Alle inzendingen over beek OR eenzaamheid

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Mijn geest volgt nu de ganzen op hun vlucht en mijn gemoed de donkergrijze avondlucht: want hier in Beek waart Katharina rond!…

de zwarte vogel is gebleven eenzaam in de lucht…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Kabbelende beek, haar verval door zon gestreeld: ultiem klatergoud.…

Dierenpark voert dresscode in AMSTERDAM - Bezoekers van safaripark Beekse Bergen mogen vanaf zaterdag niet meer met ontbloot bovenlijf door het dierenpark lopen.…

Wat met zo’n grote bek, Sta je echt voor gek, Als je niet weet wat je zou willen.…

Die alles beter Weten dan jij het Ooit zult weten - Die niet luisteren Maar meteen hun eigen Debiele waarheid Door je heen zullen Schreeuwen - Zij zullen oordelen spuwen Gegrond op minder dan niets - Kleine zielen, Grote monden, Kleingeestigen zijn zij Met grote ronde Scheuren waar de Domheid als kwijl Uit hun bekken…

Het water in de beek is helder en bijna vlak. En tussen het wuivende hoge riet ligt een half verdorde tak. Er hangt een geur van dier en gras, als je op het klaphek zit. En de wilde trotse bloemen kleuren van violet naar hemels wit. Voorjaarszon filterend door varens en berkenblad.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

We varen zomaar te ver en raken verstrikt – in lotusbloemen.…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

Ik beken: dat binnenpretjes me doen lachen, en beken nog eerlijker, dat ze doen schaterlachen, dus binnenpretjes of niet: wanneer je me lachen ziet, dit echt aan de buitenkant zit, en ik GENIET!!!!…

Net als die helden van toen die je zo-even nog neersabelde Grote bek bandje lek Admiraal lafbek. http://www.youtube.com/watch?v=wq-kfVmtzOI&feature=youtu.be…

Toen jij van het brugje keek ging de beek voor eeuwig bevriezen want nooit wou die stille beek jouw lieve lach verliezen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

En haar bek in zijn bek in houding - in dekking. Ze rillen van de kick.…

zal iemand je troosten in de wiegende bek van de dood als de nieuwe dag niet tegen het raam kloppen zal alle verdriet in de ziel gekropen is als woorden stokken in je keel zal iemand je troosten in de wiegende bek van de dood…

ik ken jou wel maar zien doe ik je niet onhoorbaar ben je toch raak je mij vooral in stilte snij je nog dieper dan oosten wind tegen mijn schrale gezicht gelijk de verkleurde kalender boven het dressoir omarm jij mij iedere dag opnieuw…

glas van de altijd lege kamer verveelt de regen mij die saai de uren maakt niksend hang ik rond de zondag verspillend die als zovele dagen zich nat verdrijven laat terwijl er niets gebeurt knaagt stilletjes vragend mijn geweten en gemoed wat of ik nou toch doe veel te snel en veel te ver rijd ik in mijn auto rond om de zin van eenzaam…

Ik slip, glijd vertraagd af op mijn verplettering -- De tijd breidt zich uit.…

Muziek van de ziel Het oorverdovend stille dat om mij hing verborg armenvol emoties zoveel dat het mijn keel soms snoerde opende ik gedachteloos het raam kreeg weer lucht en het ontspande die me naar het onbekende stille voerde me overviel en rust hervond want daar woont de schoonste muziek van mijn oude ziel een tureluur floot hoog…

Onwetendheid en onschuld zijn als een helder stromende beek tussen bergen van list bedrog en onrecht. Het wordt pas eng wanneer de beek opdroogt zoals een korte regenbui in een woestijn van verderf.…