Alle inzendingen over begeestering

Verstild, gelaten Wacht een versteend dodenbos Op begeestering…

waar tederheid sluipt in begeesterende ogen verlangen zoekt naar zorgeloosheid vind ik troost in omhelzende armen kus jij zacht de eenzaamheid…

Van Nazareth had het beloofd Zijn Vader kon een derde vorm Aannemen, één die elke storm Hielp te doorstaan totdat gedoofd Het vreselijke woeden was De mens zijn veerkracht weer hervond Kon verder leven met de wond Dat Jezus hem verliet zopas Die maakte Zijn Belofte waar Tien dagen na de Hemelvaart Gelovigen bijeen, verblijd Onaards…

iedere hoop verliest zichzelf in de weerspiegeling van zilte tranen reflecteert het immens verdriet in die eigenheid van eenzaam zijn zoekt als een schaduw getemperd verlangen de begeestering van alle pijnen overheerst de hopelozen aan hen behoort de eeuwigheid Die onmacht soms...…

iedere lach verliest zichzelf in de weerspiegeling van zilte tranen reflecteert haar immens verdriet in de eigenheid van eenzaam zijn wacht als een schaduw getemperd verlangen in de begeestering van alle pijnen beheerst een leven dag na dag smeekt de toekomst mild te zijn…

het is werkelijkheid die men van binnen door begeestering ervaart en zich komende dagen fijn besnaard over ons verspreidt gelijk een duif verbindingen legt, zich aan het ongrijpbare wijdt dat licht schenkt aan elkanders zielenwegen opdat leven liefde zegt en naar het voelbare inzicht wenkt…

zal ik liefde wezen het voelbaar verlangen in jouw nooit verdwenen lach die intense begeestering van schaduwtranen in het tastbaar gemis van de herinnering waar schimmige zielen verweven door elkaar hun duister verleden achterhalen en zij bevrijdt in zinderend verlangen de eeuwigheid proeven hun laatste kus…

waar in de verrijzenis zindert nog die grijze nis waaruit hij ooit is opgestaan is de vlinder in het witte van de geest vooruitgegaan om daarna in alle schoonheid op te gaan schittert nu het mystieke licht van verschijnen in het begeesteren van mensen met zijn kracht ja zij zijn uitgezonden hebben u en mij gevonden in de…

Door ochtenddauw getooid en koperen zon beslagen, imposant doch fragiel trekt natuur zijn gulle spoor van rust en welbehagen door zinnen en door ziel. Slanke sparren toornen zo lijkt, tot aan de hemel, de nevellagen voorbij. Aan hun voet mierenhopen, naarstig op en neer gewemel in een sparrennaaldensprei. Een rosse pluimstaart steekt…

Neen, dit gaat niet over Duitsers Die iets moois hebben gegraven Aan het Scheveningse strand Begeestering, gaan waar je voor staat Ontroering, harde spijtwoorden, oprecht verdriet Kansen te over maar ik zie ze niet Uw woorden vervliegen Ik lees uw liegen Uw woorden bedriegen Hier gaat men achter mooie woorden schuil Ik werp op uw graf…

verloren in de snaarvibraties van de viool ging mee op ontdekking in eerst kleine loopjes pas later met twee we dolden naar buiten rolden steeds verder in ons eigen geluid hebben niet omgekeken op echo’s gewacht ter bevestiging van onze lach in loslaten wisten wij de hoogste tonen te halen net voorbij totaal vrij daar kwam de begeestering…

laatste sterven in herinnering gegidst door zon kon ik het naderen en openbaarde zich mijn vondst de glazen torso van een vrouw gehavend door een lange tocht langs krib en smalle bocht ooit blies een kunstenaar haar inspiratievol het leven in straalde zij in transparant bestaan nog heeft zij haar doorzichtigheid maar glamour en begeestering…

Begeester. Woed. Verhit. Zweep op. Bemin. Verleid. Bevrijd. Bewijs. Beziel. Verrijk. Begrijp. Vervoer. Verblijd. Leg bloot. Verlos. Verbaas. Ontketen. Heb hoop. Vooruit. Voorbij. Paraat. Bereid. Ver weg. Dichtbij. Op weg... Altijd...…

als witgekalkte graven door dubbel spel in hoge nood geraken, verliezen hun begeesterende woorden al hun praal en macht. de hemelse boodschap verwordt dan tot een duivelse comedie die elke rechtgeaarde burger straks uit 't diepste van zijn hart veracht.…

nee zelf vliegen kun je nog niet maar toch begeester je wel het universum met je netwerk het fysiek gaan heeft nooit jouw interesse gehad wel de influens in al haar verleidelijke val- en slangenkuilen waar verborgen verleiders de geheime manuscripten hebben verzameld die de zwakheden van de mens hebben blootgelegd genadeloos…

Ik droomde dat ik nog een kind in smokum was, herkenbaar Gevallen engel, lucide in een stuk jeugdwerkelijkheid In 't duister tastend, welig tierend van diversiteit Werd liefdesband begeestering of emotional chantage Doctorea zong proud mary in wild ostinato De ballade van orange grove over een boze engel Adagio van vogelverschrikkers…

Wie heeft de moed mij eerlijk te verkonden Aan welke aardse regels ik mij voel gebonden Ook al besef ik dat zelve zelden niet Maar springt het er waarlijk uit Het raadsel is verborgen in mijn gedichten Wie kan mij het raadsel helpen lichten Ik daag u uit tot een gedicht En lukt dat niet een bericht Ach doe de moeite en onthul Uw onvree, begeestering…

grotten, woestijnen Demonen liggen likkebaardend op de loer Aardmannen, trollen en wargs mogen graag klauwen naar de weke buik van vrede en velours Er is altijd een Sauron die zijn duivels ontbindt Mensen, Dwergen en Elfen staan dan op daar waar altijd wel een Gandalf ons de geest geeft Wanneer alles verloren lijkt laven we ons aan de begeestering…

Telkens weer m'n levensvragen anticiperend dus je ging nog dieper intrigeren, geliefde geduldige leermeester Dankbaarheid immer vetjes troef getuigend van immense geestelijke Rijkdom, waanzinnige blijdschap, begeester. Dat kleine laatste lief zinnetje: tot morgen; bleek dan toch een piepklein leugentje, je rijkelijk vergeven.…