7504 resultaten.
UV factor X
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 Genadeloos uveet de koperen ploert
Hoog in het zenit laaiend
door het zwerk
Hoogtij vierend, huidverbrandend sterk
Maar gulzig is de keel van eb
en vloed
Als rode vuurbol daalt hij dan gedwee
Voor dag en dauw weer oprijzend uit zee…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Zee van eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 486 ze murmelen
hun verhalen
rollen om verdwalen
maar komen terug
schuim op de kam
wind in de rug
in eb en vloed
doet deze monoloog
het eindeloos goed
ik luister naar
hun samenzang fluister
mee in samenhang
deel in wereldwijd
herinneringen uit
de zee van eeuwigheid…
Getijden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 er knagen voorwaartse
stranden aan mijn kleine
schelpenhuid, zo luid
als tijdloos verzanden
als hellevuren branden
of groene weiden van
mijn gemoed, ga ik op de
vlakte langs eb en vloed
met deze stroming mee
er velt een avondgericht
een doorschijnende zee
van eeuwig bloesemlicht…
een zee aan liefde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 787 liefde is als
eb en vloed
een nimmer
aflatend getij
dat geeft en
neemt
lejo…
Vogel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 304 uit te slaan
Schreeuwend
te scheren
over golven
en stil te staan
als zee
je tot de veren komt
Met eb en vloed
op te groeien
de stand van de maan
De 'schoonsten der schepping'
in hun bijna- naaktheid
te zien staan
De handdoek...
te zien vallen
in nat zand.…
Zeewering
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 De zee
willen we weren
het tij keren
want wij hebben
weet van water
dat springt en kolkt
brult
boven de wind uit
herkennen het geluid
van pijn, van hulpgeroep
van een onstuimige zee
en nee, niet meer
Zee komt
tot inkeer
weet zich eb en vloed
wat er toe doet
in de Lage Landen
waar duin & dijk
..........waken
als ouders…
Zee Land
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 achter de dijken
liggen mensen te slapen
in hun warme bed
zee omspoelt de oevers
het zilte water ademt
eeuwig in eb en vloed
ginds, ver aan de horizon
vervaagt grens tussen zee en land
hier blijft ieder waakzaam
na de grote stormvloed
die mens en dier greep
met meedogenloze golven…
Een vaarwel van hartjes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 ik wierp met zand
bloemen naar de hemel
zij waaierden uit op de wind
ik ving hun blaadjes als kind
gaf ze water met zee
maar ze wilden niet bloeien
zij schuimden verdriet
en de vloed nam ze mee
heb met schelpen
een vaarwel van hartjes gelegd
en tegen mezelf gezegd morgen
ben ik er weer maar dan bij eb…
Dichter bij zee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 189 Rustiek en glad bij eb en vloed,
God keek toe, zag het is goed.
Het water lag er rustig bij
zo hoort het te zijn tussen Hem en mij.
Golf na golf brak op het zand,
God keek toe vanaf het strand,
plotseling kreeg Hij een idee;
was Hij niet dichter bij de zee?…
Golflengte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 137 We zitten niet meer
op dezelfde golflengte
de horizon wordt vaag
eenzaamheid lijkt dwangmatig
herhaalt zich in het handelen
zoals bij eb en vloed de zee
ik ben een land zonder vader
in een man zonder minnaars
waar jouw boom begint te groeien
jij geeft mij de woorden terug.…
De strandjutter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 214 zijn ogen op de vloedlijn gericht,
struint hij tussen wrakhout,
wat schelpen en bruinig wier
in een ver verleden verloor
hij zijn hart aan de zee
alleen zijn dromen,
zijn dromen bleven hier
in de kille plaggenhut
van zijn onstuimig bestaan
spoelt eb en vloed
bij nacht en ontij
komt hij weer tot leven en gromt:
de zee geeft minder…
AANGESPOELD
netgedicht
2.0 met 127 stemmen 26.239 Verdrinkend
in de kromming
van je hals
laat ik mijn nacht
door eb en vloed
geleiden.
