Alle inzendingen over bessen

Bessen zijn supergezonde vruchten. Ze zijn het hele jaar te koop. Ze groeien bij ons. Maar niet nu. Gelukkig zijn Nederlanders wereldburgers. Bessen kun je gewoon kopen bij de super. Het zijn immigranten. Bessen van vrede. Vruchten uit Peru.…

Over de bessen en de bladeren gaat mijn voet, en ik kijk naar de kleuren die dagelijks veranderen nu. Morgen ben ik jarig en ik kijk terug op een tijd die anders was dan anders; veel droeviger en met meer tranen. Maar werd ik wijs? Heb ik echt illusies losgelaten?…

Ik heb een hekel aan bramen niet aan hun bessen ik ken er geen die zo vlekken…

een dansend vliegje bezoek voor het buurmeisje bessen in de zon…

De lente begint hongerig: nieuwe blaadjes – eten de bessen.…

(tanka) De meiskes dragen bessen, schors en halmen aan, maken een stapel, stichten een tweevrouwsbedrijf: hun winkeltje in het bos.…

Zij vliegt af en aan met bessen. Daar kan het jong zijn dorst mee lessen. Het jong blijft wachten met alleen maar voer in zijn gedachten! Het vraagt steeds meer en meer. Hij spert zijn snavel wijd open en blijft maar hopen.... Wat een liefde voor zo'n kleine! Ze denkt geheel niet: "Dat is het mijne! Moederliefde!…

De warmte van de zon nog voelbaar noten, bessen, nieuwe appeloogst peertjes in kaneel en wijn zoete geuren van vochtig hout oogstrelende kleuren... oktobergoud…

Ode aan mijn vlierbos Geknot tot op het bot Meedogenloos teruggesnoeid Door niemand gezaaid Door niemand geplant Bloesem als bruidskleed Bessen als fijnste wijn Mooier kan een Waarheid niet zijn…

Zo leert de herfst ons wijze lessen in dood van bladeren en bessen.…

nog groent de herfst in krachtig blad en rode bessen omgeven met prikkels en stekel wordt leven maandenlang bewaard wij winterslapen niet maar vieren onze feesten vol verwachting en hoop met sneeuw en ijskoude regens blijft ons binnen veel ellende bespaard toch houdt de pandemie mensen kort omdat bij iedereen er aan de…

Ik prijs mijn stad waarvan ik vruchten pluk, Mijn appels en mijn peren en mijn bessen, En waar ik uit de gracht mijn dorst kan lessen; Het kan gewoon niet op met mijn geluk. Ik ben alleen nog hongerig op zoek Of er ook huisjes zijn van peperkoek.…

Bijt er niet in: deze vruchten bessen, geplukt onder herfstluchten onvoorspelbaar, het weer wind.... een trouwe handlanger 'Hoor, een zanger' een late merel oefent al z'n lentelied Ik zal 'm belonen.…

En 's ochtends zouden we paarse bessen kunnen plukken van de juboticoba - stam bij de goeroe discusieëren schuilen in de guaveboom tegen hitte van de middagzon met ons hart uit het noorden in het lichaam van de tropen met zuivere adem zonder pijn dichter zijn…

Het kan zijn dat ik deze wandeling vannacht ook al heb gemaakt het kan zijn dat deze omgeving al vaker in mijn geheugen is geweest kortstondig of langdurig maar het spoor dat mijn voeten maken lijkt niet op het spoor dat mijn voeten volgen de vogels in de lucht zijn donken van gistende bessen. ----------------------------------…

Hoe geurt de zomer nu in rozen zonder tal; de vlierstruik draagt al groene bessen. Verdwaald zoek ik een weg maar zonder vrezen; ik hoef toch niet van elke pijn te zijn genezen. Heel hoopvol leer ik lessen van overgave en van laten gaan.…

gifgroen je stille bes je ingesneden blad vol stekels hagen schragen blijmoedig hulst in deze dagen de zomer daagt bloedheet het najaar tot een steekspel uit rode bessen steken dan een heilig vuur in groene kragen aan.…

