3772 resultaten.
Zij regent weer
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 150 Hij gaat nat door haar bewijs
Zij is hem echt tot zegen…
Stille getuigen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 145 In pastel polychroom
draaiend, bewegend
onthullen zich flinters,
zichzelve gelijkend,
aan de laborant.
Sliertend en slijmerig
waart er nog immer
een schijn van sporen
in schaduw en schemer,
in helix van genen
onder microscoop
schuilt de kracht van bewijs
zonder eenmaal muteren.
2016…
Iets nieuws
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 40 ons
zien en de
wereld kennen
waarbij
herkennen de
bevestiging is
van ons deel
van het beleefde
een bewijs van
werkelijk bestaan
dat door anderen
in fysiek aanwezig zijn
voor altijd bevestigd is…
Doel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 118 Wat is een mens nu meer
Dan een wezen dat slechts
Voor één enkel doel wil gaan:
Het leven af te sluiten met een
Zichtbaar bewijs van zijn bestaan…
Danny schreef:An antwoord
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 88 Hij wil in de politiek
hij wil gekozen worden
Hij wil in beeld
hij wil ook op de langs de weg staande borden!
Hij vindt, dat alles anders moet
hij vindt veel dingen fout
maar ik zeg: ben je nou toch betoetert
verkondig gewoon heel boud
alles wat die maatpakken zeggen
is ze voorgekauwd
en alles wat wij zeggen
is eerlijk :onder voorbehoud…
Touché
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 Op een ochtend,
uit het niets,
overvielen ze mij.
Heftig en onverwacht,
nietsontziend,
scheerde verstilde pijn langszij.
Enkele woorden,
angstig, hulpeloos en fragiel,
gingen door merg en been.
Huilend en ontdaan,
onafwendbaar,
was ik terug bij voorheen.
Mijn diepste gevoelens,
verstopt in vlees en bloed,
kwamen weer tot leven
en…
Geef je reactie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 87 intellectueel
begonnen in de kern als woordenspel
zijn au fond hoogst individueel
creaties die de maker graag wil delen
met een digitale lezersschare
verzinsels en verbale luchtkastelen
maar ook reële vondsten, als het ware
Hij wil geen ster als stem, maar interactie
blijk van waardering, dank en interesse
stuur dus je commentaar in een reactie…
Frans wie?
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 50 Vandaag heeft ons aller Nico Noorman zich verwaardigd - zij het met enige vertraging op de lijn, hetgeen allemaal zeer te begrijpen is en te tolereren en gedogen, het is per slot van rekening allemaal opgeborreld tijdens het schoonste en meest mysterieuze schouwspel dat de zon hem kan bieden, als een middernachtelijk wakend oog - om ons te trakteren…
geduld
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 152 geduld betrachten
ervaar zonder reactie
vrij baan voor ruimte…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 bij thuiskomst
zie ik de foto
van de dag waarop wij
zo gelukkig waren
elkaar het Ja-woord gaven
mijn zoon, het levende
bewijs van wat eens
liefde was
prijkt deze foto in zijn
kamer, als ' bewijs '
nu rest er niets dan verbittering
onder 'n dikke laag stof…
Terug naar mijzelf
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 941 Beweeg.
Ik neem. Ik geef. Ik weet. Ik spreek.
Ontroer. Verwarm. Ben echt. Ben waar.
Geen loze kreet. Geen leeg gebaar.
Versterk. Ontwapen. Verbroeder. Zoek.
Vereen. Verzoen. Begeester. Woed.
Verhit. Zweep op. Bemin. Verleid.
Bevrijd. Bewijs. Beziel. Verrijk.
Begrijp. Vervoer. Verblijd. Leg bloot.
Verlos. Verbaas. Ontketen.…
Liefde op TV
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 589 Liefde een chemische reactie
keuze voor het nageslacht
kille klinische reactie
wetenschappers bitterkers
‘mijn heerlijk zoet!’
vrijend, strelend jouw
lange haren, schouders,
armen, lichaam en
na het vrijen….
langzaam, zacht bedaren
met haar tevreden in
mijn arm, vergeet ik
zeer voldaan
wetenschappers naam.…
De bruggenbouwer
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.007 Hij spant
Van kant tot overkant
Al heen en al terug
De brug.
Hij bindt
En wint en overwint
De wal en overwal
Voor al.
