Alle inzendingen over alleen OR populier

mijn vader hij sprak alleen maar gevleugelde woorden. soms bleven die hangen aan de hoogste takken van de populier. daar glommen ze als kermisballonnen en kleurden mijn leven vol zwier.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

In de populier halverwege de lijster en ja, hij zingt. 24 maart…

Eén fikse storm en de stoere populier is afgetuigd In nevelen blokjes boven het strand – Den Haag…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Ik leg mijn handen op de kop van de bok maar hij rukt zich los en schuurt zich zachtjes tegen kaalgevreten populieren. 30 juli 2006…

(tanka) Bliksems verlichten telkens de stormende nacht: populieren gaan als grote zeewieren, door sterke stromen beroerd.…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Met herfst beginnen ze te geuren de peppels,populieren Met herfst beginnen ze te zingen westenwind als goede vriend Met mij hebben ze wat te vieren: FEEST VAN HERFST.…

Ze zingen heel zacht: "Weet jij dat vannacht de populieren gaan pluizen?"…

Als ik hoor hoe de wind ruist door de populieren zou ik jou mee willen nemen naar de oever om samen te luisteren naar het lied dat zij zingen zien hoe zij zich bewegen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

de foto’ s plakken hun landschappen op elkaar ik moet voorzichtig zijn om geen dijk stuk te trekken jouw dijbeen naast een populier is al wat gelig jammer van die bokkenorchissen…

de populieren langs de dijk staan kromgebogen alsof hun kruin veel zorgen geeft terwijl, immers de wind steeds in de rug, de hele rij toch niets te klagen heeft…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De Italiaanse populier geeft goede sier aan de lucht ook als je zucht omdat je je nek moet rekken Als er een boom zo heel gewoon tot de hemel neigt maar toch aards blijft weet jij je daaraan op te trekken…

Zwartgroene populier, Die in de zonne klettert, Wat wil dat wild getier Daar uwe kruin van schettert? Wat is er dan met haast Zo dievelings vergaderd? En rept en roert en raast In 't ronkende gebladert? Daar woelt en walewiept Een wereld kleine gekjes; En piepe-tjiepe-kriept Met schrille snebberbekjes.…

De westerstorm heeft hem terneergeslagen en woest zijn wortels uit de grond gescheurd. Terwijl een vogel vette wormen beurt vervaagt geruis allengs tot zachtjes klagen. Nu afgebroken takken oostwaarts jachten het kleinste leven onder blaadjes kruipt en hemelwater van de daken druipt ligt hij nog op de bomendood te wachten. Verlossing…

twee populieren misschien bij het hek vandaar een zichtlijn een beeldje zonder armen naakt zonder benen ook het werkt alleen als de zon erop schijnt zei hij de huisbaas van deze utopische staat een landschap met koeien op het bastion ja, Veere vanwaar de pont niet meer gaat in Syrië aan de overkant dus toch in hokken aan de scholeksterstraten…

Ik zag een ekster op een zondagochtend halfweg maart op zijn nest van vorig jaar hoog in een kale kruin van een populier wat dacht je wel heus zwart en wit het zou geen ekster zijn was hij op zijn nest niet fier…

alsof hij stilstond lag de rivier daar in de ochtend ik loop erover naar de overkant dacht ik onomwonden toen hoorde ik een schreeuw een ekster scheurde in een hoge populier het hemelsblauw ik zag de maan bijna doorzichtig…

De schapen het blaten de populieren het ruisen de sloten het gras de wind het riet de wolken vervoeren de dijken bewaken de dammen dichten de hekken plaatsen de polders inrichten het poldermodel van ons maakbare nederland…

Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen De eik,de berk,de populier,de es Ze hebben het voorzien op de NS Door blaadjes op de rails te laten komen, En over alle sporen te verspreiden Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…

zo lijkt de lucht een ademveld, versteent het land tot rots die in regen oplost als een wijkagent in de verte wacht, met de sneeuw van populieren waait het daglicht uiteen dat leunt tegen de vallende schemer, nergens verder…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

de avond schuifelt over de rivier het brakke water prevelt zijn brevier populieren gooien het licht aan flarden wolken knielen in dit lome uur op de hoeve drijven ruige boeren argeloze koeien in de schuur.…

De populieren pluizen en hier in huis is het ook niet terwijl mijn kinds-kind zich naar het daglicht werkt, het vruchtwater twee dagen eerder naar de aarde deed vloeien o goden, geen infectie, complicatie als ik bidden mag, geloof en hoop ik in mijn wetenschap over mijn eigen zekerheden vertrouwen heb ik in mijn kind, mijn kleinkind kan…

al genoeg voor een kort gesprek over de patatten en mijn moeder haar zachte handen kliefden klei nu zit ik hier en kijk naar vogels wijds, zuiver klinkt een slag, die strepen trekt in het strakke blauw weet dat 't landschap haar graag zag op mijn kniekes naast die blommen uitzicht op d’n dijk, met veel geruis zwaai ik naar de kalende populieren…

de rij schrijdt met de doodsklok in de rug pratend naar het graf vertrapt op het pad één populierenkatje bloedig als een worm…