Ik wist het al, maar onderzoek wees uit: Geniet volop van fraaie Franse flessen Eet pure chocola en blauwe bessen Dan krijgt u ook een gave jonge huid Al onderdruk ik nu alweer een gaap Van deze wetenschap krijg ik zo'n slaap…

Je moet het willen zien dat prille groen van 't lindeblad dat roze en wit van appelbloesem die meidoornhaag in bloei met wild dat stekelig blad van hulst daartussen straks komt de herfst met rode bessen op een achtergrond van glanzend donkergroen stekels scherper nog dan die van toen…

De baskische muren luisterden nederig, bezadigd geworden door veel klanken Ze zwoegden, bedekt met mantel der hoop en onuitgesproken verlangen Hun onrust ontwaakte twee duivinnen Ze knepen de wilde bessen uit en delicieus vocht kleurde onbereikbare velden rood…

wanneer een gouden gloed boven ’t verstilde gaat zweven gevleugeld leven heel teder uit zijn schuilplaats lokt om zoekend naar bessen elkaar kwetterend te overtreffen dan blijf ik reeds voor de dag begint stilstaan om te kijken wat voor moois zomertijd heeft uitgebroed…

Lucht, aarde en water, voeden koffieplanten, die bessen laten rijpen, in de tropenzon. Koffieboeren kweken. Koffiebranders roosteren. Barista's maken koffiedrank. Mensen met liefde en passie zijn het, die ons vitaliseren. Zij zijn het, die ons laten genieten. Van het mysterie dat we koffie noemen. Van het leven zelf.…

laat mij de zee naar jou schrijven op de zilvermeeuwenvleugels in treffende verhalen ik zal niet dralen maar duinbosjes schetsen met bloemen, bessen kleurend als nooit tevoren o, wil je mijn woorden horen.. omvat de letters uit mijn pen het bewijs van liefde een schepping van licht voor jou, voor jou is mijn gedicht…

mensen verzamelen zich om moeder aarde te danken winden wervelen rond van zuid, west, noord, naar oost een buizerd vliegt zijn kringen ziet met zijn scherpe ogen hoe bloemen, bessen en vruchten een kleialtaar versieren in een licht briesje vleugt adem van de grote geest…

De zomer laat met haar vuurrode longen lijsterbessen, rozenbottels, en wilde bessen zingen dwaalt langs de fluwelen binnenkant van een beukennotendop eikels steken een pijpje op kastanjes tonen hun stekels het warme brons nog verborgen tot aan de herfst in vruchtbaar genot zwerft de zomer door het bos…

waar eens de kersen groeiden daar is het nu zo kaal krassende kraaien maken er een hoop kabaal waar eens de bessen rijpten door sappig groen omgeven daar heb ik in de ijzige kou een gedicht voor jou geschreven waar eens de appels bloosden in een warme zee van licht daar vecht ik nu tegen de herinnering met een traan op mijn gezicht…

vertel mij van de smaak van bramen of blauwe bessen, trots van zelf geplukt verhaal mij van de eerste keer het kinderlijk ervaren van een plotseling volwassen kus herinner mij aan zout van tranen het intense zoet van liefde als van goede wijn maar spreek mij morgen niet over een bitter einde of zuur verlies noem mij die smaken niet…

Kleine vogel in je kooi Zou jij niet willen vluchten Heerlijk vrijuit buitelen in Helderblauwe luchten Kleine vogel in je kooi Zou jij niet willen vliegen Bessen plukken uit een struik Op een takje wiegen Kleine vogel in je kooi Zou jij niet willen zweven Gedragen door de wind Zoals je hoort te leven?…

We willen sneeuw sneeuw op Kerst in het groen van spar We wensen meteen winter en zon op een winterdag We worden als herboren na het wandelen door sneeuw Spinrag -tussen takken- waarin druppels bevroren Druppels die vorst willen borgen in bessen rood Maar om de dooie dood van dooi kunnen we niet heen.…

eindeloos zonder bedoeling ongebreideld in fantasie het openen van de derde fles drink en schenk rode bessen luisterrijke herfstbries hoge vogel en nabije merel transformerend panorama van luchten breedbeeldscherm onuitspreekbaar oneindig breedbeeldscherm nooit was de hemel zo aanwezig glorieuze aftocht onomstotelijk bewijs van niet…