Alle inzendingen over aandacht trekken

Zonnestralen badend in de oceaan Een oase aan blauw vergezeld in een collage Van dansende kleuren, tinten, en stralen In de taal van de stilte Jou gevoelens verzaligd In een oogopslag sprekend: “De duisternis is ontdaan. Wat zijn die dagen toch stralend”…

lege aandacht zuivert het onzuivere van helderheid…

Zij die de aandacht van anderen zoeken hebben blijkbaar zichzelf nog niet gevonden...…

Aandacht en een compliment Wat is het fijn dat jij er bent Een knipoog in de massa Een glimlach aan de kassa Een hand om vast te pakken Op je wang een zoen te plakken Een knuffel elke dag Een blije groet toen ik je zag Icoontjes in de mail Zegt soms ook zoveel Aandacht krijgen een lief gebaar Mijn dag kan niet meer stuk Aandacht…

Het was laatst, plots, dat ik dacht Aan het woordje aandacht. Je kunt het geven En je kunt het krijgen, Terwijl het je toelacht. Het is de verleden tijd van denken, Wat we elkaar dan schenken.…

Beter voel ik aandacht nu. Doodstil hangt ze tussen foto’s, de vier muren. Tussen elke toon van de muziek kan ‘k haar ook horen. En op straat en in het bos, in de nacht hangt aandacht die geen ruimte neemt maar zoveel ruimte geeft, en zorgt voor elk detail dat leeft, die alles kent en weet wat nodig heeft.…

met aandacht koken brengt bewustheid en diepte juist in alledag…

Aandacht is liefde. Liefde is vergeven. Aandacht geven. Is erg moeilijk. Eenvoudig. Luister. Kijk. Zie. Ja.…

broek sprak bedeesd het jochie waarna lachend de man hem verbazend weten liet de mijne soms is ook wel nat bovendien huil ik vaak droefde toen het ventje waarna de man op jaren knikkend hem bekende dat ook hij veel tranen kende maar het ergste toch sprak het baasje schuchter zijn de grote mensen die alsof ik niet besta nooit mij aandacht…

mijn aandacht te stelen door met zijn koppie mijn been te strelen en vraagt mij zo om hem eventjes te aaien het is duidelijk en zo waar alles in de natuur verwacht en hoopt dat zo nodige beetje onontbeerlijke aandacht gun het elkaar…

kerst voelt dit jaar broos en ongewoon zo heimelijk zweeft er ongerief rond met afstand en een verkapte mond met reine handen bestuur ik een wagen manoeuvreer ik me langs vakken ‘Kom’ zeg ik tegen mezelf ‘Laat de moed niet zakken’ het feest van licht omringt mij overal de wenskaarten aan het lint met soms een geschreven…

het schoteltje bewoog op geruwde wol wel geen grote uitslagen het kopje was nog vol de houten planken kierden en de warmte kraakte alle kanten heen zo ontspon zich een licht gevecht om wie er nu de precieze aandacht trekt tot oma zich uit de fauteuil verheft de koektrommel luchtigjes opent met goedgeefse trek…

Een nauw luisterend oor heeft er nog alle aandacht voor. Die zuivere tonen gloriëren. Trekken je hele lichaam door. Op de juiste toonhoogte. Niet hoger of lager. Schraagt een mens in zijn evenwicht. Klinkt als plezierige muziek van het volle behagen.…

Even de stilte. Na een rumoerige dag. Is men daaraan toe.…

Of ben ik bang dat iedereen mij VERGEET en probeer ik daarom de AANDACHT te TREKKEN? Zou ik daarom STEKEN in mijn ZIJ krijgen en is dat een reden dat ik LICHT in mijn HOOFD word? Kan het ook zo zijn dat ik een HORMOONSVERANDERING onderga? Waardoor er CYSTES ontstaan waar ik last van heb!?…

ik wil met je scrabbelen krabbelen, krinkelen krielen liefde leggen je mag ook beginnen met lief, in veelvoud en minutenlang ik zal dalen of klimmen lust of lijf speels aanlijnen in letterwaarde en wanneer je het x-drieletterwoord vanuit je handen vormt zal ik je met blanco blokjes toefluisteren dat life veel meer is dan 3 X woordwaarde…

twee opstandige bovenkiezen verliezen de strijd tegen de tijd ze zijn deez morgen getrokken en na wederzijds overleg vertrokken ik heb ze nog even aanschouwd en een kort moment om ze gerouwd het was geen schoon beeld dat van een leek de aandacht steelt zo wel de trekker, hij was verrukt het ging om de daad, die was gelukt zie daar de…

In licht en warmte bloeit alles op, je aandacht – is als zonneschijn.…

Ik pretendeer niets te zijn, maar nu ik er toch ben.. mag ik even - voor even maar dan ben ik weer en zo weer weg.…

vrouw; volumineus qua omvang en stemgeluid, mag ik uw aandacht?…

Laat mij met aandacht in het moment leven waarin de muziek van de liefde klinkt. En laat mijn lied van enthousiasme vliegen zo vrij als vogels. De gouden vrede in mijn hart zal dan groeien en overstromen van stilte en schoonheid.…

Ik vraag om een schouder maar doe ’t zonder geluid, want vragen om aandacht is iets, wat je zacht doet en niet luid! En niemand begrijpt dat ik huil!…

Heel zijn leven had hij aandacht gegeven. Als mensenvriend Had hij de ander gediend, Dat had de doorslag gegeven. Het laatste waar hij aan dacht, Was het krijgen van aandacht.…

Ze zei: ik brand een kaarsje, speciaal voor jou alleen, dat ga je merken, dat voel je echt da'k het meen! En zo brandde zij een kaarsje speciaal voor haar vriendin, en weet je ze ging er echt, niet eens tegenin. Want 't branden van dat kaarsje ging heel Nederland door, kwam precies terecht waar 't wezen moest en daar deed…

Onhandig stamelt ze excuses, verlegen – met zijn gedachten.…

Geen aandacht voor domme tegenstrijd. Voor nieuws over onenigheid. Voor reclame, die ons wil verleiden. Kijk, de kastanjes zijn al bijna klaar. De eerste vogels trekken naar het Zuiden. De zon schijnt tegen de verwachting in, terwijl ons regen was beloofd. Tijd is ineens weer tijd. Ons leven eindeloos.…

Ik ben dus in slaap gevallen, ongetwijfeld – want ik word wakker.…

Het is fijn dat je aan mij denkt maar een fantasie zou teveel zijn ik ben van mezelf, niet van jou wanneer ik alleen thuis ben aan tafel of in bed, verlangend naar gezelschap of aandacht of niet, ik eet en ik slaap gewoon in de kreukels van de nacht onwetend of de maan schijnt 's Ochtends word ik wakker de vogels wekken mijn zenuwen…

Zorgen zijn er ook voor ouderen en dieren geef ze aandacht, vooral op het heetst van de dag. Hittegolf, we zullen nooit aan je wennen. Dick Voogd…

Ik pieker me suf, ik kan iets echt niet vinden – wat is het ook weer?…