Alle inzendingen over beeld OR Hooft OR bewegen

links rechts heen en weer in beweging constant zweven tussen twijfel en daadkracht van het ene naar het andere onderweg donkere tunnels passerend neonlicht flitst voorbij als een raket op weg naar jupiter…

De stilte roept het uit Beweeg je voeten Breek uit de isolatie van het verhaal Dat je voor je uit hebt geschreven Laat de onbekende spreken Zodat de geboorte van het avontuur Zonder verdoving kan leiden Tot nieuwe vrienden Roep terug tegen de stilte Roep je in beweging Hoor het roepen van de mensen Die de stilte hebben verbannen…

het ademt wanneer winter de bomen aftast zoals jij de dagen op glazen kalenders langzaam geboren en verder dragend, ver weg van kaartranden met eenzelfde oceaan die binnen in golven en verklaarde waterwoningen de lucht recht hangen het ademt, jij ademt in blauwe kruinen en zelfs op een uitgewiste dag als deze…

in weemoed van het late licht bloeiden rozen langs de steen waar je nu samen ligt ik kwam hier even in eenzaamheid het is geen triest gebeuren de rozen geuren mild en ik spel de verweerde steen mijn hart in innigheid gevangen in loom bewegen luister ik in de luwte van fluistering van de wind ik hoor jullie stemmen ijl en puur…

gedachten uit elkaar behoedend voor al te grote sprongen Vanuit het oude vergezicht stijgt de mist langzaam op en in de warmte van de zon boven het kronkelend pad wordt het voor ons helder vinden we als vanzelf terug aloude woorden van liefde het eindpunt nog niet in zicht maar wel al verder dan toen blij met verbetering en gelukkig met beweging…

ik trek lijnen in haar hand zij is mijn waarzegster van later zoals onuitgesproken en beweeglijk goed samengaan in rijgdraad gespannen…

wie zegt dat hij alles weet geloof ik absoluut niet wie leeft blijft in beweging heen en weer geslingerd ik wantrouw dogmatici die krimpen tussen hun muren ieder wens ik vragen en twijfels het voorkomt opgeblazenheid waarheden hollen van hot naar her uiteindelijk wordt ieder stil .…

elke cel, elke ademhaling kent het dansen van het bezielde zijn gezien en ongezien golft en lacht de kosmos in eeuwig zingen muziek in beweging trilling en verstilling verdichting en vervloeing woord, beeld en klank krijgen een vorm door inspiratie…

Bewegen moet je, Bewegen dag aan dag, Bewegen naar noord of Zuid, oost of west, Dat maakt niet uit, Maar bewegen moet Je, elke dag weer, Elke minuut, elke Seconde, immers Stilstaan is een zonde Die je vast laat Roesten aan de plek Waar je staat - bewegen Bewegen, bewegen, Ook al is dat niet Iets waar jij om maalt, Beweeg…

Als woorden stromend door aderen vloeien als inkt wat meer kan je doen dan stralen in het donker M'n zonnekind als een wiel in het universum je draait mee alles in beweging met van alles en nog wat van binnen naar buiten zien proeven ruiken voelen…

vóóruit roei ik harder en harder wind van alle kanten in golvend water om achter te laten vóóruit cross ik sneller en sneller tegen de wind door opgewaaid zand om los te laten vóóruit fiets ik harder en sneller wind mee over geplaveide stenen om door te gaan voorbij gisteren op weg naar morgen bewegen in het nu van eigen…

Zij is moeilijk te bewegen. Hij schiet alle kanten op. Hij is druk met woorden. Zij is stil met eigen zijn. Elkaar begrijpen doen ze niet, maar voelen elkaar goed aan, terwijl ze eigen wegen gaan. Samen horen ze bij elkaar. Zij met hem, hij met haar. Gebonden, maar ook vrij.…

Ik zette hem in het gras en ik dacht aan dat gedicht van Jotie T'Hooft, waarin hij zegt, dat wanneer hij zijn handen op de aarde legt, het kleine handen zijn.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

vertrouwd, teder, zachtaardig beantwoordt hij mijn vragen zonder verbazing; terughoudend voorzichtig met zijn poëzie kleedt hij mij in zijden georgette wikkelt mijn verlangen in een jas van zacht soepele kasjmier hier is alleen het mooiste goed geen moeite om mij mee te delen dat het goed is wat ik doe ik ben zijn open boek hij prijst…

Jouw ogen vingeren huidvluchtig door de stille ruimte. Je raakt ontroert vervoert haar als een gevleugelde engel in een snuifje Jasmijn van winter tot lente in Mei. Een stiekem vleugje Parfum vlindert zinnenprikkelend doelvrij. Als in een droom vervaag je stervend op haar huid. Te luchtig in hunkering het moment voorbij...!…

heb de beelden vertraagd om de film van je leven meer diepte te geven het bruinige grijs uit die tijd vervangen door hoop en verlangen het houterig bewegen weer speelsheid en jeugdige onschuld hergeven opnieuw gemonteerd met zachte muziek zo ben je echt en heb ik je lief…

Als ick lees den ghedichten van Vondel, van Hooft dan voel ick mij stadigh versincken in tijdt, den daghelijckse dinghen verlaten, bevrijdt. Of Pieter of Joost mij mijn toekomst ontrooft. Ik sie dan den wolken waar Breêro van schrijft, ik ruik dan den lucht zonder geuren van hier.…

Ik heb de schim des drossaards aangeschouwd. Groot schreed hij voort, het lokkig hoofd omblonken Van ronde gloed en geluw-glanzend goud, Gelijk een god, in mijmerij verzonken. Hoog, van de schoudren opwaarts, rees zijn leest De schaar te boven, die, van vreugde dronken, Bijeengevloeid was tot zijn heugnisfeest. En waar zij…

Het woordje nee daar zit ik zo mee het accepteren huilend proberen want nee moeten zeggen is je grenzen verleggen gewoon omdat je lichaam weigert in je hooft het allemaal steigert van woede en verdriet de pijn die men niet ziet weer een stapje naar benee het antwoord moet en het is nee sorry, er komt een hele dikke traan ik weet even niet…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

, ze spoelen aan in mijn onherbergzaam oord de beelden bewegen taal tot liefde verlangen niet meer…

Hooft begroet zijn vriend Vos(sius) door woorden van Vondel te citeren: 'laat zestig winters vrij dat Vossenhoofd besneeuwen, nog grijzer is het brein, dan 't grijze haar op 't hoofd, dat brein draagt heugnis van meer dan vijftig eeuwen, en al haar de wetenschap, in boeken afgesloofd, Sandrart, beschans hem niet met boeken of met blaêren,…

laat mij een druppel zijn in het vlakke nietszeggende leven de druppel die beweging maakt en breekt met sleur één druppel en er is verandering tot voorbij de horizon.…

De beloften van vergeten dromen pruttelen in afgelegen poelen modder wil niet, kan ook nergens stromen nadert snel het ademloze voelen lege bleek geworden bellen ploffen voor het laatst een teken van verwachting hoge zandmotieven zien verstoffen klaagt de zinnen aan tot doodsverachting de beweging staat nu vast in stenen golven, hard en…

Van tak naar tak springt de kwetterende mus wij zitten zo stil…

De tijd vliegt om, maar wij bewegen. Juf Annie doet het voor. En al zijn we dan wel moe: we gaan er trouw mee door.…