Alle inzendingen over alleen OR verbonden OR stilte

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

naar verbondenheid met het warme leven weg was de pijn van het existentiële besef totaal verlaten alleen op de wereld te zijn…

lopend met jou, hand in hand, verbonden in verbintenis. schreeuwende kinderen, lawaai om ons heen. ik hoor het niet, heb alleen oog voor jou, Pas Op! piepende remmen, harde knal. losgelaten, niet meer verbonden in verbintenis hou me vast, pak mijn hand, maak ons, verbonden in verbintenis…

altijd is er de massaliteit die broeit waar anonimiteit de kiem is voor kwaadaardig verzet alleen stilte en het persoonlijk gebed laat onze weerstand komen tegen de dwazen die op wereldmacht azen zwarte schapen worden als eerste geliquideerd omdat zij de kudde met onrust omgeven in hun niet gemanipuleerd leven nog steeds restten…

De leegte voelt eenzaam zonder jouw droomwereld de liefde van jouw tranen maar ik hou mijn smart vast als er een ander komt en ik jou niet wil vergeten misschien is het verstandig het moedigste voor mijn hart om stilte te blijven koesteren nu het zwart op wit vast staat dat je echt dood bent, en gestorven in het diepst van mijn verlangen…

de stilte knaagt is ongehoord en onbegrepen daar het verbond intens was voor het leven moederinstinct juist nu geborgen in armen van engelen rust zij zacht *~ IM Elsa Tisseur ~*…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het klinken verbrak de gespannen stilte in kristal zong verbondenheid sprankelende tonen de lach van de ziel weerkaatste in ogen transparant beklonk liefde het eerste gezicht…

Aanvaarden, keer op keer Zo vaak bedrogen Verstillen, meer en meer Liefde te lang gelogen Koude lippen worden vermeden Geen gesprekken, maar kreten Niet meer verbonden Alleen maar onzichtbare wonden Geen stilte meer te mijden Deuren vallen dicht Geen bloed meer in mijn gezicht Woorden die me uiteen rijten Ik kom tot een zwijgen Door…

Opnieuw verbonden samen niet meer alleen. Krachtiger dan voorheen.…

Pact van stilte, voor het leven verbondenheid in bescheidenheid. Gelijk ik: wachten in eigen krachten.…

alleen heel stil en alleen verbonden maar een onuitgesproken woord en weer heel alleen zoveel er om heen maar uiteindelijk leef je je leven alleen geef je jezelf weg vergeet je jezelf weer herken je jezelf niet heel stil en alleen…

samen zwijgend met ons gezicht naar de zon zonder woorden zonder gebaar een ontloken stilte genietend van een warm verbond mijlenver van elkaar gewoon twee mensen gelukkig kent warmte geen grenzen voor een engel…

Even leken je handen verbonden met de mijne. Even leek je hart te kloppen voor ons beide. Even leek je stem mijn stilte te verdrijven. Even maar, slechts even ging het op liefde lijken.…

zonder reden gleden we tijdloos in zeeën van tijd zonder vragen zonder vlagen blies de wind zachtjes vleugen geluk in de nacht van onze gedachten aan meer aan eeuwig zonder alleen nog te zijn sleet de pijn alle wonden verbonden we in de lucht zuchten we zei je zacht ik heb alle tijd geduld ik wacht vervulde de geur…

Je zit als een rots, je loopt met de tred van het water, zachter en harder dan steen, alleen en verbonden als nooit meer alleen.…

Halfstokse vlaggen ontwimpelen wat was, onhoorbaar spreekt de stilte in het mensenhart verbonden met de ander. Hoe machteloos, lam geslagen. Wind wappert het rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…

Halfstokse vlaggen ontwimpelen wat was, onhoorbaar spreekt de stilte in het mensenhart verbonden met de ander. Hoe machteloos, lam geslagen, wind wappert rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…

bevalt maar het doet zo'n pijn dat ik geen liefde proef waar is de warmte gebleven is de afstand dan brekend in ons leven lief, wat is het stil vertel me toch wat er is zie je mijn tranen dan niet voel je niet hoe ik je mis laat mij niet lijden in de verte schrijf mij zoals voorheen want mijn hart zit vol twijfels ik voel me zo alleen…

lege kamers scheefgezakt tegen de ogen van de nacht stilte en een geschuif van voeten over haar graf sterf met de stervenden draai de doden tot ze opspringen en dat kale pad waarheen het ook leidt met raven zullen begroeten je doorkraste de ramen…

geen hand die naar je reikte geen wimper die bewoog slechts trilling van de tijd in alle stilte ben je over de grens gegaan alleen leegte…

Alleen in het woud een kathedraal van stilte onbevattelijk…

Getroffen door kilte Daar is hij, de grote stilte...…

samen zat ik alléén stil te zijn een hele wereld ging voorbij bij mijn denken aan jou je kwam in mijn stilte voorbij en zoveel te zeggen had zo zat ik samen alléén stil te zijn en jij steeds meer te zeggen had zo dichtbij kwam je mij en in mijn stil houden van jou er zoveel stilte sprak…

Bomen praten zachtjes met elkaar ik hoor hun fluisteren in het lover Bomen, zonder zelfs een takgebaar Ik vraag mij af, waar gaat het over Bomen prevelen uren met elkaar ik hoor van hen ’t stille fluisteren Klinkt dan de stem van God daar of zou God alleen maar luisteren?…

Ken geen vrienden en ben niet op een doel gericht, alsof ik alleen op zee ben zonder een kust in zicht. Ben een bekende van stilte, gezelschap is aan mij vreemd. Als ik een vriend moest opnoemen heette hij vast "Alleen"…

Zwijgzaam aanschouw ik een rumoerig kabaal En voel de stilte om mij heen Ik hoef er geen moeite voor te doen Het is er nu en zomaar ineens…