Alle inzendingen over baten

Mijn bril vergroot de tranen van de moeder op het scherm die gilt en kermt en jammert om haar kind waarvan ze onder rokend puin alleen de hand, waarin een potlood, vindt Ik zet mijn bril af voor zulk wreed ondeelbaar leed Tranen zullen haar niet baten Ik heb ze desondanks gelaten…

Ik loop met zware zakken Gevuld met mijn gedachten Ik heb ze goed vol gestopt Opdat ik ze niet steeds horen kan Maar zelfs vanaf mijn heupen Schreeuwen ze mij om de oren Tot stilte manen baat niet Weggooien kan ik niet Steeds doe ik mijn best Werp ze van mij af Maar vastgekleefd aan mijn hart Komen ze fluisterend terug.…

schrijf geen testament op afgelopen jaar de dagen leven nog kosten en veel baten zijn onverrekend en nog niet afgeboekt ik wil niet wachten op balans geef jou mijn hart en handen nu incasseerbaar als de klokken twaalf slaan is het gedaan mag ik ook komend jaar met warmte en liefde nog op jouw positieve saldo staan…

waaiende wilgen slingerend langs een beek woeste wolken jagen... aangeschoten....wild verwaaide gezichten, nat, vaal en bleek zwijgzame stemmen....dorstig........verstilt God heeft deze negorij verlaten vervloekt is hier de rust geen remedie zal hier nog baten eeuwig grommende golven, ondergelopen kust.…

Niet langer twijfelen, want daarbij heb je zeker geen baat. Bij voor of tegen, hoe je het ook ervaart, het is voor jou een zegen en ter degen de de moeite waard!…

tot = de schone barstte uit in * 't en baatte = er baatte * En hebben tere traantjes = als tere traantjes hebben * beid = wacht * rozenhoed = krans, gevlochten van rozen * wat zij op aarde deên: het leed verzachten * haar vindt = zich ziet * toverriemen: Venus' gordel zou toverkracht bezitten…

Het woekert zinloos het schuift woorden voort kortom schrijft dat koffie klaar staat om te zijn gelezen een pizza ter ontcijfering boodschappen die de mensheid waarachtig niet baten maar die desondanks dringend ja zeer dringend schijnen.…

Maar achteraf heeft het niet mogen baten: de beller heeft haar in de steek gelaten. --------------------------------------------------- ...Glennis Grace was in Kiev door een insect gestoken en plaatste zich, tegen de verwachtingen in, niet voor de finale van het Eurovisie Songfestival...…

Ze zegt, dat kosten uitgaan voor de baat en kleren voor de mannen die betalen.…

Langs de betonnen besmeurde wegen Kom ik talloze plat gereden kadavers tegen Die eens zo bontgekleurd in boomtoppen zaten Hoelang gaan wij door deze wereld uit te baten Waarschijnlijk tot we als mensheid zelf ten ondergaan Verwoesten wij hem en vervuilen met gassen Overtuigen wij ons zelf altijd maar weer Niet in deze schitterende wereld te…

soms is nog onvoorzien een laatste klank zo klakkeloos zo schielijk scherp, zo met effect dan valt de stilte als een baksteen als door een droom hard opgeschrikt een laatste toon heeft baat bij stilte soms klinkt de stem nog heel lang door dan vallen klanken samen met hun echo vleien zich zachtjes neer als dichterswoorden in mijn oor…

Och arm, alsof ik baat zou vinden Bij stem uit onbezorgd voorheen; Wàt baat me? o immer meer beminde! Wier dood me aan al uw leed blijft binden, Wier nagedacht'nis vraagt - of weldoend lied of geen.…

Verwarrend, denk je dan, dat zoiets toch bestaat, ik nochtans geen tuinman, heb hierbij geen baat. Mijn plantenspuit in de hand, ga ik ze allen te lijf, de distel en paardebloem, de netel die zo brandt, het staat buiten kijf, het onkruid is verdoemd.…

Het hart werd nooit gesloten De liefde draaide op volle toeren Maar broos door zware lasten Onmogelijk om alleen te dragen Steun was er Alleen voor een tijdje Het verzwakte Werd niet meer naar voor geschoven Hulp kon niet meer baten Alles gaat nu zijn gang En wordt nu… zo gelaten.…

