7690 resultaten.
Triest
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.028 Kijk naar wat we geworden zijn
Jij een losgeslagen kind
ik een verbitterde oude vrijster
Jij eeuwig op zoek naar je identiteit
die je steeds denkt te vinden
maar die nooit de ware is
Ik zit vol wrok
keer op keer
mijn wonden te tellen
Ze schoon te likken
maar het vuil van jaren en jaren
komt eruit
Kijk naar wat we geworden zijn…
Bittere inkt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 102 Als ik de kroontjespen weer zou kunnen likken
Met de smaak van bittere inkt
Als ik mijn eigen bloed zou kunnen drinken
In mijn slapen klopt leven
Het glijdt langs mijn zintuigen af
In slapen droom ik mij binnenste buiten
Als ik me zou kunnen omdraaien
En de wisselwachter vermurwen
Het verglijden van de tijd te keren
Ik zou het leven omarmen…
Het verloop.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Gewezen acteur
overgevoelige groet
haartransplantatie
verwoed valt hij uit
naar het groeizame gezag
dat hogelijk acht
maar nimmer verzacht
verbitterd verkleurd gewas
verouderde bloemen.…
Zondvloed
gedicht
2.0 met 14 stemmen 4.128 Laat en verlaten dit verherfste leven:
een nabloei van vergane zomerplanten,
terend aan ruige najaarswaterkanten,
broos als de vlucht van wintermaan en meeuwen.
Bittere schemering, loochen de genade
eertijds beloofd achter uw onheilswolken,
wentel de wereld in het bloed der volken,
ga met de duivel en zijn moer te rade!…
Moed
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 832 Mijn oorlogspad brengt me hier
Tussen bomen, langs water
Vrees koude noch pijn
Nu wacht ik hier
Eenzaam in deze bittere stilte
Het geschal van hoornen
Banieren in deze sacrale wind
Ze kondigen ons aan
Gelederen van krijgers en vechters
Op mijn oorlogspad…
Over alle daken
poëzie
4.0 met 4 stemmen 596 Over alle daken
bloeit mijn bleke wake;
alle sterren toe
reikt ze, strak en moe.
Baart dan alle bangen
steeds een nieuw verlangen?
Is dan alle vrees
liefdes vrouwe en wees?...
- Over alle daken
bleek-gebloede bake;
over heel de wereld heen
liefde en leed, - alleen...…
Onbegrepen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 geschreven woorden blijken onbegrepen
slaat de waarheid in stukken
doet eenzaamheid bitter smaken
het glinstert aan de horizon
waar wolken zich te goed doen
aan ongeschreide tranen
ongebreidelde gedachten
kleuren dieper, zij wijzen de weg
die tot nu toe verloren lag…
lege straat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 nette “glimlach“ vastgeplakt over streepjes
lippen….bleef men achter, kinderloos
kinderlevens, zo ontzettend broos
ze zijn allemaal gestorven…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 133 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
Stil
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 404 Niemand die naar je kijkt of je iets zegt
Geen mens die naar je luistert
Er wordt geen woord tegen je gezegd
Er wordt zelfs niet eens gefluisterd
De minuten worden uren
De stilte duurt maar voort
Het kan nog heel lang duren…
Broos
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.143 Ik kijk naar de man die, ineengedoken,
in zijn stoel zit, de ogen geloken;
zo klein lijkt hij nu, met zijn grijze haar,
in zijn pantoffels, en ook zo breekbaar.
Lamplicht zet zijn hoofd in een kader,
heel duidelijk zie ik nu mijn vader;
groot verschil met het beeld dat naar boven kwam
van de man die mij hoog in zijn armen nam.
Van veilig…
Broos?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 240 Choreografie van angst,
het falen, een trein net niet
te kunnen halen, mand vol
levensschalen, uitgegleden
op de medeklinkers, uiteen –
gespat in zinnenloze verhalen,
steeds voor gelijke droom te
betalen, een spoorboom die
niet open gaat, vandalen op
de hoeken van elke straat,
talrijk zijn de klinkers met
een eigen gelaat in de…
Broos
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 224 Ietwat gebogen
leunend naar voren
heeft de mens,
in wezen puur,
indertijd
vilein wat
gezicht verloren.
