Alle inzendingen over bevroren OR schrijven OR poging

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Boze stemmen in de gang, verwijtende woorden dwarrelen door het huis, nog een laatste poging, maar alles tevergeegfs het is enkel de rust die terugkeert.…

zie je hoe zinnen huiveren niet te minimaliseren de ontkende pijn te trefbaar de gekortwiekte vleugels dicht bij de aarde hemelsbreed willen vliegen al is het maar in tuimelende verzen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

"om goed te kunnen schrijven moet je heel diep in je schaamte gaan" zo sprak de schrijver en het laat me niet meer los één poging is meteen een daad wanneer ik afdaal in het donker van nalatigheden die nu toch het daglicht moeten zien over hoe ik toen verborgen wilde houden dat ik de kille waarheid van de dood niet onder ogen komen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

In jouw brieven zwijgen dromen taal der liefde, bij het raam in de keuken planten nieuwe buren, tulpenbollen, het huis hiernaast wordt ontruimd de straat ligt vol met gevallen herfstblad ik doe nog een poging jou terug te schrijven maar als de stilte blijft dromen zal ik verse tulpen kopen.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Vertrouwen vergaat in de nachten, als deze als sneeuw voor de zon. In ieder zie je verdachten, vervloek je alles zonder pardon. Verwijten terecht onrechtvaardig, eisen onrechtvaardig terecht. Waar was je? Wie ben je? vragen zoveel. Aan mij, ik aan jou, aan elkaar. Vragen, vragen, enkel die vragen. Antwoorden zo…

Dromen ontstaan, in euforische nachten. Dromen vergaan, bij een heldere dag. Uitstel en afstel, dromen ten gronde. Weggevaagd, uit dit ware bestaan.…

-Je kijkt me niet aan en houdt je ogen gesloten in je bevroren gezicht- “Kijk en luister dan toch!”…

Ik droom weg in een landschap dat bevroren lijkt, waar alleen het geluid van kou bijna te horen lijkt. Waar alleen de eenzaamheid en de stilte regeren, en mijn hart niet meer klopt maar enkel nog zwijgt.…

Sprak jij nog twijfel terwijl warme armen de bevroren nacht weer deed ontwaken lege koude handen morgen ontdooiden getekend in een schaduw van later laat jij gisteren gaan nadat de mist zelfs jouw sporen wist en nu verdrijft langs pijn afgedrukt in tijd is loslaten anders dan dat jij de andere jou mist koud door en door…

bevroren water lijkt op een begaanbaar pad tot je er doorzakt…

Bevroren dromen laten een laagje ijs achter op m'n hart die het ritme ervan verstoort maar als ik in je ogen kijk zie ik een zonnestraal dan smelten m'n bevroren dromen als sneeuw voor de zon allemaal...…

Pijn als een ijzige wind dringt zich binnen in mijn ziel die inkrimpt van deze kou, en dan...de zon komt op en werpt zijn warme stralen over mij heen Maar het is al te laat, mijn hart is reeds bevroren.…

Zeeland is bevroren en ligt onder een dun laagje ijs alles is wit zover je kan zien en de lucht is sombergrijs. De zon kan er niet doorheen komen door de bewolking ozo dik de dieren voelen zich nu alleen met hun troosteloze blik.…

hoe voelt een moeder zich haar kind op straat half dood, bevroren uitgehongerd vreest de nacht die weer nadert bevriest het bloed ook het gevoel het knagen van de maag worden oren doof voor het ongehoorde in dat kartonnen huis mijn bed kijkt me verwijtend aan hoe kan ik slapen gaan de boze ogen van het kind als een eindeloze echo…

toen het donker zich om de dag zou striemen als een zwachtel om een stomp hoe bijna geruisloos de grond onder ons bevroor en ook de lucht tussen onze monden ook de rijm nog dronken van sporen uitgeneveld wist je dat meeuwen op het ijs blijven zitten? tot krakende barsten de dooi aankondigen…

onder dik ijs heerst geen wind geen geur. geen kleur. enkel uitgevaagd pallet van pastel als herinnerd. hoe er vissen zijn traag zwijmelen als verstild. ze doorzichtig zijn als nat papier en water haast vaste vloeistof is geworden. planten hun adem stokken. hoe de lucht tussen ons bevroor en ook de woorden tussen onze monden.…

keer op keer geen contact nogmaals weer verloren nogmaals weer onderga ik ook weer deze keer wat ik niet wil ook weer deze keer huil en schreeuw ik dat ik ... niet weer laat me met rust niet weer .... machteloos roep ik stoppen deze keer ! het ... verstilt in mij de laatste keer die wil ik niet want er is veel meer wat…