Alle inzendingen over Zomer OR Weer

De grote zomerdag staat open En bouwt zijn weelde over de aarde, Het malse moes lacht in de gaarde Bij 't sappig groen, met dauw bedropen; Het ruiselt in de weke hagen, Het gonzelt in de bloesemstruiken, het tintelt in de groene pruiken Der berken bij de zoete vlagen; De kool brandt op de peerse kluiten, De blonde brem bloeit welig tegen…

En roept hem weer, als het blaast tot de aanval, Als wij klimmen tot het licht op de bergen, Dan dreunt zijn gebeente van vreugde! En mijn ziel vecht met de voorsten - Maar hij is gestorven!…

Klein zusje, dat al rustig sliep, Moest schreiend 't bed weer uitgedragen. In 't eind beving de slaap haar weer En zochten we ook de legerstede, Maar legden wij het hoofd al neer, De smart volgde ons ook daar, de wrede!…

Vlammen vreten gulzig Onschuldige dieren, Maakt niet uit hoe Die zich weren, Hoe hard ook 't alarm dat ze slaan, Gillende geluiden uit hun Strottenhoofd, 't zijn de vlammen Die hen genadeloos verteren De magere boer staat kansloos Aan de kant, voelt de tranen Over zijn wangen gaan, Ze zijn immers van hem, Tot in 't diepst van…

In de winter van je leven, op je negentigste of zo, verschijnt nu ineens in 't nieuws dat je weer opnieuw mag beginnen. Zittend in een verpleeghuis moet je zelf weer voor je kostje zorgen en dat terwijl ze bij het binnenkomen zeiden, dat er nu voor JOU gezorgd werd.…

De dag ging heen, zonk eenzaam achter Een oude wijze vlier, De meiliedjes werden al zachter, De wei lag vol getier - De kleine krekels riepen: Kom hier! kom hier! kom hier! 'k Sloop zachtjes door de bronzen wei, Het zong er als een lier, - Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij - Dan zweeg 't - ik zag geen zier, - 't Was verder dat…

De kou is geweest en het leed is gedaan De lente komt weer en de zomer breekt aan…

Het is weer zomer warme zon kust de aarde mensen genieten.…

boven de wolken speelt zomer nog steeds mooi weer nu nog eronder…

Toen ik jou voor het eerst zag begon de lente Toen ik jou beter leerde kennen werd het zomer Toen ik afstand van jou moest nemen begon de herfst Toen ik je niet meer zag begon de winter Was het maar weer zomer…

Kale bomen, koude lucht te kille winters ik slaak een zucht en verlang weer naar een warm seizoen de bomen groen een hittegolf de zomer is gekomen en nu het eenmaal zomer is ga ik winterdromen.…

Maar straks zal de zon weer naar iedereen glimlachen en de gevallen blaadjes op de grond voorzichtig kussen. De muziek van de verre zomer zit verborgen in ieders hart verlangend naar het Licht van de zomerbloemen die mist en regen laat verdwijnen in vreugde.…

't Is hollen of stilstaan, telkens weer, te nat, te droog, te warm te koud en dan ook nog onweer. Bliksemflitsen schieten door 't wolkendek heen, de donder volgt er vlak bovenop, wat een geweld daarboven, maar weet je, ook dat... houdt vanzelf op!…

Het weer, altijd weer het weer. In de krant, op radio en t.v., ha daar is de weerman weer. Een klant tegen de chauffeur: "meneer het regent weer", "ja mevrouw nu weet ik het wel weer". Weer? blijf vandaag eens weg, dan kunnen we over je praten. Want morgen? Dan begint het allemaal weer.…

bemin jij onze taal zelfs het toetsenbord gaat dansen jij bespeelt het magistraal Al is jouw woordgebruik pover en klopt een zin soms niet toch is het nog niet over en weer druk ik op delete .....…

Dan is ook dat weer weer niet goed…

  Ik kijk in de lucht, de wolken samengedreven door de koude strakke wind vinden hun weg naar gebieden meer landinwaarts gelegen. De vogels die zijn gebleven waaien wapperend met hun vleugels alle kanten op. De volgende bui dient zich al aan, druppels parelen al spoedig langs plantenstengels naar omlaag en verdwijnen voor eeuwig in de…

trein Maar wie er ook de schuld van is feit is, met het weer is het mis en daar kun je geen ene bal aan doen…

Van indigo en koningsrood van waterverf en smaragdgroen van zonnebloemen en koolzaadgeel van koolwitjes op lavendel van al die dingen meer vertel ik als het zomert weer…

Altijd weer.. Kom ik bij dat zwarte meer.. En hij zegt tegen mij.. Lieve schat blijf bij mij.. Ik trapte er steeds opnieuw in.. Vanaf mijn tenen tot mijn kin.. Moet ik wel van jou houden.. Is elke keer mijn vraag.. Jij kiest haar.. Niet mij.. Dan is het over en voorbij..…

Het weer geeft mijn gevoel aan, bewolkt het weer geeft mijn stemming aan, druilerig het weer geeft mijn weerzin weer, stromende regen en donderslagen. De weersvoorspelling voor morgen zonnig, warm en droog dus zal mijn stemming omslaan als het weer, en is mijn gevoel, mijn stemming en mijn weerzin spoorslags omgeslagen.…

Het weer houdt de gemoederen dusdanig bezig dat men er moedeloos van zou worden.…

Als ik vertrek neem ik mee: een beetje van dit en een beetje van dat Ook als ik vertrek, dan vergeet ik wel eens wat Wat ik echter nooit vergeet is, hoe ik ook vertrek met welk gemoed dan ook Ik neem altijd ‘t weer mee, waarheen ik ook loop.…

Nutteloos is de vraag het waarom Het antwoord bedachtzaam traag Gegeven van uit leugenachtig hart Uitgewrongen mijn gegeven liefde Altijd weer, altijd weer, altijd weer, Mijn liefde sluit zich af is stervende Dan is daar.....…

en over dat boek dat nooit geschreven werd omdat ik steeds hetzelfde schrijven zou over jou hoe lief je wel was en hoe teder over hoe het niet kon tussen ons hoe jij met je hoofd in een andere wolk zat dan ik hoe we uit elkaar woeien hoe we elkaar weer ontmoetten soms en dan weer even schoon weer speelden…

Nederland wilde beter weer het werd een groot verlangen ik keek naar het weer op tv, maar keer op keer zag ik de bui al hangen…

De gemoederen zijn dermate verhit dat weergoden zich schrap zetten voor de op handen zijnde hittegolf…

Het weer is van slag, Pakistan verzuipt De zon schijnt in Nederland De Alpen verdrinken. Het weer is van slag Rusland verdroogt De oogst naar de Filistijnen Het weer is van slag: Alweer!…

Langzaamaan wordt het killer, zie ik daar een vallend blad Wordt het gras minder gemaaid, loopt er op het pad een slak. Langzaamaan, regent het vaker, wordt alles natter, kleffe boel Maar ach de herfst nadert, we moeten mopperen, dat is wat ik bedoel.…

Maar: de hond gaat naar buiten, en onze lieve heer is niet boos, de takken zitten nog altijd aan de bomen, en als ’t hagelt, tja, dat kan pijnlijk zijn, maar pokkenweer, ach, de zon schijnt morgen weer, dan kunnen de honden weer naar buiten, dan is de storm gaan liggen, dan zwiepen de takken niet langer staan ook de gezichten niet…