28 resultaten.
Voorbereiding.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.838 Leer ook eerst het valse kennen,
En uw hals het juk ontwennen,
Daar gij aan gekluisterd zijt;
Dat ge dan met vrijer zinnen
't Ware goed moogt leren minnen,
Van beneveling bevrijd.…
Kerst
hartenkreet
3.4 met 5 stemmen 841 Kleur van Ziel
Vult de dag,
Tot schemering inzetbaar wordt
Voordat iets wordt gezegd
Wordt glas na glas gevuld
En al het leed dat er nog was
Is in benevelen gehuld…
achter jou aan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 401 weelderige lokken
ruisende rokken
benevelende geuren
lippen in adembenemende kleuren
jij liet mij staan
maar toch liep ik
achter jou aan…
avondglorende ochtendschemering
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 boomtoppen benaderen
het gras waarin
mijn bovenste-ondere ik
zich vervindt zich verzoekt
in bevolen beneveling verveelt
totdat
de ik ondergaat
in de bovengaande zon
der reinheid…
In haar knollentuin
snelsonnet
3.4 met 45 stemmen 2.076 Toch, ondanks de benevelende stoffen
is het voor haar een hele goede plant.
Want juist voor mensen die met bomen spreken
valt er van hennep heel wat op te steken!…
NIEMANDSVELD
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen 396 Als een zwarte wolk, gesluierd
benevelend het zichtveld
Je brein, dus je gedachten
niets is meer wat echt telt
Gevangen en verwrongen
gesluierd en geveld
gezeten op een stro-matras
'dáár zitten' werd vermeld
Je wil is afgenomen
je centen zijn geteld
je IK is afgenomen
en je zit in niemandsveld…
De nacht is blauw
netgedicht
3.9 met 11 stemmen 470 Ik benevel ze, strekkend tot dwaze taal.
Druppels rollen van mijn tong.
Beelden dansen op mijn iris.
Ik omarm de kou
en dompel mij onder in de sneeuw
van het onbeschreven wit.…
Ik wou dat ik jou was...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 332 Ik wou dat ik vleugels had
zoals vannacht in mijn droom
waar ik achter vlinders vloog
over uitgestrekte weilanden
zoete honing van boven
als dwalende regendruppels
benevelen mij in liefde
dansend onder een regenboog
tot de zon mijn ogen opende.
Ik wou dat ik jou was...…
Wielrennen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 365 Het schikt zich graag naar uw smaak
naar de texturen van uw tong en de geuren
zij benevelen het brein en gaan verloren
als niet u het heeft gesmaakt.…
kerkhof
netgedicht
3.2 met 21 stemmen 1.857 treurende wolken
benevelen grijs de zon
de dag playbackt de avond
ingekerfde stenen rij aan rij
uiten gedateerd het verlaten
half vergane bloemen rotten
boven lijken diep begraven
stil knerpt het grind
schuifelend de dood aanvaardend.…
Wanneer de vogels zwijgen
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 501 Steel niet mijn illusies
van achterhaalbare waarheid
in de geboorte van jaren
die mijn spiegelbeeld verscherpen
Laat mij nog wat dromen
in dit vergroende veld
waar wind boomkruinen streelt
en bloemen de aarde benevelen
Maar wanneer de vogels zwijgen
neem ik jouw vleugels over
maak mij dan ademloos
in de stilte van één tocht…
GEVOELENS
hartenkreet
4.1 met 15 stemmen 1.877 Er zijn dromen
die de geest
nooit benevelen.
Er zijn pijnen
die de ziel
nooit verlaten.
Er zijn gedachten
die het papier
nooit zullen vullen.
Er zijn vragen
die nooit gesteld
zullen worden.
Er zijn gevoelens
waarover men
niet over kan praten.…
Allegro
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 141 Ik droom van een eiland vol met
engelachtige harpisten, die mij
met de mooiste klanken benevelen
en etherisch beminnen.…
In de vorens van sarcasme
netgedicht
2.8 met 8 stemmen 194 Het mag toch niet zo wezen
dat ik mij voortploeg
in de vorens van sarcasme
en verdwaalde utopieën
benevel met dorstigheden
al hecht ik wel waarde
aan de draai wanneer ik moet keren
als de sluithoek van de zon
me donkert in de fijnste mazen
en de afdrukken in mijn huid
de grenzen bepalen
van mijn menselijke mogelijkheden
doch mijn stiel…
De gordijnen
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 373 Wierook en verleden
benevelen het halfdonker
en verhullen het zicht
Op een uitweg die
gestaagd dalend, terug
naar aarde
leidt.
De gordijnen belemmeren de hoop
en het verlangen van haar hart naar
nieuwe stromen die naar
betere tijden
leiden.