We geuren zee
en kloppend bloed
streelt baren open
tot de morgen
ze voldaan
weer sluit.…
Echtscheiding
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 921 glazig glijdt ijs over mijn
wang, druppelt naar een
zee, spontaan dichtgevroren
in volle zomer
tranen van vloed waaien
over mijn strand van
ontgoocheling, jij brengt
met golven van woorden
wat eb naar me toe
allang vervlogen
windstoot doorprikt
nog altijd mijn
drijvende wolken . . .
tot snijdend hagel…
eerlijk delen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 108 laten we elkaar halverwege ontmoeten
ergens ten langen leste
zullen we de zee verdelen in eb en vloed
of de toekomst in ervoor en erna, in vader en moeder
of het midden in links en rechts van
de halve waarheid, de halve Nederlander, de halve kansen…
golfbeweging
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 620 Onze emoties stromen
als eb en vloed
ze rijzen en dalen
als golven
in de oceaan…
[ Kom, golf jouw liefde ]
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 128 Kom, golf jouw liefde,
overspoel me met jouw vloed --
Eb niet van me weg.…
Superma(a)n
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Dicht en dichter bij
in mijn lichaam eb en vloed
jij mijn supema(a)n…
Passie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 291 Eb en vloed, deining
Wij: Liefde, Woede, Vriendschap
Ons leven, zo kort…
In het zicht van kasteelridders
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 478 waar kinderen spelen in het moment
golven de gedachten op en neer
aanwijsbaar naar verloren zaken,
aan het op-zee-herwonnen strand
overspoeld door zilte tranen
van eb naar vloed gedreven,
bruist het leven, almaar hoger
een onverwoestbare schat
van haar zandkastelen troon.…
verwant
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 155 en de zee
zij zeilde voort
toen in mijn arm gelegen
een droom werd vermoord
nu ligt langs mij het zand
in dichte, witte vlokken
't treurt om eb en vloed
de dagen zo verwant
in mij loopt nu verloren
het kind dat speelt met meeuwen
waar kan zij dan nog tekenen
't hart met zilverzachte rand…
Bevaren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 209 De zee
wil je bevaren
het zeegat uit
voorbij havenhoofden
Het water...
komt er nimmer
tot bedaren
na eb is er vloed
Het zand
altijd prooi
de tanden er ingezet
waar aan geknaagd
De duinen
kijken het aan
nog droge kruinen
't water aan hun tenen
Je wilt....
het oor lenen
aan de monotone zang
van branding.…
Van de zee.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 648 Geen geliefden
Zoals wij twee
Eb en vloed
Dat zijn wij
Altijd keer jij
Weer terug
Naar mij…
ik laat je gaan
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.288 ga maar kind
beweeg mee met de winden
de noordenwind de oostenwind
als je meebeweegt dan breek je niet
buigen is beter dan barsten
ga maar mee met de seizoenen
dans in de regen
en baadt in de zon
draag haar zacht over sneeuw en ijs
als je warm ben dan bevries je niet
ga maar kind
ga maar mee met eb en vloed
kabbel in zacht golvende zee…
Langs de zee.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 211 Onze ogen kijken over zee
waar de golven overheersen.
De witte wolken jagen voorbij
water stroomt op het strand.
Waar ik loop samen met jou
in een stil en tijdloos vertrouwen.
Geen geheimen voor elkaar
na zoveel seizoenen bij elkaar.
Het is bij ons net als bij de zee
soms is er eb of vloed.…
Het mooiste
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.690 Het mooiste is mij overkomen
Met witte zeeschuim overspoeld
Maar ook weer van me weggenomen
De eb in plaats van vloed bedoeld…
Kind van de zee
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 560 als kind van de zee
golf ik mee met eb en vloed
in een komen en gaan
van verzinnen en bezinnen
zoek ik nog steeds
de echte zin
misschien brengt
dat verre schip
wel een alternatief
het leven kabbelt
het geeft en steelt
voortdurend door
alleen ware liefde
brengt rust en aanvaarding
wanneer spoelt ze aan
voor mij…
het is stil
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 566 in de stilte
wordt zichtbaar
wat zuiver is
ik spreek niet over kilte
maar van rust
in een woordloos gebaar
woelige stromen
drijven naar de zee
waar ik in de ontluikende kim
een groeiend vertrouwen
omhoog zie komen
in die stilte
van rijzend genoegen
waar zand en water
komen en gaan
vertelt mijn ziel
dat eb en vloed
mij altijd al…
lieve maan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 314 wachter
van intieme dromen
gedachten
als drijvers van poëzie
glijden heen
op zoek naar jou
in eb en vloed
tranen wil ik kussen
op je wang
angstzweet laten rusten
op 't verlaten strand
waar ik zal stromen
als je op me wacht
laat me bruisen
smelten tot rivieren
streel me zacht
als ik één ben
met de golven
van de zee…