Onze zon.

Ik zie de lijnen van je leed
je als kind reeds aangedaan.
Hoe je niet gewenst was
in een veel te druk bestaan.
Maar ik voel ook de lijnen
die ons verbinden,
kijk keer op keer
naar het toeval
dat geen toeval meer kan zijn.
Waar wolken verscheuren,
stortregens ophouden te bestaan,
dáár breekt onze zon door,
in wel duizend kleuren.

Kom bij mij terug, voortaan.

Zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/vanalleswat/

Schrijver: Peterdw., 27 augustus 2008

peterdw-hotmail.com

Bede

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 875