Alle inzendingen over activiteiten OR taken OR bezwering de toekoms

Hoe fluister ik stilte in lang vervlogen tijden, waar letters waarheid lazen in geschreven zinnen hoe fluister ik liefde in tedere gedachten waar opengevouwen handen mij niet meer kunnen bereiken hoe fluister ik dagen vooruit naar jouw armen, als nachten zwart en eenzaam zullen zijn hoe fluister ik een toekomst zonder schreeuw…

Heel stil en onbeantwoord het vragen zonder weten de antwoorden vergeten roep om liefde nooit gehoord het gedonder in de glazen woorden van betekenis en toch dat hevige gemis laat gevoel door bloed razen geopende handen vol liefde om te geven en te ontvangen bevredigt heel stil puur verlangen verdwenen zijn woorden die griefden…

turend naar respijt in schaduw van voltooid van ooit, op speelvelden in slagorden uit het zicht getoornde huid, onbezittelijk strak van aanraking op snijpunten in uitersten gedreven naar de rand de tand, of verhoornde tijd waar letters lekken langs nerven van het blad beschreven, niet waterdicht ik staar naar een zon die het licht…

Zie het bloed van mijn hart stromen in jouw ogen die zachtjes twinkelen in de zucht van de herfstwind die ons meewaait De bries die zachtjes fluistert van al onze geheimen de kou, die reeds al rilt in de verwachting van de toekomst die op ons staat te wachten…

zeep in de ogen ergens is het recht vooruit hier en daar wat bellen meepikken soms gaat het gaan stromen bubbels van hier naar ginder alsof je in het voortouw staat dan toch nog met loog in de handen tastbaar slipt het door de vingers en wat het dan is, het trekt als het takken met bomen…

Alles is blad en tak en dak geworden er is geen uitzicht bomen wandelen niet meer…

Takken begonnen naar elkaar te groeien. Als een late omarming. Onder hen: de eerste witte bloeiers, zoals het altijd al was al die vorige lentes.…

Je moet hem horen al op een uitverkoren tak hij is zo merel…

Een duif zit zich te zonnen op een kale tak één februari…

de kraaiennesten waren slechts gevuld met wind en water hun navelstreng werd onverhoopt naar later weggewuifd er bleef niets anders achter dan het sloophout van een oude boom zijn droom verhing zich aan zijn kruin het puin bewaard in ruwe schors en hoop lag op de grond gewond maar nimmer koud een crucifix in duizendtallen liet zich…

Haar stem bezwerend... Haar karakter...ontgoochelend.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een nevenfunctie is vaak Een activiteit naast je hoofdtaak. Je besteedt wat van je tijd, Geeft wat van je kwaliteit Aan een nevenactiviteit. Aan het einde van mijn leven ga ik die functies aan mijn neven gegeven.…

iemand vroeg mij te zijn zoals geweest, daarginds, toekomende tijd desnoods   binnen dungetrokken grenzen die slechts op papier verschijnen   ik zei te bestaan tussen werkelijkheden in aanwezigheid ter plekke…

en stimulerend bewegen in deelname aan het groepsproces waarvan de activiteit van het geheel de basis is om ieder van energie te voorzien die zo leven herstellend wordt…

sneeuw in je ogen smelt tot blauwgroene stilte lied zonder woorden in het kabbelend water glinstert bezwerend de maan…

Recht is de rug krom de redenering, ik sla kruisen in de lucht en wacht op bezwering Waar hij is voor mij de verlossing nabij.…

Ben je ooit jezelf kwijt Zoek in je onvoltooid verleden toekomende tijd.…

Nee, je hoeft niet lang te wachten, ik kom naar je toe zal het vandaag niet zijn, dan toch zeker morgen geduld die hele schone zaak, zal er uiteindelijk wederom voor zorgen, dat ik naar je toekom, links- of rechtsom! Beloofd is beloofd…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De vader van gesneuvelden Troont hoog in het Walhalla Toonbeeld van plunderaars Een ziedende krijger Moet naakt op het slagveld staan Koorts en kramp bezweren Zo zaait hij de smeulende twist Ze bijten naar de strot Wadend door pus en bloed Met een bijl die zelden mist Zijn oog is het wijze offer Zijn lichaam bengelt aan een tak De…

zo graag wil ik onbegrijpelijk mooi kunnen schrijven dat ik onwillekeurig tijdens het niets doen tussen twee activiteiten (luisterend naar Les Funérailles van Liszt) op een kladblaadje met fraaie krullen neerpen: onbegrijpelijk mooi…

Hoe ze ook proberen Het resultaat te bezweren De ziekte slaat om zich heen. Is het pathogeen Erken dat dan meteen.…

Verwacht kwam hij ter aarde, een belofte met een taak. Deze ziel kwam wederom leren, zich inzetten voor een goede zaak. Toch verliet hij `t pad der deugden, negeerde zijn innerlijke stem, viel voor slinkse geneugten, ontbrak elk gevoel van eerbied hem. Lang zal hem heugen, de dwaler, die strooide zijn valse zaad.…

O, zeg mij wat ik doen moet, zie De volheid van mijn kracht ontbloeid, Betast mijn spieren, buig mijn knie, Voel hoe mijn wang van aandrift gloeit, Zegen mijn morgen met een taak, Gun mij een denkbeeld, geef mij stof, Dat ik mijn kamer klinkend maak Van zang en arbeid tot Gods lof.…

regendruppels verzachten haar last die nu gedragen wordt door een ieder die haar raakt gedreven zoekt zij naar een licht dat haar leiden zal men spreekt van verlossing…

Ik wandel op een bospad trap op een tak krak ik schrik wanhopig ontwend aan natuur.…

Wat je zegt is waar binnen de context van het doel dat je voor ogen hebt maar niet iedereen heeft hetzelfde doel dus zweeft waarheid ergens tussen stilte de muggen bij de vijver zwijgen het spiegelbeeld van de natuur kent nu slechts toekomstdromen van vergankelijkheid in tederheid consumenten zwerven naar het winkelwarenhuis voor…