Alle inzendingen over Zure regen

wanneer hij gesloten bleef die mond en zijn lichaam uit werd gekapt in de wazige steen van achtergrond is de tijd mij sneller ontsnapt toen die mond vierde met een lach en een lieflijk woord achter zijn zeldzaam vreugdige lippen lag was het al een stralen in de pijn ach, toen de armen mij bijna aan gingen spreken was mijn hartje al zo…

Vraag me niet mijn ogen te sluiten voor alle ellende en verdriet vraag me niet mijn gevoelens te verstoppen want negeren, dat kan ik niet Vraag me niet mijn mond te houden over de harde werkelijkheid Vraag me niet te doen alsof Alles goed is in deze tijd Ik moet hier even doorheen deze appel is erg zuur laat me maar even alleen…

Het was een ongewone dag waar ik een hoedje mij zou schrikken toen ik thuiskwam van de markt na een drukke winkeldag en in de binnenspiegel zag na wat gehaaste ogenblikken hoe door zomerzon gesnoerd een zak met appels lag te stikken hoe een volle zak met appels lag te broeien op die dag en er zo vastgesnoerd en wel zoet in een kinderzitje…

De oceanen zijn snel aan ’t verzuren Dat hebben ze in Utrecht onderzocht Het zilte nat verwordt tot kwalijk vocht Een zware taak om dat nog bij te sturen Eén voordeel brengt het echter met zich mee Straks schept men zure haring zo uit zee…

Laat ze in Oekraïne nou maar schuiven, De Russen rest de smaak van zure druiven.…

Soms zijn de druiven zuur zon -in schijn- tussen kleurend en krullend blad Soms is het leven duur niet te krijg moet je de huid duur verkopen Soms lijkt het leven als verlopen de klok aan slagen voorbij Soms proef je pas het zoet na lang wachten is.....te hopen.…

het wrede scheuren; een zure dood geboren wordt. Snavelhel voor aardedieren, bang voor regen, witte dansers maagdelijke doodskleed aan, gekraaloogd; nimmer zullen wijken zij ruimen met genot de lijken.…

Aanvankelijk zag ik alleen maar saaie regen maar nu zie ik ook zilveren pijpestelen. Zij verraden het Mysterie en ik voel geluk van binnen. Ik denk daarbij aan wolken met zilveren randen met een achtergrond van Stilte, stilte en stilte.…

Mijn vader schreef in mijn poëzie album "bijt altijd door een appel heen, ook al is het een zure". Mijn moeder kookte ze tot moes, met suiker en stukjes klokhuis, die je leerde slikken. In zoet kun je stikken, het zure maakt wrang, maar het leven is behapbaar en met appelmoes te verduren.…

Als verliefdheid niet zo zoet was en verdriet was niet zo zuur Dan was de herfst niet zo kleurrijk en de winter niet zo guur Bergen zouden vlaktes zijn oceanen kleine waters De klok zou geen secondes kennen er is alleen nog "later" Het is nu toch veel mooier alles is nog puur Want verliefdheid is nog zoet en verdriet blijft altijd zuur…

ruiten beslagen voor schaduwen van takken zure gezichten…

zuur en guur en toch nesteldrang en nesteldroom van boom tot boom…

je keek nogal zuur toen je ons ongezouten een lesje leerde…

Nederland twittert vrolijk in het oranje met zure nasmaak.…

de maand van herfst en stille winter, regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen. een tijd van donker en wat hinder, december laat gapen maar ook geeuwen. oude kerstbomen en houten tafels mooi aangekleed, zo elegant en struis. de geur van taart en warme wafels, kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…

de mijne zijn zuur…

We hebben allemaal een laatste uur Voor de een is het een verlossing Voor de ander zuur...…

Na drie jaar zuur volgt eindelijk het zoet - En daarom is het uitkijken geblazen, Want gunt u straks Jan-Peter weer het stuur Dan volgt na één jaar zoet weer drie jaar zuur.…

Regen regen allerwegen rechte stralen water water langs de muren langs de palen vallen vallen langs de bomen natte auto's gaan en komen loodrecht op de druppelzegen Overal is regen regen ----------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…

Het regent al de hele dag, terwijl de bloesems wenken. Ze vrezen vocht en kunnen ons niet schenken wat ons doet juichen om het licht en om de klaterlach van ‘t kind dat buiten speelt en droomt. Maar lente komt, ze kan niet blijven wachten maar is geduldig en getrouw met onze aarde die kreunt onder ‘t gewicht van ons getreuzel en ons traag beminnen…

zware storm en vis zuur uit een goedkoop potje ik eet uit de zee…

Hoor in karton doos Wat ben ik tenger ook koos Rattengif erg zuur.…

Brullende wolken nagezeten door de wind onzindelijk weer…

democratie een politiek vuur het smaakt overal zo zuur censuur is macht!…

Dat alles achter mij gelaten Hoe groot was die stap Opnieuw beginnen aan mijn leven Een hele zure hap..... Wat een bevrijd gevoel achteraf Want na het zuur komt het zoet Mijzelf opnieuw ontdekt Vervolgens jou ontmoet....…

Een troostende buur zei d'r: 'Kijk niet zo zuur; je weegt véél minder kilo's dan grammen!'…

eens peperduur zoetzuur de wind waait zilt zuinig Zeeuws zalvend pruimenmondje JP, ik hoop dat je binnen korte tijd aan je Balkenendje mag komen en dan wrijf ik het er ook nog in…

daklozen in het duister, ze zijn de stralen van een getergde zon en goddeloze geloften al tijden moe, papieren regels rotten in het hout, een leger van houtwormen splijt de wereld open en dekt de zee met maskers toe, in de vlijt van alle gestorvenen treft alleen de hoop geen verwijt, de nachten woelt de twijfel bloot,er vallen zure…

We offreren gepeperde broden en schenken duister bitter de uren worden almaar witter de sauzen worden gehekeld met een zuur dat al eeuwen staat te rijpen slijt in karakters op den duur zo ook met dichters in valse toonregisters.…

Uit de bundel: "Zure krieken en morellen "…