Haar pennenstreken fluisteren
het smachten naar
de perfecte wereld in
haar ogen.…
Harpmuziek en sopranen
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 75 Ik droom van een tropisch eiland
vol met engelachtige harpisten en
beeldschone sopranen, die mij met
de mooiste klanken benevelen.…
Glas
hartenkreet
3.4 met 12 stemmen 1.628 haar liefde hem niet meer kon dwingen
Want aan zijn noodlot viel niets af te dingen
Het teken stond al in zijn ziel gekrast
Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Zij zag het aan, al zijn ontluisteringen
Hij was een dichter, dromer en fantast
Maar zijn geluk bleek nimmer waardevast
Al bleef hij 't zoeken in benevelingen…
Smaak van liefde
hartenkreet
3.3 met 10 stemmen 893 Benevelende lippen
onvermengd zuiver
als een karaktervolle wijn
zo rondborstig zacht
krachtig rood
proeven louter
naar de een smaak
van meer samen zijn.
Ik wil met je koken,
met je uitgebreid dineren
ik wil je flamberen
en liefdevol garneren
en ik doe dan niet aan de lijn...…
water
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 126 water, ik drink je in al mijn tijd
zelfs in vluchtige momenten
benevel jij mijn werkelijkheid en staar
ik bodemloos naar het einde van deze rit
zelfs het sterven wordt door jou begeleid
in nissen waar schaduw en rijkdom
zich vermommen tot een strak gelaat, er is geen
leven in de wolk waarin je drijft,
doch jouw trots zijn de eonen…
de wereld
netgedicht
4.4 met 39 stemmen 12.221 ver
niet zo ver is de weg naar ons
een brug die men dan bouwde
werd gevoed door met de plons
de werelden vertrouwde
een vlucht van zwanen zwierend
de schemering omlijst
hetgeen je zag die nacht
mooier alles dan het lijkt
maar wat wat wacht
in het bos ruikt het kabouterig
smeulende geuren dringen binnen
met zweet van angst gemengd
benevelen…
In de hemel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 33 Ze zweet rotting
uit haar poriën, een heerlijke geur
gezond om in te leven, maar benevelend:
sommigen denken astronauten te zijn
op ruimteschip Aarde
Bijna 800.000 kilometer per uur snel-
len ze mee met de zon, ze draaien
1.670 kilometer pirouette
per uur.…
Jeugddroom
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 85 Hij is geen bouwwerk
Er is niets om te bouwen
De mens is nooit vastberaden en sterk
Er is geen mislukte toekomst te berouwen
Want een toekomst kan niet worden ingericht
Alleen vrijheid van geest telt
We zijn de illusie verplicht
Zonder beneveling zal de mens
door de onkenbare werkelijkheid worden geveld…
Beknotte vrienden?
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 160 Mistflarden besluipen ze en sloopt
ze tot aan de magere tenen in het
griend,in een andere vingerzetting
komt de botte bast tot groei en
opeens staan ze er weer als een
oude vriend, naast de statige
kurassen van de slome beuk en
de drukke eik, beneveling snelt
door hun trotse tooien en komen
de stille graven weer tot bloei.…
Trésor
hartenkreet
3.7 met 12 stemmen 830 hoor ik de muziek
Vrouw, met die naald
steek je in mijn ogen
bent een buffet van schoonheid
langzaam kom je dichterbij
Ik snuif je in me op
Jouw bedwelmende parfum
grijpt me bij de neus en
Jij lacht en fluistert
"Trésor,
sluit me in je op
Vergeet de cijfercombinatie
We kunnen dit niet terugdraaien,
willen het ook niet"
Je blik benevelend…
De dageraad
netgedicht
4.6 met 30 stemmen 240 Benevelend hangt de mist over ontwakend aardoppervlak.
Ik groet de geboorte van een nieuwe dag,
op mijn huid de ochtendkou.
Woorden
een vluchtig spel van werkelijkheid, illusie,
verbeelding, interpretatie, gesproken intonatie.…
Verlatenheid in het uitvaartcentrum
hartenkreet
2.8 met 8 stemmen 328 Mijn andere broer verkiest zich
te benevelen met drank.
Gegrepen door zijn gifdrank
ligt hij apathisch op zijn bed.
En weer een rouwkaart
in de grijs gerande envelop
Sneetjes in mijn vingers
van het snijdende papier.
Elke kaart een sneetje in mijn ziel.
Mijn maatje, waar ben je?…
Morgenstemming
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 168 Verdwaasd nog volgen mijn ogen de vroege vogels die
verschillende luchten scheren langs daken en gevels, velden en
wegen waar benevelende mist hangt over het ontwakend aardoppervlak
Ik maak de geboorte van dageraad mee en groet ochtendkou op een stukje huid.…
Kinderpartij
poëzie
3.9 met 33 stemmen 3.618 ruisend hen achterna; gerucht
scheen er te zijn als van cymbalen,
als sloegen zij de rondmetalen
handbekers en als hief een vlucht
van slanke armen opgestoken
zich hoog in eensklaps uitgebroken
vervoering -- en dan gaat de tocht
veranderen en heeft opgezocht
een verderwegzijn en deinst af
en slinkt, tot zij werd opgenomen
in de beneveling…