486 ze murmelen
hun verhalen
rollen om verdwalen
maar komen terug
schuim op de kam
wind in de rug
in eb en vloed
doet deze monoloog
het eindeloos goed
ik luister naar
hun samenzang fluister
mee in samenhang
deel in wereldwijd
herinneringen uit
de zee van eeuwigheid…