Alle inzendingen over Zichtbaar

Ben van het zekere begin Naar het ongewisse einde Gekropen, en heb daarbij Voortdurend de grenzen opgezocht Die anderen vergeten waren Aan te geven; grenzen die Er beslist waren, Maar niet zichtbaar Voor hen die er tegen Aan moesten lopen - Begin het einde nu al Zichtbaar te naad'ren - Ben ongemerkt mijn Eigen grens voorbij…

Samen door de sneeuw mijn zwaarte hoor - en zichtbaar aanloop tot dieet…

warmte van de zon smelt sneeuw tot waterdruppels zichtbare hitte…

De lente is als een pasgeboren kind nieuw leven wordt zichtbaar zo teerbemind…

als de zon, zichtbaar bevrijd van de diepste angst straalt hij, Mandela…

is het toen langzaam gaan vallen, het doek of leerde het schrift dat het altijd al viel niet tussen ons en het dierbare land van wilgen, rivieren, rennende hazen maar in de leegten van de letters zelf het stuifsel dat het universum is dat ons dichtte, bij het scheiden dwong alleen te zeggen wat nog zichtbaar is: de straathoek die ons…

Effen, grauwe lucht hangt laag: de toren zie je half zeer scherp, half niet.…

we vormen steeds onszelf om te passen in de wereld die wij ook dan hervormen met wat wij doen of laten om wonderen te realiseren in het zichtbaar onzichtbare dat wij toch menen te delen al is onzichtbaar ook zichtbaar de hang naar onafhankelijkheid die wat gemeenschappelijk is alleen dan ook realiseren laat als dat wat onszelf zijn laat…

het water staat stil daardoor de hemel zichtbaar in totale rust…

Een échte vriend(in) alleen zichtbaar in spiegel staat stééds achter je!…

ik zeg niet wat je al weet pak het ook niet in het blijft dan zichtbaar het is immers niet een schaduw die ik bemin…

Langzaam wordt de maan zichtbaar...…

Schoonheid komt van binnenuit, is aan de buitenkant ook vaak zichtbaar... Jammer dat veel mensen dat niet zien?!…

Het leven van een mens is soms een woestijn niet meer rimpelloos vage contouren zichtbaar nog maar niet uitgewist...…

Winter liefde vlam handen op bevroren ruit warmt zichtbaar het doel.…

, door dit al, Het laat zichtbare schoonheid na, De schoonheid van het verval…

speenkruid in de bloemen zichtbaar zonneraderen veertigdagentijd 40/9 donderdag na zondag invocabit…

in de baan van de laatste zonnestraal dansen de stofdeeltjes hun dodendans nog zijn ze zichtbaar voelen ze de warmte de kilte nog even ver weg dan komt de kou steeds dichterbij de zon verdwijnt de stofdeeltjes zijn weer onzichtbaar ze verlangen terug naar de zichtbare acceptatie van hun zijn tot ze moeten vluchten…

Zachte vingertoppen raken oprecht vertrouwen terwijl tederheid gedachten kust ogen tonen woordloos in zichtbare rust vriendschappelijk optimisme terwijl geheimzinnigheid de koestering van dromen glimlacht blozen wangen samenzijn de stilte maakt zichtbaar in rustig gebaar wat zuiver is nog steeds fluisterend waaien voetstappen…

worden beschamend zichtbaar in hun hebberige groei zij hebben het voor anderen verpest…

Ik ga voor Een toekomst die Zwanger is van Het verleden - Dat voor mij Ook een levenloos Kindje is, Maar wel zichtbaar Resultaat van een Voldragen liefde…

Bevestiging van onze eindigheid Die (on)zichtbaar de dagen slijt...…

Na de kap Van de berk Met hangtakken En pellend bast, Was het silhouet Tegen de lucht Nog lang zichtbaar Op het netvlies Van mijn geheugen.…

IJsbloemen blauwgeverfde hand geribbelde deken gebroken wit hart zonder ophef hart ja nee dingen gedaan wilde hij niet o nee dingen die hij wilde niet gedaan nee vader is een ingepakte uitvinding zichtbaar oud en ziek (spijt niet zichtbaar genoeg) een machine van losse grepen de dochter een lopende band. ----------------------…

Kunst, ontstaan vanuit het niets De mens die wil, blijven geloven in iets Met angst om het hart Dat we allemaal verdwijnen Terwijl vragen onbeantwoord blijven, niet zichtbaar worden tijdens het aardse leven en ieder mens zich uiteindelijk aan zijn eigen lot moet overgeven Blijft de kunst, ontstaan vanuit het niets zichtbaar…

hoe de tijd aan me knaagt stilaan zichtbaar wordt als ik in de spiegel kijk zie gelukkig nog de knipoog van een tijdloos kind dat huist in mij…

berusting ebt langzaam in mij sijpelt het verdriet nog na de vloed aan emoties pijn nog slechts zichtbaar voor wie bekend is met dit tij…

Kunst is liefde in een streven naar de hoogste waarheid de woorden voorbij het onzichtbare zichtbaar emoties gevangen in toverkracht...…

aan volle takken hangen vijf lampionnen vlammend oranje in een bewolkte kamer blijft zonnewarmte zichtbaar…

zijn ogen tasten kneden vormen nemen waar fotografisch wordt haar beeld opeens haarscherp zichtbaar in een flits…