Alle inzendingen over ansichtkaarten OR beelden OR verleden

In het verleden werd ik, lerend en groeiend, anders dan zij. In het nu ben ik, groots denkend, in wezen klein In de toekomst word ik slechts een herinnering in hun beeld van mijn zijn.…

Ik wil ze verwijderen, die oude mails. Het zijn nagels aan mijn kist, die loze beloftes van jou, de ik-hou-van-jou-tjes. Hoe lief ik was en zo. Maanden lang heb ik gezorgd dat er elke morgen een gedichtje voor je was. Zo kwamen we dan bij elkaar. Het was fijn het was gezellig Gut, en ik met mijn stomme kop maar denken dat het echt…

Ik schrijf u over mijn 1/5 lot Ik heb de goede afslagen genomen De ansichtkaarten zijn weer aangekomen Maar ik won nog geen syllabe van de pot De vakantie is voorbij: ik ga beginnen Met de actiegroep 'ik wil meer centen winnen'…

Soms lijken beelden uit het verleden terug te kaatsen in het heden En diens omstandigheden Nooit voorbij te gaan Wie, wie kan mijn hart betreden Zonder te steken diep daarbeneden In het dal van het verleden En zijn ziel open laten staan…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Flarden van vergeten beelden onttrokken aan de vergetelheid. Uit het diepste onderbewustzijn komen namen, plaatsen, dingen, plotseling en onverwacht, fragmenten van herinneringen. kleuren, geuren of geluiden wekken beelden op van weleer. En doelbewust of ongevraagd beleef je het verleden weer.…

Contactlenzen gespoeld, Brillenglazen nog eens Extra opgepoetst, Alles met het doel Om wat ik zie super Scherp op mijn netvlies Te krijgen - En toch is het beeld Dat bij mij binnenkomt Niet het scherpste Dat ik me voor kan stellen - Mijn beeld wordt gestoord Door overhangende schaduwen Uit het verleden, die de donkere Kant…

Slechts in beelden spreekt het verleden de taal van het verliefde hart. Dat sedertdien nimmer meer zo'n oprechte liefde had.…

zijn brieven tot de laatste millimeter beschreven kleine ansichtkaarten elk stukje wit tot aan de wolkenluchten op de voorzijde volgeschreven zijn 100 jaar slapende zinnen gemiste woorden wekte zij letter voor letter tot leven…

zie ik een beeld op ansichtkaarten van Drenthe en ons dorp dan zie ik huizen met rieten daken met als decor in 't groen als was het voor het plaatje de eeuwenoude eik kastanje in de bloei en wasgoed langs het straatje beschermd is nu dit dorpsgezicht voor "nieuwe rijken" heel wat waard voor mij de langvergeten warmte van voeten om de…

Gefotografeerde bomen vertalen jouw zwijgen energieker in de knoppen dan mijn eigen loze woorden Lente groeit in oerbos jouw leven bloeit in mij hoopvol en verwachtend als een veulen in de wei ik laat je niet meer los in mijn innerlijke zon overgoten droomrivier tot aan de doordeweekse einder komen sprookjes tot bloei vol bloesemen…

Net terug van een kale reis Mijn visum werd verbeurd verklaard Mijn rugzak nog onaangeroerd Scheurtjes in mijn wegenkaart Tegoedbon voor drie weken zon Ansichtkaarten nooit gepost Reisbrochures licht gescheurd Verwachtingen niet ingelost…

glimp van een droom vlaag van verleden zweem van weemoed vleug vol verlangen de geur van weleer probeer de beelden vast te houden maar de seconden razen voorbij de uren draaien hun snelle rondes het verleden vervliegt sneller dan je dromen kunt…

De beelden van vroeger worden steeds sterker, naarmate de jaren gaan tellen. Het verleden is voller dan de toekomst. De tijd gaat nu steeds sneller.…

Slag om slinger roept de koekoek je verder weg in de tijd je beeld verglijdt als een schip gedragen door de wind nog even en er blijft enkel een streep over het verleden.…

jij marmert nog een beeld in wit met rood dooraderd sokkelt op te hoge voet daardoor steeds te traag benaderd zag de kern wist in zacht polijsten zonder stof je hart weer te bereiken bloed maar liefde in je witte marmer ga leven zonder beeld een verleden armer…

koekoeksklok in hondenhok doos met bestek in druiprek aktetas op matras plastic zwaard in hobbelpaard veel snuisterijen donkere schilderijen lampenkap op doedelzak ansichtkaarten bontstaarten tafelvoetbalspel oude tafelbel sentimenten loslaten geeft gemak alles kan in de vuilnis stortbak 1977.…

Achterin een doos vond ik een oude ansichtkaart, die mijn ouders stuurden vanuit Zwitserland. Er staan mooie pieken op, een klein kruisje markeert: "hier staan wij, tegen de bosrand" het stempel dateert uit 1994 en ze hadden goed weer, op wat spatjes na, maar dat was maar een enkele keer.…

verleden zo helderder valt te herzien…

De sporen in de palm van mijn hand tekenen de tijd van zijn geweest De lijnen en de groeven van doortrokken emoties vervagen in het beeld van zijn geweest De getijden van mijn leven gegraveerd in de palm van mijn hand tonen verleden en heden van zijn geweest…

Waarom heeft de één beelden vol details in geuren en kleuren terwijl de ander slechts wat algemene flarden van verleden en jeugd bij zich draagt het geheugen blijft een grijs raadsel…

Als een die, wandlend in een groot groen woud, Een wijle neerzit bij een waterwel*, En in zijn handen 't water schept, dat snel Vervliet, tot hij geen druppel overhoudt; En, in gepeinzen, telkens weer dat spel Herhaalt, als had hij nimmermeer aanschouwd Hoe 't vonklend vocht, als levend zonnegoud, Zich niet laat vangen in de kleine cel;…

Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht. Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt De weke wegen, waar ’t geplet fluweel Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef. De hoge bomen, zwart en bladerloos, Wien grijsgroen mos de ruige stammen dekt, Herdenken, droef, de zoete zomertijd, En schudden zacht de wijze, kale kruin. In de oude toppen…

de kosmos spreekt tot mij in beelden, mijn geest antwoordt in woorden en muziek.…

Terwijl daar buiten wilde stormen loeien, Slaapt, in haar bedje, 't lieve kind tevreden Half blootgewoeld, de reine rozeleden, De frisse wang nog blozend-warm van 't stoeien. Het donzen dek is losjes neeergegleden. De blonde lokken, gouden sluier, vloeien Om 't zacht gezichtje, dat mijn blik blijft boeien. 't Half open mondje heeft…

Mild zaait de zon, door 't klaterloof der popels, Haar gouden spranken op het stromend water, Waar, slank en blond, twee vlugge knapen zwemmen, Als zwanen blank en fier als jonge goden. Op hals en armen beeft der blaadren schaduw En vonklend vloeit, van beider brede schouders, In 't golvenblauw een regen van juwelen.…

Weet gij wat etsen is ? — Het is flaneren Op 't koper; 't is in 't zomerschemeruur Met malse vedelsnaren fantaseren. 't Zijn hartsgeheimpjes, die ons de natuur Vertrouwt, bij 't dwalen op de hei, bij 't staren In zee, naar 't wolkje in het zwerk, of waar In 't biezig meer wat eendjes spelevaren; 't Is duivendons en klauw van d'adelaar.…

Echter de beelden op het vlies, zijn schokkend haast irreëel, de vreugde verdwijnt want het verdriet is teveel!…