Alle inzendingen over autisme OR leven

ik heb alles gedaan maar nu is mijn grens dus bereikt hier is de lijn, ik ben op jouw autisme niet merkbaar aan de buitenkant maar des te meer aanwezig aan de binnenkant onze voortdurende machtstrijd zo slopend ik wil niet kwaad meer zijn maar kwaadheid is alles wat ik voel…

zij speelde kleuren danste muziek zong sterren van de hemel maar mij kende ze niet ze was die pluizenbol tussen opgeschoten bloemen ravottte op de hei de hele dag dolblij wij keken naar elkaar deelden een omgeving er was goed voelen zonder enige beleving wij een beweging eten en weer gaan maar echt vertrouwelijk nooit liet…

verbeten trok hij strakke lijnen op papier begrensde openheid ontspande in plezier met rond verloor hij zicht en voor krullige tierelantijnen is hij nooit gezwicht zijn perspectief wist enkel dag en uur want morgen was vol onbekende zorgen hij kende de prijs van chaos door teveel impulsen tegelijk de medicatie voor ontwarren…

ik spon mijn cocon in een autistisch web dat ik in eenrichtingsverkeer kundig had opgezet wist het tegendraadse moeiteloos te omzeilen door lijnen impulsloos te spannen tot mijn perspectief ik heb het leven intens lief dat ik in mijn coconnetje geniet…

ik ken de beelden niet waar hij van geniet in zijn onrustig kijken de lach is verworden tot een grimas van wat vroeger blijdschap was hij laat nooit blijken waardoor hij wordt geraakt in de veelheid van impulsen zoekt zijn eigen pad tussen voor ons vaak onbestaanbare wegen hij is niet mensenschuw maar komt een ander nooit echt…

haar lach is warm ijs onbegrepen door de wereld de taal is meer een eis waarbij de vraag het antwoord blijkt zij droomt het leven naar haar smaak die raakt aan sprookjes neemt een uitgestoken hand zo in beheer de rest bestaat niet meer de wereld dat is zij wij figureren er kan geen ander bij…

vroeger speelde hij met blokken alleen in de kleur rood handjes pakten nooit een ander die waren blijkbaar dood wilde niet met kinderen praten had ze nauwelijks in de gaten zijn wereld kent geen tijd of dag ogen maken nooit contact een eenling op zijn eigen pad met soms een onverwachte lach die opening geeft waarin de hoop…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Volgens mij is er niets mis met de jeugd Ze laten zien dat het systeem niet deugt ADHD, ADD, PDD-NOS, Autisme, Dyslexie, Dyscalculie, Dyspraxie, Hoogbegaafd, Asperger, ODD-CD... Het aantal labels is eindeloos...…

niet, 'ech nie' was geschreven Jan Jacob Krediet geboren in Feijenoord nog nooit een voetbalwedstrijd gezien maar mijn Feijenoord staat op top tien dat ingeprente chauvinisme werkt als een plezierig autisme waar geen medicijn vat op heeft zodat het moeiteloos doorleeft Feijenoord dat is je eigen bloed je eigen lichaam en je eigen…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Autisme en nóg eens autisme, ik voel me beroerd, héél erg beroerd van alle onmacht. Soms vloek ik hardop en later zit ik weer op mijn knietjes te bidden om vergeving. Ik kán mijn kind niet loslaten en ik wil het ook niet! Maar het móet een keer en ik vraag me af of de natuur dat zo geregeld heeft.…

Hoe paradoxaal het ook klinkt, om zo te leven vindt hij reuze! Wat anderen ook ervan vinden, Jan-Anne zal zich daarover niet opwinden. ’s Avonds na een drukke werkdag is Jan-Anne vaak moe. Dat Jan-Anne zo kan en wil leven en daarmee gelukkig is, doet er toe! Jan-Anne houdt van veel lezen, daarin kan hij ook veel beleven.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

niemand om me heen Die om me geeft, Bezoek vandaag voor het eerst Het hondenparadijs - Zie je voor het eerst, En meteen is er een click Je legt je kop vol vertrouwen Tegen de dij van mijn rechterbeen En op slag ben ik verkocht - Je bent vast een hond Met een rugzakje, anders Zat je hier niet - Maar wat je euvel ook is, Autisme…