Laat geen onkruid zich vertonen In de voegen van de stoep Van nette burgers die willen wonen Zonder hinder van deze troep Dat het zich zal voegen ten bate Van wetten en regulering Van de verdeling in gelijke mate Tussen tegels zonder speling Waterpas en keurig in de rij En haal ons niet uit goede doen Schik je naar onze maatschappij Stel…

in de kraters van jouw vulkaan omringd door zwaveldampen ben ik al veel te ver gegaan voel ik mijn hart verkrampen in de geisers van jouw verdriet brand ik mijn ledematen ben jij het die mijn hand niet ziet en zal mijn roep niet baten in de diepte van jouw tranen trekt de stroming mij steeds mee zal mij nooit meer veilig wanen drijf…

Corona diende zich aan als een stortbui die plotseling uit de bewolkte hemel kwam vallen De zon brak door en langzaam hebben we ons overeind gezet Maar 't mocht niet baten het is als uitstel van executie Geef ons een hark zodat we de grond om kunnen ploegen laat ons de kluiten breken, de grond zaai klaar maken voor een nieuw…

weer sterft een ochtendblad in kou van winterwind het voorjaar al besproken wordt nooit een zomerkind in pril ontluiken groende het door ochtendzon maar'savond vroor het juist streng buiten we nevelden en koesterden haar blad dat ook een gouden herfst voor zich had maar niets mocht baten zij heeft alleen haar knop…

Wat baat een psychiater, ze komen altijd terug. Met omineus geschater werpen zij zich op zijn rug.…

Waarom verwijt ge mij de paden te verlaten die, van hun eigen blik verlicht, de mensen gaan, De zee die klotst om haar zelf- en, zonder baak of bate, weet in haar slappe kom haar eindloosheid te slaan. Ik heb geen doel, mijn God, dan van uw wil geboden. De zee slaat aan de maan de maat van alle tijd.…

sta jij wel echt in de schaduw als je anderen laat praten of houdt jouw ego alles in de gaten ten bate van je eigen heil is het ware interesse in wat mensen zeggen of een entree naar meer vaak draai jij om als een blad naar de zon koester je aan warmte en licht jij zal duidelijker moeten zijn in het tonen van je eigen gezicht…

je was de laatste tijd wat stilletjes iets langzamer ter been keek vaker om je heen liet het leven meer passeren dan zelf iets te proberen pas gisterenavond werd je ziek zorgde voor paniek vandaag gescand maar hulp mocht niet meer baten een tumor heeft de milt en lever teveel beschadigd zacht ben jij ingeslapen de lege…

de blaren vallen over me heen mijn geest dwaalt stuurloos rond en op mijn rug de steen met stervende woorden in de mond de aarde zuigt aan ledematen terwijl gedachten vertragen mijn zomer vergeet, voor even, haar baten de hemel lijkt zich te verlagen ik word aangespoord zonder er om te vragen en met geduld te dragen wat mij verstoort…

Het parlement heeft veel geïnvesteerd In het rapport, vandaag gepresenteerd De winst en het verlies, eindrekening Gevolgen van de winning van het aardgas Van zestig jaar ten bate van de staatskas Waar Gronings jeugd een toekomst heeft ontbeerd Laat dit rapport begin zijn van herstel Van maximalisatie van die bel Na stelselmatig Groningers…

Baat het niet dan schaadt het nie(t)…

ineens was alles voorbij jij wilde geen liefde meer van mij ik zou je er om kunnen haten maar ach wat zou het baten ik zou kwaad op je kunnen zijn want onze tijden samen waren zo fijn maar ik zal me in stilte hullen want wat is er om de stilte te vullen de leegte die jij bij mij achter liet daarom heb ik nu veel verdriet terugdenken…

Eerlijkheid en oprechte trouw, het mocht niet baten. Zielsverliefd op deze vrouw, sterf ik nu verlaten. Mijn hart voorgoed gebroken, ga ik nu heen. Van ware liefde verstoken, liefde die nooit verdween...…

Ik dien, ik geef -- ruimte aan bezieling en bezwaren ik vul me met wensen en giet ze uit in besluiten tot er tevredenheid overvloeit Klagers hoor ik niet klagen maar aanmoedigen, zo verdwalen ze nooit in verwachtingen De winst is maar een saldo van afrondingsverschillen lasten worden baten in de ruimte van het samenleven waar iedereen…

over napraten maar ook napraten napraten zo was er eens een nageprate naprater die ook napraatte wat hij napraten kon zodat de naprater die hém napraatte feitelijk niet wist waar zijn tekst begon toen ze daar later samen over napraatten hadden ze niet eens in de gaten dat ze het napraten ook nog konden laten 't zou de napraters dus niet baten…

Wat kan het ons dan nog baten In deez’ doolhof verder te gaan, Wanneer wij ten leste toch verlaten In het lege donker blijven staan!…