uitzicht op de Ooy
De ochtendnevels verdampen
terwijl ik er naar kijk;
hoe vaak fietsten wij daar
op die kronkeldijk?
De zon verlicht de polder,
het water en het grasland;
ik herinner mij een vrijpartij
op een zomers waalstrand
waarbij wij samen kwamen
in een lijfelijk liefdeslied,
achter de kromme wilgen
en het wuivend riet.
Ik zie onze picknickplekjes liggen,
weet nog van onze wandeltochten,
hoe bij het geruis van populieren
onze handen elkaar zochten
en vervlochten.
Nu zie ik hoe het regent,
over de polder en m’n dromen,
die als verwaaide wolken
met de Waal mee stromen.
Mijn geest volgt nu
de ganzen op hun vlucht
en mijn gemoed de
donkergrijze avondlucht:
want hier in Beek
waart Katharina rond!
... Vanuit mijn kamer in verpleeghuis Kalorama in Beek kijk ik uit over de Ooypolder. ...
Schrijver: Jack Stoop, 25 februari 2020Geplaatst in de categorie: landschap
dank voor deze mooie herinnering, Jack!