Alle inzendingen over been OR geamputeerd OR bed

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Een dame in Kortgene Heeft mooie lange benen Zijn het haar korte rokken Waardoor ze mijn aandacht trokken Of sloot het slechts kort in mijn genen?…

Zij beent achteruit Achteruit vooruit De Warmte van de zon Voelt anders Haar ogen zien gepasseerde Bomen afstand nemen Een mens Hoort zij naderen Misschien Met een hond Hij passeert Snel Voor haar Ja, met een hond Rechts in`t gras verschijnen Sneeuwklokken En Stoere buitenjongens Fluiten Haar voortdurend voor…

De werkelijkheid zal toch weer snel genoeg komen en zal ik weer met beide benen op de grond staan.…

De mooiste benen heeft ze zeg je die kreeg ze van u alleen zij…

het afsterven is ingeleid mijn rechterbeen kent een rookvol verleden tijd, ingehaald door een reutelende wekker en dan neem ik nog maar een neut voor de doorstroming maar vooral voor de leut dag been waar ga je heen ?…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

vergaard Geen vogels die nu fluiten Slechts een merel die jouw broodkorstjes spaart De warmte van binnen beleven Als het buitenspook door de lucht rondwaard Een extra aai aan de poes gegeven En haar mand voor de kachel staat Het ontbijt ben je aan het voorbereiden Terwijl zij boven slaapt In de wacht naar andere tijden Totdat hij voor haar bed…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

het spotje beschijnt niet meer dan het bruine gordijn zonder motief tot schijnsel op een scherm als licht op het kussen waar eens jouw hoofd heeft gelegen nergens een plek voor de voeten in schemer geamputeerd het stond hem niet zelfs geen gezicht er is oneindig gezocht naar een passende kist…

Ik wil zo graag naar bed. Dag wereld, dag, vaarwel. Ik heb geen benen om op te staan. Mijn wereld is tot bed verworden. Oude kippen zijn al lang op stok. Morgenochtend pas kraait de haan. Ik rek me sloompjes uit en gaap. Zal ik nog wat zorgen maken? Nee! Ik draai me heerlijk om. En slaap.…

Nadat zijn pootje moest geamputeerd Zong onze Django, ooit een echte jager, Als kater ongewild een toontje lager Maar kijk hoe trots hij daar weer paradeert De mussen raapt hij nu op zijn gemak Ten prooi gevallen rechtstreeks van het dak…

Een been buiten bed andere been erbij ochtendplas met ogen dicht en even blijven zitten dan trekken aan de sprei en in t geheugen spitten tandenpoetsen douchen drogen en, deodoreren voeten benen oksels lijnen,vouwen,plooien met smeerseltjes besmeren schoenen halen aandoen strikken terug weer naar de plee zitten in verwachting en…

De dertiende op vrijdag,´k schrik me rot Natuurlijk veel te laat met mijn sonnet Ik stap met mijn verkeerde been uit bed en wacht vandaag gelaten op mijn lot Nog vijftien uur dan is het zaterdag Mijn vrouw zegt: “als je dat beleven mag”…

Ik kom m´n bed niet meer uit ik kijk wel uit ik wil geen mensen meer ontmoeten ik kan ook m´n benen breken of m´n nek op de trap ik kom m´n bed niet meer uit ik hou het wel uit ik blijf erin, in m´n bed ik hoef niemand te pleasen en andersom wil ik het niet ik kom m´n bed niet meer uit ik hou mezelf d´r in ik heb boeken, drinken een…

Nog sluimerend laat ik me de dag in trekken Buitenwereld is er nog niet veel, hoor ik Geen kwetterende vogels geen achtergrondruis alleen het lichter worden van het vierkant van het raam op het gordijn, het schijnt door mijn oogleden heen Ik voel mijn voeten Ze zijn wakker, ik draai me om, mijn benen willen nog niet het bed uit…

De rechter zware arm van fraaie Wilgenboom langs de schors gescheurd wordt straks geamputeerd haar schoonheid ligt nu kreunend in het gras lichamelijk is zij aangedaan treur in alle naaktheid zelfs de wind kermt mee hier treft hem geen blaam wiegen kan ze daar wel laten dat richt zich naar de sterke kant…

Op mijn rug op jouw bed Je hoofd op mijn schouder Mijn ogen in de heldere blauwe lucht Jouw ogen gesloten Onze benen verstrengeld Jouw adem zacht De trage hartslag Het heerlijk koele briesje Het is prachtig met jou…

Maar zwarte medemensen weten beter: Die blanke benen lopen voor geen meter…

laat me van je benen houden ze aanbidden, zoenoffers brengen tot mijn hoogste goed beschouwen na die zwaai, waarmee je zei dag vreemde, heb je ze gezien?…

kan er niet meer tegen die spanning ik hou het niet meer uit heb daarom besloten de benen te nemen te beginnen bij je mooie voeten…

Haar benen op de grond gezet.…

ik heb het reuze naar m'n zin lig in bed, verroer geen vin laat de wereld verder draaien ik haal haar strakjes wel weer in…

Ik zie de lijnen van je leed je als kind reeds aangedaan. Hoe je niet gewenst was in een veel te druk bestaan. Maar ik voel ook de lijnen die ons verbinden, kijk keer op keer naar het toeval dat geen toeval meer kan zijn. Waar wolken verscheuren, stortregens ophouden te bestaan, dáár breekt onze zon door, in wel duizend kleuren. Kom…

'waar is de waterput waar vogels zich kunnen laven met vrolijk gefluit' ik probeer te kijken naar bergen, naar blootgelegde zeeën, zoiets als lucht, woordenblauw naar weggebrachte pijnen tussen dikke boeken lege kamers, steeds krommer in armen leg ogen, onbekend, in volzinnen in weerkaatsende verzen die niet verder kunnen gaan…

Ik kwam uit bed, dat ging nog goed Deed de dingen die men altijd moet Zoals douchen en naar de w.c. Ach, daar deed ik het niet mee.…

Dat bed, dat heerlijke warme bed, mijn zijn, naar mijn gevoegde lijf, dat bed, waarin ik stap als de dag ten einde is, om ’s morgens die heerlijkheid te verlaten, noodgedwongen, omdat er een soort van plicht roept, een plicht die ik liever zou verzaken, omdat dat heerlijke naar mijn lijf gevormde bed als het ware mompelt, blijf toch gewoon hier, dat…

wanneer de ochtend zacht het labyrinth van slaap begraaft onder bedauwd licht van de stad (haar catacomben, gedicht door meeuwenschreeuw) verschijnt het kind bij het bed waarin het is volbracht door ons, in duizelend sterrenuur, met maanscheuten, die walmende nacht: roof uit de droom, geschenk aan de duur.…