Alle inzendingen over afstand OR lengte OR uitzicht

Lawines van de wolken, slagbomen van de horizon houden dromen niet tegen in de opwaartse beweging van een luchtballon, verwarmde woorden in nieuw gedicht, naar de oorsprong van het onbekende in een vlucht van akkoorden om het inzicht te verspreiden van herinneringen, te kiemen tot waar de stilte is geland, een bevlogen ruimte te vullen…

een zandweg in een grassenzee strandvrij de duinen zijn hier uitgewaait er is alleen de glooiing van de beek een schaterende, schetterende vogel wat koeien achter een omheining en weiden met duizenden boterbloemen…

Te lang al heb ik naast je gestaan Zonder uitzicht op beter Verdraagzaamheid die langzaamaan Verloren ging en wij die alleen Nog schimmen waren Die elkaar bestreden De toekomst die nog Voor ons lag is gestaag Uit het zicht verdwenen…

er is een reden waarom zij hier is twee mensen bedreven in enkele minuten de liefde of iets wat er op leek ze hoopten op het uitblijven van een levend resultaat er is geen reden waarom zij hier is het is een uitzicht dat alleen zij kan zien…

Het mooie uitzicht op mijn inzichtelijke dromen. Waarvoor ik moeite doe om er heel dichtbij te komen. Diep onder de schil van de dagelijkse oppervlakkigheid vind ik tijd die mij naar die plaats toe begeleidt. Daar waar de werkelijkheid nieuwe vormen krijgt aan mijn dromen nog niet ontnomen.…

veroordeeld tot inzicht is mijn tijd van heden, plots is er een grens gemarkeerd naartoe het verleden ik denk nog aan het dakterras zo dicht en nabij jouw sterven we teerden nog enkele keren op de bruine buil die wij aanbeden heb je het koud, vroeg je en gaf een verbeeldende warmte het hielp de kou van het moment buiten, en buiten onze…

En buiten wachten uitzichten die niet wijken willen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

naar de uitzichten van morgen die veel verder kunnen reiken dan enkel liefde op afstand.…

Nee, dan de schoonheid die de afstand schept de zeeën van ruimte de eonen aan tijd: daar groei ik van als een onmeetbaar verlangen naar lengte. Goethe zag het al inspiratie eist een ster een planeet die je bidt niet dichterbij te komen eerder veraf te schijnen Venus en Mars volgend reizend naar de horizon.…

meeuwen op de gracht over de hele lengte schreeuwen naar elkaar…

een gloeiende huid gemaakt met honderd kwasten op een arm lengte…

van op een afstand zijn alle roze rozen gelijk dichterbij :geur anders.…

Haar lippen, en dan rent ze weg van mijn lippen -- op het harde glas.…

De jaren kunnen niet verhullen dat onze oorsprong blijft bestaan, populieren werpen hun schaduw ver vooruit.. voorbij de kalverdijk waar het uitzicht onbegrensd, de paddock gevuld en de verrekijker gelukkige jaren in beeld had vergrootte een dijkvlucht de afstand naar het begin, het verschil zit 'm vooral in de jaren..…

Ik ben te grazen genomen door de lengte van de afstand, maar ik zet door. Leeg, krachteloos en kapot gelopen verschijnt het bevrijdende zicht op de finish Ik zak naar de grond vlak achter het lint. Lichaam en geest vervloeien in tranen; ik huil als een kind?…

Wil je mijn uitzicht zijn vannacht? De horizon is anders dan verwacht Omhels me en fluister zacht Het is de maan die naar je lacht. Voelde ik een droom ontstaan Wist je dat er lichtgevende golven bestaan? Het zijn de algen van de zee Ze geven je kleine diamantjes mee.…

ik hoorde de wind door de tochtspleten fluiten hoe motregen miezerde tegen de ruiten en heel in de verte sirenes paniek ik zag grijze meeuwen vlak boven de daken de kat van de buren mijn zak openmaken ik rook de frituur van de Smiths-chipsfabriek en voelde terwijl ik zo wat stond te dromen het bladloze zwiepen van winterse bomen…

Pasen biedt uitzicht: een luisterrijke zon boven maagdelijk water, een boek van een meisje dat haar ouderlijk huis ontvlucht, vul je persoonlijke exodus maar in...…

Prille populieren omlijnen de wijde polder gelijkmatig gegroepeerd liggen oeroude boerderijen schilderachtig stil in het rustieke landschap Kale boomtoppen wiegen in de wilde westenwind zilvermeeuwen tegen een meervoudiggrijze wolkenlucht enkele eendenparen kiezen voor een vrije vlucht aandachtig geniet ik een stukje stilte…

Meer was er niet dan het uitzicht en elkaar Hoog boven onze hoofden zong de leeuwerik zijn lied. Nog zingt hij daar. Het uitzicht, de liefde waarin we geloofden, zijn nog even waar.…

loop je mee naar het einde van de dag, samen kunnen we een stukje optrekken van het gordijn dat ons omgeeft het witte laken dat het daglicht smoort en 's avonds kunnen we als herders waken de kudde wolken als zwarte schapen die opgestegen zijn vanaf de grond achter het hek en liggen en waken en liggen en dromen en kijken naar de maan die traag…

in het slaapvertrek staan rode rozen zij staat voor de spiegel het weten dat zij daar is terwijl de kleur hier schijnt decoreert de ruimte in een buitengewoon uitzicht…

dit gedichtje omdraaien en schudden als een portemonnee de woorden als euro's eruit hopen dat het goedkomt ik op m'n pootjes en ook nog genieten van dit uitzicht. ja, graag.-…

verloren dragen de bomen hun takken, deze dagen die bloeden als wonden en de wind waait hartstochtelijk over alles heen: de straten huizen pleinen en door de bomen dus, ze staan verwilderd wezenloos in de vruchteloze kou, blauw- bekkend, bibberend als bange dieren, al kun je het niet bewijzen, daarom is poëzie ook: om te laten…

Adem, elke ochtend heftig in mijn oor als ik je bekoor je toebehoor daar doe ik het voor zie al uit naar morgen.…

als woorden ogen krijgen,geven die dolers soms opnieuw uitzicht.…

De dood huilt om je heen bij dag en nacht, het leven lacht je toe in het geschreven Woord, de Heer is opgestaan!…