ik hoop een manier te vinden als ik groter en sterker word om te zeggen wat ik denk en denken kan wat ik voel ik kan het beter doen als jij denkt dat ik het kan maar vergeet niet het mij weer te laten zien ik doe mijn best hoef niet gerepareerd help me en leer me accepteer me en koester mij…

zoveel kiezen moeten het maakt mij boos zoals het mij aanraken mij ook vreselijk kan zijn zeg dus wat u zegt eenvoudig en duidelijk ik begrijp alleen precies wat ik hoor als ik de juiste woorden niet vinden kan om jou te antwoorden kijk dan wat ik doe al die woorden staan mij in de weg ik leer het beste door steeds weer…

ik zie de dingen niet hetzelfde als jij wat ik een bos zie zie jij een boom als ik de wind hoor lucht krachtig waaiend hoor jij een briesje dat zacht voorbij trekt anders dan de jouwe is mijn geur en smaak zoals ook het licht mij donker kan zijn…

het is moeilijk ja als ik wil spelen om stil te zitten zonder te bewegen als ik opgewonden raak houd ik mijzelf bezig met springen en draaien ook al word ik duizelig overal spelen zij mijn handen en vingers het is wat ik nodig heb om schuil te vinden aan het einde van de dag als ik moe ben zal ik net als jij gewoon de ogen sluiten…

alles altijd hetzelfde mijn eten en speelgoed is voor mij niet saai ik vind het leuk zoals op tenen draaiend steeds het ritme ook rond en rondgaand mij tot kalmte brengt luister ik geluiden die ik niet horen wil dan met beide handen bedek ik mijn oren als wij praten moeten wees dan niet verrast als ik jou niet kijk zoals jij…

meestal dan toch ben ik gelukkig lach ik naar iedereen die ik vinden kan als ik pijn heb of verdrietig soms ben zal jij het misschien gewoon niet horen als ik niet begrijp huil ik gemakkelijk al kan ik niet vertellen dat ik weet waarom als jij spreekt niet zeker weet ook wat je zeggen wil dan lijk ik doof…

ik hou mezelf stil als een muis rust doet mij goed in het grote huis dat toch de wereld voor mij steeds is mij hindert het leven in een grote menigte bij het winkelen ook als het geluid daarvan als nooit stoppend altijd overal stormt al zou ik het willen ik weet gewoon niet hoe haar te stoppen ook begrijp ik niet waar wat mij verschrikt…

En nee, autisme dekt de lading ook niet of dacht je soms van wel? Denk je me daarmee soms te kunnen vangen? Get real, graftak! Of denk je soms dat er door mij geen krokussen meer bloeien? Terwijl ik nota bene de ambassadeur van sneeuwklokjes ben! Ook al ben ik een slak, ik ben wel een betrouwbare slak met het hart op de juiste plek.…

Ik groet je en je aait mijn paarse jas daarom wou ik heel even dat mijn huid van donkerlila was.…

Zo moeilijk Te vertellen wat je denkt Wat je voelt Anderen te laten weten Wie je écht bent Wat er in jou omgaat Is als zoeken Naar de woorden In een leeg boek Maar Je houding Hoe je kijkt en je gedrag Vertellen duizend dingen Zo heeft dat lege boek Toch zijn eigen verhaal…

Ik ben anders dan anderen, ik tover bloemen op sombere gelaten, ik maak mensen kwaad omdat ik te dichtbij kom met mijn waarnemingen en orale uitingen. Soms zou ik ook wel voor altijd willen zwijgen, zoals de massa, maar dat is mij te gemakkelijk, te braaf en te laf. Een dichter is geen dichter als hij zwijgt als een sfinx, als het graf, nee,…

Anders De wereld zonder overzicht Een gebrek aan logica Onduidelijkheid heerst Vreemden babbelen Vrienden lachen Geliefde delen Normaal Anders Chaos in waarnemen Verwarring in voelen Vermoeiend om te zijn Mensen doen De natuur is De wereld draait Normaal Anders Voor altijd Diep van binnen Anders…