61 resultaten.
syrië tanka
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 alom
aanzwellend afnemend
aanzwellend
geronk op rotondes
wachten op afslag en klap…
Aanzwellend gemoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Een hint van erbarmen
is merkbaar in de lucht.
Bries van traag verwarmen
in een onmerkbare zucht.
Lome dampige deken,
door zonnen verwarmd.
Aan het zwerk bezweken
en door loodgrijs omarmd.
Wolken die zo zwaar wegen
dat ze wijken onder hun gewicht.
Weggespoeld door louterende regen
in warme druppels op mijn gezicht.…
Tegen en mee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 Sereen stil zwijgen loeiende wind
scheiding water stuivende
golven schuim koppende duin
eindloze vlakten ruisende velden.
Hoor ik je stem in zwoele warmte
boven loeiende wind bulderende golven
lach door koppende duin
eindloos ruisende velden van liefde.
Ga mee door ruisende velden
saam weerstaan loeiende wind
bulderende golven schuim…
alleen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 Als het leven pijn doet
en wolken alleen grijs lijken te zijn
als alle geluiden om je heen
aanzwellen tot een monotone klaagzang
weet dan dat, ergens in die menigte
ik er altijd voor je zal zijn…
Aurora
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 Aanzwellende stortvloed
overstromend land
schreeuw het uit
dreunend galop
dan machtige paarden
verlamd van angst
Aurora Kretenzers
hoe lang nog Zwaard blijf je razen…
Cadeau
hartenkreet
0.0 met 5 stemmen 1.530 Liefelijk breekbaar
vastgehouden of opgehangen
opgeruimd na dagen
spanning
bewonder me voorbij
de aanzwellende routine,
een gift gegeven
vergeef het ze
lach het toe
het blijft verwarmd
in de kamer.…
rust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 355 dit landschap doseren
is de muziek
van Edvard Grieg
bij mondjesmaat
ten gehore brengen
als bij donderslag
het mystiek aanzwellen
van onweer
over gindse bergen
later in het dal weerom
het kristalhelder zwijgen
de rust vermenigvuldigd
in veelvoud…
rust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 dit landschap doseren
is de muziek van Edvard Grieg
bij mondjesmaat ten gehore brengen
als bij donderslag het mystiek
aanzwellen van onweer
over gindse bergen
later in het dal weerom
het kristalhelder zwijgen...
de rust vermenigvuldigd
in veelvoud…
laatjes
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 149 onnavolgbaar
tastbare gebeurtenissen
omgezet in herinneringen,
elk heeft een lade
in mijn hersenen
ontsnapten dwalen soms
door het labyrint
verwarrende chaotische jacht
om het gareel
weer te kunnen beheersen
voorzichtige gang door gangen
laden worden gesloten
de aanzwellende wachtrij
is onoverzienbaar…
de zee zingt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 732 de zee zingt
zacht haar lied
het heeft geen
coupletten
slechts refrein
eerst rollen
dan sissen
de zee zingt
hard haar lied
met bonken
en klappen
veel lawaai
aanzwellen
schuimbekken
een applaus
waterballet
eindeloos
doorgaan
hard of zacht
de zee zingt
zo haar lied…
Eros
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 2.039 Vannacht zal ik dansen
tussen muren van muziek
waar noten dwarrelen, vooreerst
een vertraagde prelude
Mijn lijf bewegen op de maat
van stijgende klanken
die in een bindend duet
aanzwellen tot fortissimo
De nacht zal ik eindigen
met een langzame wals
zacht omarmend zweven
bij het naderende afscheid…
Oogwenk
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 137 Soms is het plotseling stil
zomaar
stil
héél stil
je kijkt
luistert
en hoort
niets
helemaal
niets
dan
een aanzwellend geluid
het landschap lijkt open te scheuren
de natuur doet voorzichtig een stapje terug
dan is het weer stil
plotseling
zomaar
stil
héél
stil…
Geen druppel zon
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 287 luchtige slagen storten neer
op warmteverlangend vandaag
onvermoeibaar en gestaag
vormen plassen rivieren
ondanks dijken van verweer
flitsen tekenen het licht
omarmd door aanzwellend gedonder
opgesloten zon verdwijnt zelfs zonder
ooit met daglicht te hebben gespeeld
verlaat de strijd zonder gezicht…
nat zand
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 605 gebonden aan een touw
en de kracht van de maan
langs duizenden sterren
in de hemel gegaan
in aanzwellende stormen
van geweld
op zoek
naar haar held
zonder naam
zonder weet
van haar bestaan
in de rust van de nacht
onder een hemel van sterren
schrijf ik mijn naam
in het nog warme zand
ik geef haar mijn hand
en weet
dit is goed
het is…
Vlinders
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 198 Spetterend en vol betovering
Aanzwellend tot de machtigste intiemste explosie.
Tranen vloeien.…
Permanente wintertijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 110 Hart in alle
Kleppen en kamers
Verijsd, bevroren
Machinekamer die
Mijn leven op gang
Moet houden -
Want dat is
Immers haar taak -
Dan zie ik mezelf
Weer zitten bij
Muziektherapie,
Aanzwellende muziek
Die doordringt
In het binnenste,
Mijn diepste kern,
Die het ijs van
Binnen smelten laat
En zie dat het voorzichtig…
Nevel al aan de gevel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 De tijd voelt als een verse appelschil,
al wordt het straks vast licht en zou hij willen
hij hoort ook nog steeds helder en te luid
nachtelijk aanzwellende golven van ooit gillen.
Er zwelt een hele stoet schuimkoppen
weer golven, wederom amper te stoppen.
