10154 resultaten.
Je voelt me nog even!?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 201 Niets meer voelend
van je omgeving
niets horend
niets denkend,
niets,
tot ook niets overgaat
in de doodse stilte
die volgt na je zachte
ademtocht.
Ik laat je los.…
verkwikkend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 121 de prinses vaart voorbij
herfst en lente
versmelten
tot zacht buigzaam wittebrood
slaven van adem
ontzeggen zich
geen enkele ademtocht
deze symmetrie is verkwikkend…
ik hou van jou
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 990 Ik zou mijn hoop jou willen geven
zoals je mij dat telkens doet
mijn kussen wekken jou tot leven
de smaak verzacht tot warm en zoet
Je zou mijn liefde kunnen voelen
in elke van mijn ademtocht
jouw ziel en zaligheid doorwoelen
en de vreugd weer in je bloed.…
een klein stukje naar houden van...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 828 Houden van is slechts
een klein stukje verderop,
een deur
een ademtocht
een harteklop,
maar bij elke nieuwe stap,
een voorzichtige pas,
is zij er
als een gedachte
die er altijd was.
Nog slechts een moment
van aarzeling,
voorzichtigheid,
maar dan ontplooiend
een wonder tot in eeuwigheid.…
lentegroen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 457 Lente: een groene ademtocht in overtreffende trap…
In een ademtocht ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 wees niet verbaasd,
dat je brein je voert
in een ademtocht
naar een domein
zonder dat je je daarin
hoeft te bewijzen.…
Een ademtocht
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 519 Een ademtocht en een blij groeten,
het warme bloed dat door de aderen jaagt,
het even toeven zonder moeten,
het stil omhelzen bij de dageraad.…
- ademtocht -
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.856 na de crematie
een wandeling in de vrieskou
ik adem zuchtjes kringelwolkjes
in ijsblauwe lucht en weet mijn wezen broos
bezonken 't gedragen amen
vloeit Uw ongedroomd verscheiden tesamen met
mijn zielsgedachten en stijgen wij op tonen van een
vederlicht gebed als koppel ringelduiven bovenwaarts
altoos in vogelvlucht aaneengeklonken waaiert…
Ademtocht
netgedicht
3.0 met 65 stemmen 4.050 Ik zal je niet langer meer zoeken
ik weet dat je er bent
ergens
tussen de aarde en de sterren
in een wereld
die niemand nog kent
soms
voel ik je bij me
op een windstille dag
als een koele bries
die mij even raken mag
een ademtocht
die plots mijn wangen streelt
jouw liefde
die je
ademloos
met mij deelt...…
Ademtocht
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 635 De goede dingen en
alle slechte dingen
gaan in die ademtocht
naar Hem toe en het
belangrijkste deel is
dat je gelooft dat Hij
je verder helpt in je
leven, elke dag weer.
Geloven is mensenwerk
bidden is werken aan
je geloof in God én
werken aan je zelf.…
"Ademtocht "
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 1.539 Haar haar als zeil
bollend in de wind
in bruisend sop
en schuim gewassen,
de blouse fris getint
stuwt haar scheepje
van het rankste soort
in schuimend kielzog
van een tocht die maalt
langs sterren, ongetemd
als hinden blind voor
hun bestaan, ongeremd
tussen kop en staart
bereiken we de schaduwkant
van ons en een bekende maan.
Uit…
De Ademtocht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 271 Een ademtocht, de camera valt neer.…
ademtocht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 249 vogels vallen mee
ijzig striemend de wind
takken kraken hard
winterglinster spat
aarde als versteend
ijzig koud bevroren
sneeuw jaagt onvermoeid
alle kieren vol
bomen huilen helse koren
winter blaast z’n wangen bol…
Ademtocht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 278 warmgolvend ademt
de muziek in haar bloed
woorden zijn meer dan
alleen maar zinnen
ze voelt
ze danst
ze droomt
heupwiegend
met haar 't fluisteren
van de wind
het ritme
van de regen
de schaduw van zon en maan…
ademtocht
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 443 Tussen ademtochten door
vloeit het licht
van de ochtend.
Omarmt de wind
mijn huid.
Als ik m'n ogen even sluit
voel ik je lippen
op de mijne,
hoor ik beloften zoet.
Je gedroomde aanwezigheid
wordt bijna tastbaar.
De ademtochten...
Ze snellen voort,
worden een verleden.…
ademtocht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 134 blaas een luchtkussentje vol
met het oog op morgen voor
wanneer jij er niet meer bent
uit voorzorg zodat straks je
nabestaanden postuum over je
laatste adem kunnen beschikken
als troost of is dit erg naïef…
Kussen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.640 Kussen is een troon van morgenlicht,
waar men heersen leert en nederknielen;
Kussen is een kostbaar evenwicht,
tussen mensenhart en mensenziele.
