16593 resultaten.
Denk niet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 645 Denk niet dat ik er niet meer ben
als mijn as wordt uitgestrooid
en verwaait met de wind
dan zal ik ruisen, ruisen
in de hoge toppen van de populieren
word ik meegesleurd met
de zaden van bloemen en planten
zal ik rusten onder
het bladgoud van de herfst
tot ik verteerd in de winteraarde
zal ontkiemen in de lente
ik zal de witte lentekrokus…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Een verre hond blaft
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Een verre hond blaft
gedweeë populieren
in de winterzon
lege nesten hoog
in het nobel gebinte
zwijgen lijk vermoord
een paard dat ik
aan de praat probeer te krijgen
snuift vervaarlijk luid
ik lach me dood…
Minder is meer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 122 Stoppels op het veld
kraaien zwart
van begeerte
meer staat op het spel
populieren werpen al
hun schaduw ver vooruit
al wat krijst of krast
doet het minder luid
tussen het rijshout
langs de sloot
ziften muggen
het avondgoud…
bij het graf kavanagh
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 80 Denk ik aan jou dan lig je niet in de natte klei
Van een kerkhof in Monaghan; ik zie hoe jij
In een laan tussen de populieren loopt
Op weg naar het station, of blij
Naar de tweede mis op een zomerse zondag –
Je komt me tegen en je zegt:
‘Vergeet niet voor het vee te zorgen !!!…
moment opname
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 98 op kreupele takken
suist venijnige wind
over hoge populieren
terwijl het akkerland zucht
van zon en van droogte
want het water
blijft hangen
in een fel heldere lucht...
het beekje stond stil...en
gras werd er steeds dunner!…
Ode aan Holland
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 293 Rivieren die traag door mijn brede laagland gaan
Met rijen populieren aan de waterkant
En dorpen, torens, olmen in een groots verband
Die trots verzonken eenzaam aan de einder staan
Een man daar aan het roer bezingt mijn fiere rijk
En wat ik hoor is dat ik op een vaasje lijk…
Middel verruimende geest
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 980 Alleen van liefde blijf ik af,
de liefde van de mens op aarde.
Zij is volmaakt zoals zij is
en kent geen toevoegende waarde.…
Bomen over bomen.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 873 De oude berk en haar makker, de populier -
Nu het nog kan breng ik aan hen een ode hier,
hopelijk lang voordat eens mijn as wordt verstrooid.…
In dozen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 Ik heb met ingehouden adem
zitten wachten
en me afgevraagd of jij
de dozen die we samen ooit nog vulden,
mee zou nemen langs het pad van populieren.
Toen de kiezels daar
langs kiezels schraapten
en de bladeren van de boom
en de kalender vielen
was ik verdwaald met die gedachte.
Zie mij.…
Vagevuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 76 Het vagevuur,
waarin wij groeien moeten,
is ons aardse paradijs.
Ons lieve leven.
De hel,
daar branden verdoemden.
Verdoemd is geen mens.
Verdom ons niet.
Het hemels paradijs,
daar schijnen heiligen te wonen.
Wij zijn daarvoor veel te goed.
Ons vagevuur is middelmatigheid.
Is waar we leren moeten,
wat liefde is.
Wat kwaad.
Wat goed…
Harde landing
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.473 Sluit ik ze een ogenblik
en doe ik ze daarna weer open,
zie ik knotwilgen en populieren
aan de einder verschijnen.
Harde landing op Schiphol,
met Marsman in mijn hoofd.…
Torenkraaien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 162 Onderlangs een rijformatie
Van ruizende populieren
Zwinden zachtjes de wateren
En dolkoppig tierelieren
Uitwaaierend over de vegetatie
Sabelzwarte luchtacrobaten
Er met vedergeboren vleugels
In een jakkerend stuntgewiel bovenuit
Onbeteugelde aubades serenadend
Op het salsabil van de wind
Waarvan wij abstruus
De afglans intueren…
Schilderij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 Witte vegen tegen een strakblauwe lucht
God schildert op deze zondagmiddag
een van zijn oude ontwerpen
steeds weer opnieuw
Een afgeleefde wuivende populier
danst gelijk een ijverige kwast tegen de hemelboog
Jonge eksters krassen van vreugde
Een levendiger schilderij zal er nimmer bestaan...…
Populierenbladeren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 150 warrelend
waaien populieren
bladeren om mij heen
nat geel
met zwarte stippen
landen ze achteloos
in goten en op paden
wachtend op verrotting
niet meer
is het betoverende
bladgeruis
te horen
dat mijn geest
zo zalfde
een zomer lang
nu, met de kale
winterwind
om de oren
groeit mijn
innerlijke onrust
ben ik bang…
rimpeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 258 Rimpeling
Het verdriet van de wereld,
in de licht geloken ogen,
het stille lichaam krom gebogen,
als populieren in een storm.
