106 resultaten.
De besneeuwde berg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Iedere nacht
Naast je in bed, afzijdig
Omringd door slaap
Zie ik de besneeuwde berg
Van het grote verdwijnen.…
Sneeuwbeeld
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 287 Een besneeuwd landschap
gebeeldhouwd in de winter
door kinderhandjes…
Merel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 109 Een koude appel
op de besneeuwde aarde
Een merel smikkelt…
IN EEN BESNEEUWDE TUIN
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 150 Sneeuwklokjes kleppen
voorbarig de lente in
een besneeuwde tuin...…
licht in het enge tunnelzicht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 452 een marokkaanse
roos in de besneeuwde steeg
toont rode knoppen…
Drents landschap (4)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 632 In besneeuwd weiland,
roerloos aaneen, twee paarden,
elkaar beminnend.…
geurend wit (haiku)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 606 ik vervolg mijn pad
stond even stil bij een boom
besneeuwd met lente…
Winterschoon (haiku)
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 412 koude mist leunt zwaar
op de besneeuwde aarde
ijsbloemen groeien…
Rook en as
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 143 besneeuwde krater
wolkjes grijze rook en as
uit grootvaders pijp…
Winter in Holland
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 [Haiku]
Besneeuwde wilgen
daarboven drijven ganzen
een wig in de lucht.…
sperwer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 vers besneeuwde
laagjes op dunne
tere takjes
hij raakt niets aan
de sperwer
geen vlokje valt
van een twijg…
rododendron
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 724 onze stokoude rododendron
bloesemt weer als een jonge
deerne
besneeuwde twijgen tooien
zich met eeuwige lente…
noordpool
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 433 Glibberend over
de besneeuwde
fietspadensmurrie
in Amsterdam
met zeker -20
zoals wij dat hier voelen
zijn we nog niet
op weg naar de Noordpool
maar veel scheelt het niet.…
standbeeld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 ze is zo sereen, zo
onbereikbaar in haar najaar
ze doolt door haar voorjaar
legt besneeuwde vingers in
haar moederschoot
lachend als een zomerkoningin
en verdriet hebbend in het winterzonlicht…
ZONNESCHITTER
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 223 De bomen huilen
boven het besneeuwde pad
van mijn verlangen.
De witte wereld
is huilerig geworden
en wacht je weerkeer.
Ik heb je gehoord,
nadat je bent vertrokken,
zoek ik je stem nog.…
Besneeuwde hof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 216 De stilte is nog stiller
dan voorheen
de beukenhaag draagt nu
een vorstelijke kraag
berijpte bomen
fluisteren nog zachter
temidden van
de wintervacht
zit ik als een vorstin
op de beklede bank
het wit steekt schitterend af
tegen mijn zwarte jas
vogels zingen zuiver
van opstanding en leven
hun teksten staan in veelvoud
op zerken…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 2.634 Hij ziet haar op wit besneeuwde stranden
Uitschuivende golven
Beroeren witschuimend haar tedere voeten
Zou willen schreeuwen
Blijf!
Maar beseft dat was toen
Draait zich om
Weglopend voor zijn herinnering.…
winters blauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 een schaduw vooruitgeworpen
op het licht besneeuwde pad
in een compositie van teder
wit en blauw krijgt het landschap
iets kwetsbaars zoals op het
delfts blauwe bord met het
winterse tafereeltje van weleer…
Verdwijnwinter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 hoe je stilte kan horen over
besneeuwde heuvels en kan
ruiken, proeven op bevroren
lippen waarom ruis verdwijnt
gestapeld onder dikke lagen
langzaam bedolven als
herinneringen aan iets
als versteende tijd…
Cyclisch gedicht
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 696 We banjeren door een besneeuwde vlakte
Hoe dankbaar is dat knullige geknerp
Als klaaglijk conversatieonderwerp
Bij klappertanderige straatcontacten
Maar ja, 't is iets om even uit te zitten
Daarna gaan we weer zeuren om de hitte…
Besneeuwd winterland
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 588 Twee verliefden.
Een spoor van wit in ‘t zand.
Wolken boven het water
trekken voorbij aan dit winterland.
Even één zijn met de kou.
Totdat de zon het zicht doet smelten.…
Besneeuwde al je draden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 557 zag je spinnen
stal je web
met ijskristallen
zag je vallen
zonder prooi
besneeuwde al je draden
jij bent zo mooi
ik winter slechts je dromen
kom weer tot leven
jij hebt zoveel te geven
mijn vries en dooi
is maar een tijdelijk komen…
Besneeuwde straten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 Hel fonkelend wit
versiert nu onze straten
tot straks weer dooi komt.…
zoete herinnering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 722 als een wollige suikerspin
hangt ‘n besneeuwde twijg
binnen handbereik
ik snuif de geur weer van
een kermiskraam, trek mijn
vader stilletjes aan zijn jas
in m’n hand smelt wat vers
gevallen sneeuw…
HET NIEUWE JAAR
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 141 Voor ons ligt het nieuwe jaar
een onbeschreven blad
besneeuwd landschap zonder voetstap
een wolkeloze lucht na dagen regen
een volgroeid veld, rijp voor de oogst
zo komt het nieuwe jaar ons tegen
aaibaar en onberoerd
wie is het die dromen uitvoert?…
liever
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 312 vandaag ben ik de boom
en vul de leegte
in mijn kamer
steeds voller word ik
in de loop der jaren
want alles wat er in moet
lijkt van waarde
maar liever zou ik
als het kleine boompje stralen
besneeuwd en zonder
bal of piek
als in mijn jeugd
met in de witte stilte
onverwacht het wonder…
Kabaal
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 242 En ’s middags stuurt ze met een roze gloed
een teer adé aan de besneeuwde pieken.
Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd
naar hoe het in de mensenwereld raast.…
Een zonnige winterse dag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 457 Schapen lopen onwennig op het besneeuwde weiland.
Een moeder met een klein kindje aan de hand.
Dat met haar meegetrokken slee wat loopt te dromen.
Zo maar een beeldimpressie van een gewone winterse donderdag.
Eenvoudige gebeurtenissen die ik zo graag aanschouwen mag.…
een snavel pindakaas
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 211 er is weer pindakaas
ik heb de pot zelf
geplaatst in de houder
en prompt was daar
't roodborstje dat de
primeur had als eerste
zijn slag te slaan
en met de snavel vol
te verdwijnen in de
besneeuwde haag om
het door te vetellen
zo was ik toch maar mooi
getuige van 't feit dat
geluk dikwijls niet meer
is dan een hap pindakaas…
Onstuimige winter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 388 de winter dicht zegevierend
op de volheid van stemming
die zijn verband is met het jaargetijde
door alles te geven
op grote schaal
de kracht van de natuur
ontboezemd zijn witte schoonheid
prachtig besneeuwd
zodat alle ogen op haar gericht zijn
dat wordt door lief en leed met elkaar gedeeld
overal in ons land...…