Kussen is een wonderlijk akkoord,
waar de zielen in elkaar verglijen;
Kussen is wel 't goddelijkste woord,
dat uit mensenmonden kan gedijen.
Kussen is een zomer-avondgaard,
waar de vruchten tot…
als ik huil
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 588 Als ik huil
wuift de wind in me zacht
de twijgen van mijn hart
dan zweven de zaadvleugeltjes
van cel naar cel
en bouwen een waterpaleis
met torens van zilvergrijs
Als ik huil
verdampen de woorden
met elke ademtocht
tot wolkjes wit en grauw
maar nooit stroomt het
gezien en zo lieflijk
als bij jou…
Mist
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.468 Dees dag is lijk een moede man,
Die langs een strate, grijs en stil,
Zijn droefenis niet kroppen kan
Maar toch niet schreien wil.
Over de mulle wegen zweeft
Een waas van onverschilligheid...
Vrouw, die zich zonder liefde geeft
En heengaat zonder spijt.
Daar zoeft wat zonne-lichternis…
BIDDEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.781 Bidden is de bittere dingen
Met een zacht gezeg vergoeden;
’t Is doorheen zijn tranen zingen
En in alles ’t schoon vermoeden.
Bidden is langs donkere paden
Lampen van gevoel doen branden;
Bidden is de schoonste daden
Dragen op zijn eigen handen.…
NACHT-KAPEL
poëzie
4.0 met 6 stemmen 853 Daar hing geen zucht, geen vrage;
Daar was maar stilt' en duisternis
En mystisch viel er groenig-vaal,
Op heilgenbeeld een manestraal
In de ouw' Maria-nis.
Heel flauwkens monkel-lachend,
Als of 't zijn leste lachsken was,
Leek 't lampken Gods, in 't duistre rond,
Een blom, die zonder water stond
In rood kristallen glas.
Daar had ik geern…
e-matching
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 521 Jij laat je kennen door je handen,
weet hoe jij beelden achterlaat,
je mond, je huid, een ademtocht
waar ik van ver naar kijk.
Je raakt me met je woorden,
wordt mijn herinnering,
bent niet meer uit te wissen,
zo zacht verankerd in mijn blik.…
A capella
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 211 Als mensen slapen
zingen de ademtochten
de dag is gedaan.…
Windstilte
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 612 In doodse Stilte
Raast de Wind
Het wijde Landschap door
En onontdekt
Door Boom noch Blad
Blijft zij de Onrust voor
Die dra haar Zijn doet voelen
De Schaduwen van Wolkomtrekken
Raken ‘t platgeblazen Gras
Maken Kleur en Vorm en Plekken
Waar de Stilte eerst nog was
Tot ook ‘t gladde Spiegel water
Door onzicht’bre Hand beroert
En een blijvend…
Dromenschepen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 plank
en ook van niet ontdekte plagen
oude magiërs tekenen de toekomst
in druppels dauw van angstzweet,
dat koudvuur ontvlamt achter
de wimpers van de horizon
het getijdewerk van
gesmolten sterren
ontspringen uit de geest
van alle uitgevonden wielen,
er verrijst een onsterfelijke eiland,
in door mensen geschapen zielen,
in één ademtocht…
Van ver
gedicht
3.0 met 17 stemmen 12.484 van buiten komt het
en omvademt ons
zoals een ongeziene
hallucinogene mist die
ademtocht na ademtocht
zich afzet, condenseert
en druipsteen vormt
totdat een samenstel ontstaat
dat als vanzelf
de plaatsen kiest
waarheen gehoorzaam
onze allersnelste voeten gaan
tot ze ijkoud en dan
van marmer zijn.
-------------------------------…
Gewiegd
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 346 in en uit de ademtocht op het deinen van de zee
lichtgewicht gedragen
welbewust van overgave
strelen golven welvend voldoening
van een warme waterwieg
nachtdonkere diepte tintelt
helder gekleurde levenskracht
in zwierig ritme begroetend
de zonneklare moederlach
ongemerkt lengen vreugdetranen zilt
de gul geschonken zachte schoot
seconden…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
Zacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 478 Zachte vingertoppen
raken oprecht vertrouwen
terwijl tederheid
gedachten kust
ogen tonen woordloos
in zichtbare rust
vriendschappelijk optimisme
terwijl geheimzinnigheid
de koestering van dromen glimlacht
blozen wangen samenzijn
de stilte maakt zichtbaar
in rustig gebaar
wat zuiver is
nog steeds fluisterend
waaien voetstappen…