De naakte waarheid
is koud.…
broos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 143 misschien ziet hij haar
worstelend falen
of neemt hij - op afstand -
er nota van
de daadkracht in zijn bloed
is broos
net zo broos misschien
als haar onvermogen
om te leven
in een te koude winter…
broos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 we wisten het
zeker:
jij zou voor
altijd duren
tot die lege
uitgestrekte
dag en het
onwezenlijk
stil werd in
onze straat
het licht
ebde weg
je kindertijd
was even
smal als
de doodskist
waarin wij
jouw broze
lijfje zachtjes
legden…
Broos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 526 Wij zijn
broos als glas
breekbaar
als glazen
Het zal u
niet verbazen
dat woorden
zinnen hard binnen
komen
onze dromen
tot splinters
gruzelementen
Pak het glas
op
veeg scherven
op 'n blik bijeen
Niet meteen
want in het glas
zien we nog
de weerspiegeling van tranen.…
broos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 hart en handen gemaakt
van dunne huid
met tijdelijkheid gevuld
bang soms
bedroefd soms
beide tegelijk soms
overrompeld soms
door een mooi uur
een broos moment van evenwicht
met zachte voeten
tasten naar mogelijk
misschien en wellicht
omhels haar
de broze alledaagsheid
het is alles wat je beleeft…
Broos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 Broos....
Broos, breekbaar
het ijs
van een nacht
Zoals je
me toelacht
de ochtend erna
Ik hoor
'n 'maar'
tussen je lippen
het ergste
rood
door kussen verdwenen
Zoals ijs
in een ovaal
onder winterzon.…
Broos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Iedereen weet het wel
van het dagelijkse nieuws
de plaatsen en tijden
zijn soms verkeerd, ineens
leven er mensen niet meer en wij
vergeten dat weer, zo broos
zijn onze gevoelens
en gedachten ook
waar wij niet onder willen
lijden en gebukt gaan
Liever houden we groot
dat we veilig zijn, tweemaal daags
zien we naast de schermen
het…
TE BROOS
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 498 Ik had graag met jou willen leven
en dat de tijd stil bleef staan…
op de hoogste berg, dicht bij de hemel
en ’s nachts met de sterren schitteren gaan
Ik had met jou, mijn liefde willen delen
een liefde – die voor of na ons nooit geweten
helaas te broos voor het hogere gebleken
moest zij door donkere diepten vergaan……
waanzin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 634 het is broos
flinterdun en voelbaar
een gevoelige avond
alleen
tussen de levenloze stukken
eikenhout
en ook het venster
biedt geen opening
het is breekbaar
jij noemt het eenzaamheid
ik een afscheid
van zonnige dagen
tussen de jonge dennen
grenenhout
lange, blauwe golven
jij en je meisjeshaar
het is een ramp
hier te stranden…
Eens zo
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 965 De nachten waren leeg
en angsten dwaalden door mijn geest,
nu de port haar werking doet,
vind ik even weer wat rust
in lichaam en ziel,
maar jou kon ik toen niet vergeten,
want wij hielden van elkaar,
terwijl het lot weer bitter werd,
bitter van nieuwe verlangens.
Niets kon dit verzachten,
breekbaar en hemels.…
verlegen
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 3.234 Niet bitter, niet eenzaam
het is waarvoor ik me schaam:
Ik ben verlegen.
Mijn ik ken ik niet
mijn ik verschuilt zich
achter mijn vlees en bloed
Het ontbreekt me aan moed.…
IJsbloemen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 720 Vandaag ken ik slechts eenzaamheid en verdriet
ook al schreeuw ik het uit
horen doe je me niet
het is ook zo afgezaagd
jouw aandacht is te veel gevraagd
ik huil wel in stilte
ik alleen voel de bittere kilte
op het raam groeien de ijsbloemen
de kou doet hen vanzelf groeien
maar dat kan jou niet boeien.…
Samen eenzaam zijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 250 in bittere tonen van verliezen.…
Doorgang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 481 mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft lang geleefd
broos van geest
dat is niet overdreven
geaard in schraal zand
en gelovige angst
met strenge kapiteins
mijn moeder is niet meer
al even
ze heeft mij gezoogd
gedroogd
wakker gelegen
bang voor woorden van buiten
en al lang voor het einde
zich in eenzaamheid
moeten bewegen
ook nog van…
Tussen de Regels
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.966 Tussen de regels door
huil ik, met bitterheid,
tussen de regels door
huil ik, met veel spijt!…