165 resultaten.
Ankara
hartenkreet
5.0 met 8 stemmen 210 Morgen bij de begrafenis
zal de biljarttop opgelucht
verdrietig zijn.
Hij werd maar twee-en dertig.…
Zorgen
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.698 wanneer ik sterf
hoop ik
niet te zwaar te zijn
heel oud
maar niet gebroken
en dat de trap
waarlangs men mij zal dragen
toegankelijk is
en niemand mij laat vallen
en als dat zo zou zijn
dat men dan de gevolgen
kan overzien
en dat de kosten
van mijn begrafenis meevallen
en er iemand is
die om mij weent
iemand die zal zeggen
hoe…
maansverduistering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 113 Zei Dick
je komt toch wel
op mijn begrafenis?…
Haast kerst
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 238 Het eeuwig kerstkind popelt om te komen
De huizen puilen uit van klatergoud
En ramen zijn met glitters volgestouwd
Zelfs buiten bulken slingers licht in bomen
Nou ja, kerst is natuurlijk geen begrafenis
En als dat spul straks weggaat, schenkt dat lafenis!…
De laatste uren van dit jaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 184 Ze zijn te tellen al, de laatste uren van dit jaar
dus laat ons teder zijn en omzien naar mekaar;
vanmorgen was ik nog bij een begrafenis
en dan weet je heel goed hoe laat het is.
Ons leven is zo kort en straks komt 't Nieuwe Jaar
laat ons maar liefde schenken en vrede aan elkaar.…
verwijt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 112 stel je vader pleegt zelfmoord
terwijl hij het eigenlijk makkelijk had
en de geschiedenis kent
van miljoenen die alles deden
om te overleven
in ondenkbare toestanden
de hemel schreeuwt
om de dood in zandstormen
de hemel huilt
bij een begrafenis
men is onderweg naar nergens
voor een betere toekomst
bedenkt mijn vader hier...…
BEGRAFENIS VAN MIJN TANTE!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 690 Ik zag de bladeren vallen
dwarrelen door de lucht
van oude bomen
die hun herfst voltooiden
Ik zag een hoop zand liggen
afgedekt met taxussen
van groenblijvende coniferen
die haar ´berghulp´ symboliseerde
Ik zag een open wachtend graf
een groot gapend gat
omlijst met taxussentoppen
die haar afscheid verzachtte
Ik zag de taxussen bewegen…
Morgen is je begrafenis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 971 Dank je wel lieverd
Jij was mijn moeder
ik was jouw kind
Je hebt me geknuffeld
en bemind
liefdevol gedragen
mij dat laten voelen
al de dagen
Onze tijd is nu voorbij
het was altijd goed
tussen jou en mij
Tot ons laatste samenzijn
was het telkens fijn
al hebben we elkaar
nu los moeten laten
en zal ik alleen in mijn hart
nog met je…
DONATIE
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 676 Wie zwijgt, verklaart zich tot een gulle gever
En doet royaal, vóór zijn begrafenis,
Graag afstand van wat er nog bruikbaar is:
Een hart, wat nieren of een een gave lever.…
interieurprobleem
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.737 ik wil niet
in een urne
op de schouw
stof erin
stof erop
stof eronder
hoe hou je ’t uit elkaar
wie stoft
of ledigt mij dan
pas ik wel
op de hoek
naast de kandelaar?
begraaf mij maar
eender waar
niet daar…
Maandagochtendritueel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 373 Ja leg mij maar neer in het wit fluweel,
strooi bloemen op mijn kussen, laat er
zachte muziek zijn, intussen komen veel
mensen langs mij om te zeggen dat ze
van mij houden.
Iemand vertelt met verstikte stem ( ja nu
herken ik hem, beetje verkouden) over mijn
leven, de diepe betekenis die ik er aan heb
gegeven en dat ik mooie gedichten heb…
Norma
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.713 Gedachten dwalen af.
Ogen zijn gericht naar het graf.
Hoe was het toen zij danste en sprong te midden van ons.
Zij verdient een levensecht beeld van brons.
Gedachten dwalen af
Vogels zingen hun lied
Mooier kan het niet.
Hoe was het toen zij danste en sprong.
Daar klinkt de gong.
Voorbij, maar de vogels zingen hun lied.…
EENZAME UITVAART
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Alle kleuren op ’t palet
Zijn geworden een vuil grijs
Grauw de winter en gekrijs
Meeuwen in ontferm gebed
Tevergeefs in gang gezet
Want je bent al koud als ijs
En het laatste eerbewijs
Samen met een klein boeket
Werd gebracht door een poëet
Van wie ik de naam niet weet
Schilder, dichter, kunstenaar
Van de waanzin tekenaar
Kerfde met…
Het Zeister Bos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 249 Meer dan een halve eeuw geleden,
stond ik bij ons familiegraf,
dat eens mijn eigen graf zal zijn.
Hier, in het Bos van Zeist.
Vandaag sta ik hier weer,
en gedenk ons aller leven.
Straks zullen hier ook,
mijn kleinkinderen staan,
die nu nog tijdloos spelen.
De zon schijnt.
De wind fluistert.
Het sterrenmos groeit,
zoals toen, zoals later…
Ik stond met lege handen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 250 Een enk’le kaars, een prentje met een lach
De mensen brachten één voor één een groet
Ze leefden mee en gingen met de stoet
het kerkhof op ten afscheid op die dag.