Meeuwen soppen, meerkoeten deinen mee
op ook deze aanzwellende februari zee.…
Hij zucht de laatste adem
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 240 De oude boom buigt zich nog eenmaal
diep voor de aanzwellende wind
wolkenmassa’s hollen gezwind
grauw aan hem voorbij
Gefluit hoorbaar ver gedragen
een verschrikkelijk scheuren is zijn lot
geknikt en gespleten tot het bod
de ziel gebroken
Jaren van rotting
weelderig bedekt met zwammen
de kale boomstammen
het nieuw leven proces…
huid - na huid - na huid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 681 jouw hongerige ogen
raken welvingen
beroeren plooien
zij heuvelen en dalen
in jouw ogen zal ik
meegaan van eb naar vloed
en omgekeerd
elke beweging zal ik volgen
samenvallen
met al wat er is
aanzwellen zal ik met jou
tot bliksem en vuur
hartstochtelijk zal de nacht zijn
huid na huid wegrukken
huid - na huid - na huid
tot enkel…
WENS DIE STEEDS WEER KEERT
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.254 Mocht
in de stille kerstnacht
een kleine smeulende vlam
geboren uit de ster van Bethlehem
op me neerdalen, door mijn huid dringen
zich bescheiden schuilhouden
binnen aders en zenuwen
als een onschuldig brandend stipje
onder weke pollen vochtig mos
somtijds vermanend gloeien
of
even aanzwellen tot oplaaiend vuur
waarin moed en hoop liefdevol…
schizofrenie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 174 golven van geluid door mijn kamer
peilloos is mijn afkeer
slaan helpt nou niet meer
schuldig zijn zij
ik weet wie ze zijn
horen kan ik ze maar niet zien
schreeuwend maak ik mij los
tierend op de zondebok
het is niet aflatend
aanzwellend tot afgrijsen
oordoppen begin ik te proppen
nu wordt het snel minder
verward kijk ik om mij heen
helpen…
Bloemen muziek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Het hart zwelt open
in snaren
van verlangen
als een stortvloed
uit de rode hemel
hoorbaar de toekomstige gezangen
in de nacht van smart en rouw
Och, het zijn de
ontroerende innige
klanken de aanzwellende muziek
puur geluk in de eenzaamheid van dit heelal dat ons
teistert met zijn
dictatoriale gloed
waar ik Uw stem hoor…
Kriebelingen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 Spinnende poezen
Op zonovergoten muren
De eerste mieren onder mijn deur
Ik weet ik ben wellicht te oud
Maar in een zotte bui
Koop ik een jeans met designerscheur
Flanneer door stadsparken
Met intense geuren
Vind mezelf weer uit
Op een laat terras
Veracht de nacht
Die straks
Alles weer verdrijft
In aanzwellende duisternis
En ik, ik proef…
Hora est
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 831 de tijd staat stil
zo merk ik ter zijde op
doch mijn stemklank
verraadt enige ergernis,
vertaalt derhalve de onrust
van een aanzwellend
innerlijk ongemak
overeenkomstig
het drammerig gedreun
van een horde aanstormende
paarden in galop
mijn eigene ongeduld
staat voor kenners
merkbaar in brand
zeker als wachten
mij tenteert…
Nog minder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 Vanmorgen zei je:
dat kan niemand je meer afnemen
ik liep langs het strand
de wind woei het niet weg
de golven spoelden het niet mee
het zand bedolf het niet
de meeuwen konden het niet overstemmen
integendeel
alles leek het te willen aanzwellen
zodat ik bleef,
bleef zwelgen in de herinnering
van mijn hoofd op je schouder,
hoe dat leek…
Met alle winden meewaaien
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 474 De wind waait letters
maakt gedachten vergankelijk
doorblaast het zijn
geeft zicht op zinnen
De wind draait en
stoot talloze woorden
in het luchtledige
geeft geschut aan 'n gesprek
Met alle winden meewaaien
maakt woorden onbenullig
laat zijn niet gezegd worden
zodat windstilte volgt
Wanneer aanzwellende
windvlagen konden spreken…
Het keerpunt voorbij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 54 de menigte schreeuwde
zijn onzichtbare pijn
balden de vuisten
sloegen met knuisten
vol irrationeel venijn
zij trotseerde
met opgeheven armen
en brandende blik
de opgekropte ego’s
van heethoofdige iks
zacht klonk
het eerste geklap
als applaus voor de
breekbare stilte met
een ontspannen lach
in het aanzwellend
geluid luchtten velen…
een façade
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 270 mijn vingers glijden zacht
over orgeltoetsen
speel in gedachten met
vragende borsten
die bij iedere toon
aanzwellen;
naar nog meer
aanraking dorsten
mijn tenen strelen
de houten pedalen
alsof zij jouw voeten
willen zoeken
en jou op mijn
liefde willen verhalen
mijn lijf speelt
een onvoltooide serenade
gezeten op een kussen
zo…
Geheimzinnig
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 477 Aanzwellende zwoele lust
schuilt ongezien en geheim
achter toverachtige aquamuur.
Kijkt door een mistig gordijn
ziet de wereld in een nieuw vuur
de eeuwige rivier bruist en gutst.
Een opwindende wellustige gil
kloppend hart vindt serene rust.
Glansrijk voor passie uitverkoren
heeft zij haar onschuld verloren.…
Denken contra gevoel
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 641 Jan staat in het savannegras
ontwaart vaag een gele smoel
met aanzwellend angstgevoel
dissonant in zandgeel gewas
Hij denkt misschien 'n leeuw
de leeuw grijnst 'een denker'
haakt hem met zijn linker
als Jan vlucht in 'n schreeuw
Genen die onze ervaring beheren
waarschuwen voor gevaar
door onze gevoelens die ageren
Moraal van dit verhaal…