Alle inzendingen over als stenen vallen

Vandaag besefte ik Een grote klap heb ik gehad Ben het nu voorbij Heb de schok geabsorbeerd Schokkend in een rij Nadenkend droef Vrij voorzichtig blij Over wat ik heb geleerd Na al die jaren Vandaag besefte ik Mijn familie speelt een spel Zoiets als levend domino Twee stenen vallen snel (links van mij) Maar ik weiger sowieso Standvastig…

Zachtjes bladert ze de verf van mijn muren waarmee ik een innerlijke verdediging opgeworpen heb maar ze laat zich niet wegsturen Ze bedenkt met welke breekijzers ze de muur kan neerhalen en spreekt ze uit stenen vallen door haar toon bezwijken onder het geluid Haar blik kijkt naar binnen en met sprekende ogen veegt ze de negatieve…

ik kan je in deze vervallen kamer tegen het licht houden in het zwijgen fluisteren dat je de terugkeer kan omhelzen je kan ook blijven schuilen in de donkerte van november, treuren omdat je alleen maar de stilte hoort die jou berooft van vlinders zoals een weeskind, op zoek naar verbinding kan je niet een beetje bewegen naar leven…

vallen en hese geluiden maakt de waakzaam blijvende zee die verder sprakeloos is en inzicht te pijndoend om uit te spreken vergt van de mergheldere oude vissers zonneblind ontwaakt uit een slaap met roggen en inktvissen spuwen zij kwaad en zwijgend naar het wrakkenvol water en gaan de eerste borrel drinken in de bekaaide herberg en vaarten…

De poes loopt terug, stap voor stap in haar eigen – pootjes in de sneeuw.…

uit de ruimte vallen verhalen iemand grift ze op een oude steen iemand wrijft over letters schudt vergeefs aan iedere steen of wacht op de zon tot de woorden glanzen en bloeien tot een schitterend verhaal iedereen kan daarin wonen…

Ik heb ze allemaal nog de stenen ongevraagd me toegeworpen soms maak ik er een stapel van en lach maar als ze vallen doet het toch weer zeer…

in mij smelt de sneeuw en breekt het ijs de wind verjaagt de koude drukte iets van lachen of van snikken is te horen het vallen van een steen…

Is er een taal voor mij, wie ik ben? Ik wil me uitspreken om te kunnen bestaan en niet wegkwijnen in een hoekje de viezigheid van wat er gebeurd is niet net doen alsof er niets gebeurd is en er omheen leven om mezelf heen, om het ongemak in mij over de mooie ervaringen die de andere binnenlieten het onzegbare wat hij…

Papa blies bellen tegen mijn buik en tussen mijn benen Papa maakte me wakker om te plassen, en masseerde me van binnen ....Op zijn kalender ....zet papa tekens ....voor de veilige tijden ....Ik ben gaan ruiken ....naar angst, aangestoken ....door de geur van mijn zussen ........Dat nodigde hem uit ........Kom maar, het is veilig…

kan een hard woord zacht vallen als het in steen gebeiteld staat kan men harde woorden bezweren met wierook totempaal of amulet hoe vallen woorden als men door een onbekend landschap reist kun je de zachtheid horen als ze aarzelend sluimeren in het harde woord…

Steen des aanstoots Je kunt niet zomaar ongestraft gaan gooien De pelgrims zonder zonden zijn alleen Gerechtigd tot het werpen van een steen En anders vallen er beslist weer dooien Als dank zorgt Allah dat er voor de gein Net zo veel doden als gewonden zijn…

geef mij een ezel in plaats van het paard open haard verbrand gedachten geef mij de vrede die iedereen verdient met wachten op lucht geef mij een steen laat hem rollen naar beneden heeft geleden laat alles vallen en dan?…

Renners struikelen Strijders falen Lopen tegen stenen muren Om het einde te halen Verliezers pruilen Onwetenden vallen Lijken bij het minste geringste tegen een muur op te knallen Alleen de ziende blinde Kijkt alles met een glimlach aan Zij weet hoe ze moet vallen En vooral hoe ze daarna verder moet gaan…