Hij bouwt,
En iedereen betrouwt
Al heen en al terug
Zijn brug.…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 509 Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
Met zwarte nesten in verwarde twijgen
Kwam regen op verdorde halmen zijgen,
Toen woudt ge een dierbaar graf mij zwijgend wijzen.
Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 606 Mijn peinzen kan de vreemde dood niet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.
Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte…
Herinnering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’
En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon!
Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’
en keerden weer naar de eigen grijze dagen.
Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 440 Een grauw verdriet is in mijn ziel begonnen,
De dag is triest en vol onduldbaar wee...
Ik weet het nu: 'k heb mij te laat bezonnen,
Geen deelt mij ooit meer van zijn deernis mee.
Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas! ik geef mij laf verwonnen:
Ik ben een wrak op zwalpend-zwarte zee…
Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
Maar ruist de zee niet rusteloos haar zang,
Nu zacht en klaar, dan war en wild en bang,
Anders in stil, anders in stormgetijde?
Zo glanzenrijk als wisseltintge zijde,
Dan armlijk grauw en wedrom, voor hoelang?
Eén blanke blauwte, en zò wisselt die zang
Die eeuwig 't eeuwig spel zal begeleiden…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 789 Ik ben heel blij
Doch 'k weet niet waarom,
't Hart van mij,
Klopt bom, bom, bom.
O! alles blinkt,
En trilt en beeft,
En mijn ziele zingt,
En droomt en zweeft.
O! ik ben zo blij,
Van blijdschap dronken.
Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
De Schutsluis
poëzie
3.0 met 5 stemmen 780 De tjalken schieten aan tussen de strakke dijken
en vullen 't glad kanaal met driftig schuimgedruis,
totdat zij met een vaart hun lange zeilen strijken
en glijdend binnengaan in 't veilig vak der sluis.
Daar dringen zij dooreen: de harde boorden kraken,
zodra een druk rumoer zich opzet in de lucht,
totdat de wachters weer de poorten…
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen.
Het water was heel stil, een witte rand
van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen.
't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren.
De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Het Lichte Beeld
poëzie
4.0 met 2 stemmen 930 Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.
En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Aan een Dichter
poëzie
4.0 met 5 stemmen 420 Dichter, van uw zachte woorden
waar gij omgaat begeleid,
aan de nooit betreden boorden
zwervend uwer eenzaamheid,
uit de weelderige wegen
van het leven tot de rots
van uw vast geluk gestegen
langs de paden van uw trots,
als de morgenzon gerezen
boven damp en duisternis,
Dichter, uit de streek der vrezen
in het rijk, waar vrijheid…
Liefde voor TV
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 906 Liefde een chemische reactie
keuze voor het nageslacht
een klinische reactie
wetenschappers bedachten een
kille tegenactie mijn
heerlijk gevoel
vrijen, strelen jouw lange haren,
gezicht, schouders,
armen, lichaam en
na het vrijen
langzaam, zacht bedaren
met haar tevreden in
mijn armen en
vergeet, zeer voldaan
Wetenschappers
naam…
De dokter in mij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 120 "Ik mag niet meer drinken van de dokter" (stelling)
reactie "Mag je niet meer drinken van de dokter" (verbaasd)
"ja ik mag niet meer drinken van de dokter" (bevestigend)
reactie "En wie is dan jouw dokter?…
Beweeg je voeten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 762 De stilte roept het uit
Beweeg je voeten
Breek uit de isolatie van het verhaal
Dat je voor je uit hebt geschreven
Laat de onbekende spreken
Zodat de geboorte van het avontuur
Zonder verdoving kan leiden
Tot nieuwe vrienden
Roep terug tegen de stilte
Roep je in beweging
Hoor het roepen van de mensen
Die de stilte hebben verbannen…
Snelheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 853 links
rechts
heen en weer
in beweging
constant zweven
tussen twijfel
en daadkracht
van het ene
naar het andere
onderweg
donkere tunnels
passerend
neonlicht flitst voorbij
als een raket
op weg
naar jupiter…
in beweging van het leven
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 738 het ademt
wanneer winter
de bomen aftast
zoals jij de dagen
op glazen kalenders
langzaam geboren
en verder dragend, ver
weg
van kaartranden
met eenzelfde oceaan
die binnen in golven
en verklaarde waterwoningen
de lucht recht hangen
het ademt, jij ademt
in blauwe kruinen
en zelfs op een uitgewiste dag
als deze…