Alle inzendingen over afscheid OR herfst OR leven

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

De zomer vertrekt uit mijn hart ...ik neem afscheid. Kille herfst gevolgd door ijzige winter zoals altijd. Het gaat voorbij , ik weet het ... De lente komt weer.…

Lente, zo teer het seizoen van vernieuwing en groei Zomer, zo frivool geeft uitbundigheid vrolijkheid en bloei Herfst, zo onstuimig met verandering en afscheid Winter, zo sereen waarin bezinning en gewaarwording heerst Zo gaan de seizoenen rond In de reflectie van de tijd…

De abeel zijn loten delen mij mee dat ze nu gaan hangen De berk heeft het begeven toch niet zo alleen Zijn familie is echt totaal in tact gebleven De laatste poging van de herfst tot kleuren Verzand in rottend vies schimmelrijk bestaan Hoewel ook schimmels vrolijk leven geven Is het met het meeste leven dan gedaan En na het afscheid van hun…

In zijn zetel van tevreden denkend aan hoe alles ooit begon, zetelt in de herfst van zijn leven een oude man onder een gouden zon. Zijn oude ogen over het water, een schittering van een wijzer ouder man.…

Herfst met navelstreng verbonden, komt traag uit z,n barensnood, een vogel schelle welkoms schreeuw, bomen wachten stam aan stam. Weemoedsklank in zachte kleuren, 't is zomers afscheids symfonie, herfst kan nu zijn troon bestijgen, regeren in het nieuwe jaargetij.…

Heerlijk die wind, het is nog herfst, heerlijk die regen, nog steeds is het herfst, heerlijk die storm, het is herfst, maar best fijn als je kunt luisteren naar de storm in het midden van de nacht! Bevoorrecht en dat, terwijl het nog steeds herfst is!…

De e’s vervlechten lettergrepen De preherfst keert de levenssfeer En neemt begeesterd het beheer Gereed meer regen te verslepen Klef dwepen weken met de e Het snelsennet kweelt lekker mee…

Afscheid doet altijd pijn maar zonder afscheid zal het nooit over zijn afscheid nemen is een ritueel heel essentieel want afscheid nemen is ook afscheid geven het is een einde maar ook een begin van een nieuw leven voor allebei…

Er zijn er elke dag weer heegegaan maar er zijn ook weer kinderen geboren en zo gaat 't leven verder, ongevraagd. Komt straks de herfst met bonte kleuren, met dagen die wat korter zijn en naar het afscheid geuren..., toch wil mijn hart niet treuren maar hoopvol blijven tot het licht weer daagt.…

Er staat een boom in m'n straat die langzaam haar blaadjes loslaat maar heeft nog steeds haar schitterende kleurentooi in groen, geel en rood zo mooi stilaan bekleedt ze de aarde met een gemeleerd tapijt iedere dag weer anders de herfst die gepaard gaat met afscheid en waterlanders…

Een zonovergoten zondag, met wind die het licht doet dansen door de ramen; weemoed wordt geboren want morgen is het al oktober: de bladeren gaan vallen en heel de herfst kondigt zich aan, met regen en stil verdriet, met afscheid en woorden die niet meer gezegd zullen worden, te laat om alles nog in te halen, goed te maken.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

November, donkere maand voor kerstmis ik haal een grijze haar uit het dalen van jouw wenkbrauw je bent ieder jaar mooier in ouder worden en ik drink rode wijn rond jouw buikjurk neemt de bruine herfst langzaam kalend afscheid naar overzichtelijke winter witte schouderkleden naast mezelf, ben jij een rots vaak verregend, maar…

De herfstvakantie is voorbij vandaag En ieder heeft dus lekker uitgeblazen. Maar nu begint het najaar zelf te razen En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag. De zomertijd is niet meer terug te draaien. Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…

Langzaamaan, gaan we op Herfst aan, worden de avonden korter, de dagen eveneens, maar het geeft niks want ineens: komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog, warempel een pracht van een regenboog. Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…

tussen gras onder berk verscholen ontluikend de witte hoed, zachte schubben boven de licht gekleurde tepel de gesloten onderkant draagt mysterie zwarte magie voor later...nog twee dagen...? jonge hoeden voorzichtig gesneden knoflookboter in de pan, zacht beroerd met inkt het recept geschreven..…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

De herfst regeert weer met bedrukt geluid Het hemelwater kletst op grond en daken Wind giert langs huizen, bomen kraken Nog even maar, dan is het daarmee uit Bij vette pech treurt elk seizoen hier later Als woest of zacht geklots van poolijswater…

Aangekomen in de herfst van ons bestaan vraag ik me soms af hebben we genoeg gedaan? Aangekomen en de laatste jaren van ons leven vraag ik me af: waar zijn al die jaren toch gebleven? Aanbeland in de laatste weken, maanden van ons bestaan vraag ik me af, hoe zijn we hier toch aangekomen?…

de bodem tikt Is het enkel nog de boom die snikt Het afscheid had eerst heel natuurlijk geleken Maar niemand heeft sinds die herfst naar de boom gekeken…

Voor Micheline haar ogen vinden de schaduw het licht in mijmerwolken boven een stille zee ze draagt haar leven als kunstgeverfde bloemen op een zondagskleed ze weet de zomerzwaluwen gaan het afscheid rust in een vleugelzwaai elk jaar weer de herfst waarin ze vergeet-mij-nietjes wiegt in lenteliedjes ze gelooft in de streling…

Toch is de herfst een beetje sterven en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid hoort ook de herkenning van het herfstgetijde. Mijn rouw opnieuw iets kwijt te raken overstemt het feest van de voorbije tijden.…

Toch is de herfst een beetje sterven en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid hoort ook de herkenning van het herfstgetijde. Mijn rouw. opnieuw iets kwijt te raken overstemt het feest van de voorbije tijden.…

De herfst van ons leven is mooi daar blijven we van genieten. Waarin we vast nog veel lachen maar ook tranen zullen vergieten. Aan de na-herfst willen we nog niet denken die tijd ligt nog ver in het verschiet. We willen in het heden leven, en verder denken....nog maar eventjes niet.…

Moeder zei eens: ik ben in de herfst van m'n leven En even... dacht ik aan haar terug Haar overlijden al vier jaargetijden achter de rug Herfstblad ligt op haar zonnewarme steen Ik ben even herfstwind de baas Helaas gaat haar naam weer schuil onder herfstblad Door de aders heen zie ik haar handpalm ze zwaait.…

Als een blad ga ik op pad. Voortbewogen door de wind, op weg naar morgen. Waar de aarde mij teder ontvang om te worden verteerd.…

Zo voel ik mij soms in de herfst van mijn leven. Er is een schoonheid die ondanks alles, toch vreugd blijft geven.…