10475 resultaten.
Bezit
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 410 Je weet pas wat je bezit,
als je het kwijt bent.
Je weet pas wat je mist,
als je het niet meer hebt.
maar:
als je van bezit kunt spreken,
is dat nimmer een mens!…
Mijn bezit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 291 Jouw dromen heb ik weggestopt in ons beddengoed
niet in een of andere hoek of onder jouw boek
wil je heerlijk slapen
wil ik je slaappil zijn
ik doe er alles aan jou aan mij te binden
zonder mij zul je je dromen nooit vinden.…
DE BEZITTING
poëzie
2.0 met 3 stemmen 602 Dat dwaalt ontzet
door deez' bezitting, vrouw of fee, met slappe tred.
Vermoedlijk vrouw: een fee heeft andre mooglijkheden.
Een fee is vrolijker, en zonder eigendom
drukkend op haar. Zo'n park, waarin een kom
ièts schoner water, houdt een rustig mens tevreden.…
bezit
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 160 bezit
is bagage
een rugzak
vol pijn
en waar je
ook heen gaat
het zal er
steeds zijn…
[ Als ik iets bezit ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 12 Als ik iets bezit,
dan is het: tijd voor aandacht --
al ontglipt die mij.…
Uw bezit
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 94 Zodra u het heeft gelezen is het toch echt uw eigen bezit.
Vraagt u daarom liever niet naar de achterliggende betekenis
alleen omdat u zich liever van schroom ontdoet
En dat alleen omdat de waarheid die voor U van toepassing is
eigenlijk nog liever niet had ontmoet.…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
poëzie
5.0 met 2 stemmen 420 'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
al wemelt twijfel in de opalen van mijne ogen;
'k heb in mijn leven meer geloochend dan gelogen,
en zie: de bitterheid ligt om mijn mond versteend.
o Gij, die morgen om mijn laatste bed gebogen,
u voor het raadsel van dees ziele hebt vereênd:
uw zucht trilt door een ijlt die gij vol wisheid…
Katwijk kust mij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 44 Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken
Ja..., zwemmend
Ik zit met mijn rug gekeerd
Zie in mijn spiegel de zee
..heb hem even niet nodig..…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
Gooi je tranen.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 Gooi je tranen in de grote zee
blijf niet stilstaan bij wat was.
Kijk naar de mooie momenten
tel de dagen van het geluk.
Wees blij met wat je nu bezit
treur niet om wat er ooit was.
Dat is voorgoed voorbij gegaan
leef het leven wat je wordt gegeven…
‘t gebladert’ staat verdiept
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.321 En slechts ’t gewieg der zee doorzucht de vrede, alover
de trage bomen en de adem van de lucht.
De zee, en haar gedein door mijn bewogen longen…
Maar neen: mijn loomt’ verdroomt de maat van alle maat.
- o Zang van liefde en hoop: mijn zomer is verzongen,
’t gebladert’ staat verdiept en reeds met dood verzaad.…
Harde modder, guur kristal
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.528 Huis dat afsluit en dat kijkt:
hart dat, onbewogen,
hoort de zee die wast en wijkt
vóor verzádigde ogen.
In geen spiegel, gruwvol-eêl,
't beeld van een begeren.
Al de beezmen zijn te veel
om de grond te keren.…
O zee, die mijne lip doorkeent
poëzie
3.0 met 2 stemmen 479 o Zee, die mijne lip doorkeent met zout-kristallen
waarin het volle licht van alle zonnen breekt;
zand, bij mijn veer'ge zool breed-uitgestraald doorweekt,
waar krijsend iedre tred doet duizend schelpen schallen;
o tuimelende lucht, die brandt mijne ogen toe
maar sluit ze op 't dansen van ontallig-vuur'ge bollen:
ik ben van zee en lucht…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 156 Adem van de zee
streelt het lichaam en de ziel
je geeft je over in vervoering
de euforie van geluksontroering
heelt door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdwijnt de grens die ik verzon
in oneindigheid
wenkt stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
hier aan de zee
vloeide onze liefde tomeloos…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
vrijheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 866 Woester dan de zee,
meer kracht bezitten jouw woorden
die hun teleurgang vinden
in het geruis van het nu
Hard is het zachte
onthuld in zijn zijn en willen zijn.…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
storm aan zee
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 144 hoog opvliegend zand
verontrusten
mensen op de dijk
wolken zweven snel voorbij
de wind zingt een droevig lied
“waarom geen respect”
versta ik in haar woorden
de middag kleurt
van blauw naar zwart
water klotst nu op het strand
maar het komt niet allemaal
van zee…
de wind start volop met huilen
haar weeën
ze kan ze niet meer…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Zelfanalyse
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 797 Een grauwsluier
omgeeft golven
van emoties
een woeste zee
splijt mijn
gedachten
Lopen door het water
de horizon onbegrensd
waar mijn eigen ik
verdwijnt in de verte
en het denken
de macht bezit
Het rijzen en dalen
van mijn gedachten
het zuigen naar
het diepste diepere
van de zee
verdringt mijn pijn
Overpeinzing doet
met schuimende…
Herboren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 ik wacht op het kerende tij
en vers gevangen garnalen
de resten verdriet
verdrink ik in de zee
ooit stond ik hier
nog niet echt zolang geleden
in de golven te bijten
het schuim op de lippen
totaal uitgeput
tot het zand bezit van me nam
ik werd herboren
met de passie van zout
en zeus als vriend…
Noach
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 Ach, de duif van Noach,
uitgestuurd om in zee
land te vinden, hebzucht
heeft ze ons gebracht.
De duif van Noach, ach,
was de vredesduif niet:
ze zaaide verdeeldheid
in de eens zo eensgezinde ark.
Die duif, vroeger teken van hoop,
is nu een deel van onze Drievuldigheid:
Macht, Prestatie en Bezit.
Ach, weergalmt noachs zelfbeklag.…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
De zee heeft geen geheugen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 197 De zee heeft geen geheugen
De zee heeft geen geheugen
van een golf die naar het strand rolt
of één die langs de havenhoofden
als een tornado met witte kraag rondtolt
Zal die golf doorgaan met leven
misschien beginnen dan met doodgaan
welke zee gaat hij straks op
is hij het begin van mijn bestaan
Toen begeerte begon met eenzaamheid…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.655 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
Een ster
poëzie
4.0 met 7 stemmen 731 De tijd
is als de kille en dorre zee, die zwoegt noch krijt.
Ik ben alleen; ik pers mijn strakke lippen samen
op eenzaam deze grote sterre, die ze bijt.…