Alle inzendingen over allooi OR honoreren OR kleren

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

Te laag allooi? Nee, nú luidt de kritiek: ze is te mooi!…

schrei om de mensen wiens haat jóu deerde schrei het fjord vol met je stenen gewaad schrei om de broederschap en het verraad, beide, van koning, soldaat en het lage allooi allooi dat voorbijkwam in vele gedaanten Spanjolen.…

Daarmee bedoelend hoe toegewijd ik dit verzoek wil honoreren. De hoogste lof ontvangt de Heer vanuit de laagste regionen... Wat er elk jaar prachtig ontwaakt aan fantastische leefpatronen - uit naam van allen die genieten prevel ik volmondig 'Thank you, Lord'.…

liefde is zacht teder en teer maar overal vind je de coaches weer zij helpen steunen en separeren repareren moet je zelf proberen het zijn de fijnste kneepjes in jargon tot liefdeskunst verheven het is gewoon manipuleren gebleven al schik je de bloemen nog zo subtiel tot mooi zonder een goede vaas blijft het van twijfelachtig allooi…

Een vrouw op een strand nabij Veere Die liep zich vaak erg te generen Zag zij weer zo'n mens Met hangtiet of -pens Dan dacht ze meteen: krijg de klere…

Als de zomerwind onder onze kleren speelt Schieten de broze wortels Die ons stutten en doorstromen Een nevelsliert streelt jouw wijkende lippen Een waterval klatert over ons Vult de holte Vaagt de stofnetten in de schedel weg Als de zomerwind onder onze kleren speelt Vinden we dansend de bron In onze borst waar een smid schuilt Die gensters…

De kleren van de keizer in het landje van Piggelmee worden schaamteloos gedragen en gaan een leven lang mee. De kleren van de keizer verhullen niet het menselijk verleden; beschermen niet tegen de zon en de regen en stemmen slechts de menselijke illusie te vrede.…

een stapeltje kleren op de oever keurig opgevouwen een bril erbovenop geheimen zinken kringelend naar de diepte rimpelingen komen langzaam weer tot rust het meer glinstert in de zon alsof er niets gebeurd is…

Hoe zal men mijn levenspad honoreren: Tellen alle stappen tot aan het eind, en zal men de loper daarna weren? Ben ik ver van de weg afgeweken, toen mijn levenspad krijtwit werd uitgelijnd, goed en slecht met elkaar vergeleken?…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

isolatie is geweest schijngevechten om de dure energie wie zit er op de tocht ook als een ander lager biedt dezelfde muur en nu al uitgewoond door zwarte dromen die als drones luidkeels hun homes verdedigen maar avonds zijn zij hem gepiept dan zie en hoor je alles in het geniep geritsel en gevlooi ook van minder hoog allooi…

Nu, horizontaal, na je dood ben je kleurrijker dan voorheen de overgang naar het kleinste waaruit je was opgebouwd onderga je verheven en waardig Je ontvangt en herbergt vandaag levensvormen van ander allooi met een gewijzigd kaliber word je gestadig bestookt De regen raakt wel dieper maar de wind om je huid breekt geen armen meer…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

branden achter mijn ogen oude schermutselingen smelten als hete stroop boven mezelf stijg ik uit en geniet met smaak van het gerecht dat ik zojuist heb bereid de niet gevallen regen de ijle mist ik snijd plakjes van de wolken en bewaar ze in een kluis in de schemer hoor ik de schaduw van een schaterlach die ik met een glimlach honoreer…

Jij bent van hemels allooi! Bij elk weerzien, wil ik het bezingen. Tot je doordringen. Zodat je zelf kan zien, welke schoonheid jij bezit Hoop je spiegel te vinden, die de kooi van je hart licht Ik zie... wat jij niet ziet. Een parel puur, diep van binnen, beklemd onder het verdriet...…

een jagershoed met ganzenveer het dubbelloopse jachtgeweer ogen waakzaam wachtend op poëzie als prooi verschijnend door schrijvers van divers allooi hij schiet en raakt de minsten uit de rij vleugellam of dood ze zijn erbij geen hond die apporteert wel ratten gieren en hyena’s zij ruimen zijn arena’s struinen verder op het net naar…

onder je kleren de verborgen littekens geëtste sporen van verdrongen leed telde iemand de slagen die jouw rug raakten een bitter zwijgen de tastbare geseling onder je kleren…

mensen van een bepaald allooi alles ligt binnen hun bereik hier op straat poets ik hun schoenen blinkend als sterren in het heelal voor slechts een schamele fooi en in het donker van de nacht zie ik hem onbereikbaar oplichtend aan de hemel staan alleen al met dit beeld voor ogen voel ik me minstens even zo rijk…

Als ik dans, ben ik een exhibitionist -- met mijn kleren aan.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Een kindeke is geboren Een sterrenkind zo mooi Het gaf terug wat wij verloren Door veel verdriet van aards allooi.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ze dacht toen "ach krijg toch de klere"!…

de krankjoreme precisie en eloquentie van het onbegrepen diepzinnig dichten uit glazen serres met broze grote lichten zorgt voor charisma roem en prominentie wendt het fenomeen zich in publiciteit men spoedt om diep en vol te inhaleren tegen de verwarring bij het epibreren slechts een enkeling voelt nattigheid zegt majesteit u is echt niet…

Ik was naakt, naakter dan een man mij ooit zag Ik was geraakt, en tranen bedekten mijn lach was het verwaandheid dat bedekte mijn oren? en mij niet liet horen, wat het kind zei. ik ben naakt, net als de keizer geen ijzer, geen ragfijn goud, geen geweef is nodig. Is dat de prijs van liefde of was het gekte dat mij dreef?…