De tranen van de wereld,
vullen groeven als kanalen,
zij spreken wereldtalen,
tot de evenaar en voorbij.…
jong
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 146 ik zat aan het water
in het gras
de wereld lag open
aan mijn blote voeten
een schip voer voorbij
het kleine leven stroomde
met het water mee
ik zag de populieren
een poes miauwde
ik zong een lied
de wind streelde ons
en de zon was warm
ik las nog lang niet
tussen de regels door…
Spiegelbeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 113 Het heelt
het spiegelbeeld
van bomen
populieren die
het Brabants landschap sieren
Nooit verveelt
de zoom van de stroom
oever en wal van rivieren
Ze doorsnijden
er Brabant
met 'z'n hebben en houwen':
de dijkjes en dijken
schutten en sluizen
ettelijke gemalen
vertellen de verhalen
van strijd en verweer
tegen te hoog water.…
Schelden doet geen pijn
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 1.579 Moet ik zeggen klootzak
Grote eikel die je bent
Me dagen laten wachten
Wat ben je voor een vent
Of moet ik zeggen sukkel
Waarom doe je me dit aan
Alleen de grootste klootzak
Verdwijnt stil uit mijn bestaan
Of moet ik zeggen loser
And damn I hate you so much
And deep down I feel broken
Cause maybe I was longing for a touch
Or shall…
Uitzicht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 456 Prille populieren omlijnen de wijde polder
gelijkmatig gegroepeerd liggen oeroude boerderijen
schilderachtig stil in het rustieke landschap
Kale boomtoppen wiegen in de wilde westenwind
zilvermeeuwen tegen een meervoudiggrijze wolkenlucht
enkele eendenparen kiezen voor een vrije vlucht
aandachtig geniet ik een stukje stilte…
Dagdroom
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.582 ik sta op het balkon
met de wens een blad te zijn,
behorend tot de populieren,
zwierend in een wind van zon
sloom danst mijn schaduwvlek,
onder het gewicht van de hemel,
met de dofgroene spiegeling
van het vetglanzend bladerdek
door mijn fijn vertakte aderen
welt wit spuug van goden,
het chlorofyl voor de mensen
het bloed van de bladeren…
Soms helderen je ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 275 stofjes dansen
in de middagzon
met op de achtergrond
het ruisen van de populieren
handen in je schoot
vingers nog altijd snel
met hun onvermoeibaar
pluizen pakken spel
soms helderen je ogen
als herinneringen
in gebroken glas
hun scherven laten glinsteren
je zit zoals je was
sprankelend en transparant
maar nu fragiel
het zonnetje…
koek en ei
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 74 je naam is het thema van weerzien
ergens op een plek van nooit geweest
hou de schelp tegen je oor
en je hoort het ruisen van de zee
het blijken populieren te zijn
die je vanuit de hoogte foppen
met hun geratel van blad en been
in de adem van de lucht
als het niet is zoals het was
heeft het zo moeten zijn en is
‘t verleden het moment…
HART EN LAND
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.869 Buiten de tijd en zijn bestier,
Een ledig nest
Hoog in de top van de populier,
Komt nooit mijn hart tot rust.
En alle dingen zijn eenzaam, en
Vloeien ineen -
Ik wil slechts wezen wat ik ben:
Alleen, alleen, alleen!…
AFLOSSING
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 10.846 teer wit het weer
het vertakte uiterlijk
van diverse struiken
trotsgrijs torenen
de populieren hoog
boven de verzilverde
elzen en meidoorns
uit oprit met wilgen
doet een boerderij
vermoeden waar mist
triomfantelijk hangt
onzichtbaarheid bevroren
stuiptrekking is van
verlate winter voorjaar
aflossing van de wacht…
Stil is de wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 Nevelslierten langs de bomen
Geur van vergeten dagen
Zaad van verloren bloemen
Het verre zoemen van een bij
Fluister, ruis en wapper
Door de populieren die mij laten slapen
Voor het bidden van de valk
De nesten in jouw haar
En het zout op mijn lippen
En breng mij
De dromen van de vogels
De muziek van de bomen
De woorden van de wijzen…
alles gaat over
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 een kleine valk
scheert klagend
over witte
huisjes aan
de dijk
tussen land
en water de
populieren
ruisende bakens
met trillend blad
de brede rivier
verdeelt het land
gedreven stroomt ze
door het landschap
naar de open zee
alles gaat over
in iets anders
wortels en vleugels
steeds verder
terug in de tijd…
Onze hooiberg
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 Stoppelveld
kafjes in de lucht
droge zomergeuren
populieren langs de wetering
onze hooiberg op het eind
daarbinnen uit het zicht
ons hol
getrokken en geduwd
in het lange gele gras
ik droom er met jou
bloot te liggen
als pasgeboren dieren
dat is alles
er hoeft niets meer
we kunnen doodgaan
dat is ons geheim
mama begrijpt het…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…