En ik? Was ik het die het antwoord wist?
Ik stond met lege handen bij de kist.…
De dodenmis
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 648 Bij haar dodenmis geen gezang
maar pure stilte
zo was zij
eenmaal over
was het ook echt voorbij
daar hoorden geen liederen of woorden bij
misschien alleen een zacht gezoem
door lippen stijf dicht op elkaar
en tranen zonder gesnik.…
De stad
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 432 Niemand in de straat rond mij, scheen ook maar iets te merken,
van de begrafenis aan de gang, in één of ander kerke.
En wie het dan wel hoorde, die dacht misschien wel even,
laat ons nog snel genieten, want dood kan je niet leven.…
In het ziekenhuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 We kussen
Dat verandert alles
wie we zijn, en
wat we belangrijk vinden
om uit te wisselen
Dus spreken we steeds vaker af
We doen zoveel mogelijk samen
Met heel de familie
plannen we
de verjaardagen en bruiloften
Dan vieren we het leven, en ook
is er een begrafenis
van tijd tot tijd
De wisselvalligheid van het leven
ken je of…
Tussen Kerst en Nieuwjaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 802 Mensen zijn nog moe van al dat feesten,
maar ook vandaag was er weer een begrafenis,
een geboorte en een ongeval...
Het gewone leven herneemt zijn rechten
op geluk, pijn, verlatenheid en liefde.
De kinderen weten het nog niet,
maar de toekomst is soms duister en dreigend,
maar ook hoopvol en het licht wenkt.…
Tussen Kerst en Nieuwjaar 2008
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 380 Mensen zijn nog moe van al dat feesten,
maar ook gisteren was er weer een begrafenis,
een geboorte en een ongeval...
Het gewone leven herneemt zijn rechten
op geluk, pijn, verlatenheid en liefde.
De kinderen weten het nog niet,
maar de toekomst is soms duister en dreigend,
maar ook hoopvol en het licht wenkt.…
Nardusmirre
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 250 Zoals de Zoon
voor zijn begrafenis
in ’t voordeel
van Maria zei:
Mij hebt ge niet altijd…
zolang de Koning
aan zijn tafel is gezeten
verspreidt de nardus
mij zijn geur
totdat Hij komt!
Naar Johannes 12 : 8 en Hooglied 1 : 12…
Mensen van de dag !
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 Het ene moment nog naar een feest
en even later naar een begrafenis
van een bekende die daar ook is geweest.…
Milieutransitie; de dood en de roos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 189 Geestelijk ga ik op tot Gods altaren
lichamelijk ga ik tot het gaatje
ja het gaatje en geen gat
geen begrafenis
ook geen crematie
mezelf composteren is het nieuwe afscheid
in dat afscheid zit vooral een nieuw begin
en ik verbeeldt me op christelijke basis
dat de woestijn zal bloeien als een roos
die verse roos is gecomposteerd met mijn…
Bergaf
gedicht
2.0 met 44 stemmen 12.344 gordels vast
riep de nostradame
nazomer en de kraaien
kriskras door onze dagen
volautomatisch van
wat moet dat moet
en door naar de finale
grootste begrafenis
stroomopwaarts
met stekeblinde snavels
slagschaduwen over de
blauwbedroefde aarde
morgen as versplinterd glas
morgen zal niets meer zijn
zoals het was - en de kraaien
de kraaien…
Op die leeftijd
gedicht
2.0 met 28 stemmen 11.389 .
-------------------------------------
uit: 'Begrafenis van een keerkring
gevolgd door eight love poems', 1953.…
De tiran is dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 in zijn luie stoel
waant hij zich de god
van zijn koninkrijk
zich verjagen laat hij niet
want in zijn lange leven
is zijn wil de wet
de dood sluipt naderbij
hij voelt diens koude adem
als hij ‘s nachts in bed ligt
angstaanjagend klinkt zijn schreeuw
als zijn uur gekomen is
vechtend tot zijn laatste snik
na de praal van de begrafenis…
geen etiquette
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 223 geen etiquette
in de gaten van stilte
huilt het kind van morgen
in gerafelde eenzaamheid
de stukken uit de middag
maar vanmiddag vielen
snippers eierschaal omlaag
gras kleurde tot kunst
geboorte werd begrafenis
de zon doofde in de asbak
de thee met chloor
smaakte naar bestoven tantes
ik voelde me gevangen achter tralies…
Als je de ogen sluit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 226 Alle ‘ikken’ vluchten
in de plexus solaris
feilloos naar hun begrafenis.…
rouw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 vlees en bloed en bijna
de nacht en de woorden
alles heel donker groen
angst voor een vampier
bedolven onder bloemen
het bevroren slachtoffer
tijdens een lange begrafenis
iets is van glas
grind onder schoenen
in de verte een vlakke zee
tijd als tussentijd
gordijnen gaan dicht
vogels blijven in de lucht en
dromen glippen…
Het heilig vuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 ze werden geblust met begrafenis
van oud zeer.
Ik leerde ze veel meer.
Maar het grote vuur der liefde
deed hartstocht verlangen
van geliefde tot gedicht.
Een lichtend vuur, zou ik
mezelf dan wel kunnen,
mogen toedichten.…