De woorden zijn stenen die vallen in de cirkel van beloftes die nooit breken in de verlaten schaduwen van vrienden die niet in vijanden geloven en minaars die alleen hun eigen eenzaamheid beminnen.…

voor steen…

Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten. Leer, kinderen, dit uit zijne mond: houd steeds een vuist boven de grond. ------------------- uit: Tirade 1968…

Kan je bodemloos vallen? Kan dat? Hij glijdt in de waanzin Spartelen is overbodig als de vele kwade ogen jouw handen volgen. "Ik verdraag dit schamel evenwicht niet" Hijgen en denken: Hemel! Het licht breekt in gloeiende stralen!…

Iemand telefoneert over de beste plekken voor mannen die willen vallen. Op het station rennen vrouwen op zoek naar hun minnaars, die ze de avond tevoren in onberispelijk tenue hebben achtergelaten. Pluimachtig strijkend varen zeeschepen het tegenlicht binnen. Op de gangboorden klinkt het roffelen van glimmende herenschoenen.…

Ze was gevallen voor hoe hij leek beminnelijk en bron van vermaak behoedzaam onder haar vleugels blies Ze viel als een blok voor hoe hij leek vuur was er nog steeds vooral vuur aan haar schenen. Verschroeiend. Ze is gevallen over hoe hij bleek brutaal haar beide vleugels brak.…

Er is geen mooier glans te rapen kastanjes vallen bij de vleet…

Wendy is van een dochter bevallen Het kabinet is uiteen gevallen Gouden plakken in drietallen En in de zee, zwemmen nog steeds hordes kwallen!…

als alles groen gekleurd niet meer luistert dan grauwt het grijs als bladeren zouden wuiven waaiend in de wind en de zon scheen er gouden stralen doorheen dan toch zou ik niet meer zwaaien ik ben terug eindelijk geland au, het zand is hard harder dan verwacht liever viel ik samen vallen is zacht zachter dan ik dacht…

De Belgische prins maakte een smak, op de rode loper nog wel, een gevallen prins is het gevolg, maar, wie hard valt, zal zacht landen, tenslotte is het niet iedereen gegeven om onderuit te gaan zo omgeven door publiek.…

Droom intensief En langdurig, Word al slapend Ongedurig over De kwellende vraag Wie ik dan Wel zou zijn - Probeer op het Nippertje mijn Eigen ik te Achterhalen Hoewel dat moeilijk Wordt, telkens Als ik mezelf lijk Aan te raken zit ik Er doorheen, ben ik door Mijzelf heen naar beneden Gevallen…

Wanneer 'hoogmoed voor de val' komt, Men niet naast de schoenen loopt van hetzelfde Hoe hard is dan de klap, vooraleer men ter aarde stort?…

Zomaar, vanuit het niets, hoorde ik een klap, ‘k keek vanaf ‘t balkon daar lag een jongen, naast z’n fiets. ‘k Bleef even kijken, of ie op zou staan want als ie zou blijven liggen, zou ‘k erheen moeten gaan, want een smak was het! Gelukkig stond ie na een minuutje op wat wankel, fiets kapot, ging ie terug vanwaar ie kwam z’n broek ook…

Geen mens is haar te groot geen krachten zijn te sterk als zij haar blik laat vallen sierlijk met opgeheven hoofd want zij voelt zich groots onoverwinnelijk haar ogen kijken steen en één voor één blijven zij staan hun blik op oneindig…

Bergen als bultruggen. Hellingen waar je een tor wordt, stilte hoorbaar toeslaat, tijd vlug weggulpt langs watertjes... Je nadert een persoonlijkheid. Stapvoets voer je een gesprek. 'Het is goed om hier te zijn.' (Beamende kreet van een lammetje.) 'Je wil er gretig tegenaan, hè? Let wel: winden krijgen vat op je. Ik kan wel tegen wat…

Hier en daar een blad de afwezigheid van wind geeft alleen uitstel.…