inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.839):

Een onverwachte lach

vroeger speelde
hij met blokken
alleen in de kleur rood

handjes pakten
nooit een ander
die waren blijkbaar dood

wilde niet met
kinderen praten
had ze nauwelijks in de gaten

zijn wereld kent
geen tijd of dag
ogen maken nooit contact

een eenling
op zijn eigen pad met
soms een onverwachte lach

die opening geeft
waarin de hoop herleeft
dat hij op zijn manier gelukkig is


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 12 juni 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 429

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)