Alle inzendingen over bloeien OR bloemen OR hand

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

ik zal voor jou de godvergeten bloem weer laten bloeien op een kale rots verzamel de verhalen die in fijnmazig splijten uit het gesteente zullen wijken teruggaand in de tijd zullen zij in vorm en kleur hun basis weer herkrijgen waar eens uit scheppers handen bloemen het paradijs konden beroemen zo zal jouw knop uit gods vergetelheid…

Bloemen bloeien overal frisse kleuren vouwen steel en blad soms samen handen grijs en grauw sluiten een verbond met nummers geslagen maar voor altijd naamloos zij duikt onder en graaft in het onnozele waar verval ooit eigen wetten schreef letters krassen tijd waar onbekend rust en een kaarsje brandt bloemen bloeien overal…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

God laat mij bloem wezen, laat mij bloeien voor een keer.…

ik heb in je sporen bloemen zien bloeien hun harten kleurrijk oplichtend in tal van vormen voluit waar jij in een teder moment het kleinste bloempje in je handen liet groeien bloeien nu struiken de bermen uit donker ruizelen reuzen hun weemoedig refrein want jij was hier en zij willen zo graag ook hoog bij je zijn…

thuis in eigen huis gigantisch veel bagage je rugzakte wat draagbaar is de rest al in de was koffers vol emotie ook zij waren er even uit zo dicht op eigen huid maar eigen ordening is weer een nieuw begin na samen veel ervaring delen ja je bloemen bloeien nog je balkonnetje is tof na het beantwoorden van alle post…

heb je geen bloemen gegeven geknakt in hun bloei jij wilt het leven samen voor groei niet in langzaam verval heb je mijn handen geboden warm hart en een lach zag het ja in je ogen de kus kwam niet onverwacht…

ik geef je een bloem nog altijd in de knop het groen tiert welig mag die nog even in je handen bloeien of geven we het op jij kent de kleur en ik de geur in samen bloeien ik opende de zon in de eerste lente die jij won we hebben eindeloos gezomerd elkaar geoogst maar nu het herfst wordt blijkt winterslaap een schrale troost…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

ik zing de vogels in de bomen ik groei het koren op het land ik hoor het vormen van de wolken ik straal het zonlicht in je hand ik kijk de kleuren aan de hemel ik voel het speelt in mij, het kind ik bloei de bloemen in de velden ik vlieg een vlinder in de wind…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De bloemen bloeien De eieren komen uit De groene bomen…

Elegant zwierde je langs de dwalende Russin en met megakracht stormde je op de finish aan de Engelse tegenspeelster grandioos verslaand je sprintte als een heilige godin snel als ether en kwikzilver en even dacht ik dat alle denkbare goden op jouw hand waren en even had ik groot gelijk!…

ik woestijnde jij droeg water aan de wilde bloemen zijn we samen langsgegaan het zand was door ons vingers en de hand gegleden maar hitte opende verleden toch zal alles op jouw water groeien jij ontluikt en in onze ogen zal mijn woestijn weer bloeien…

Zoals bloemen in de bladeren bloeien hun bladeren als kronen dragen en dan door voeten vertrappeld worden zo leef ik er zijn lentes en voeten en keer op keer zal ik weer bloeien ...…

De natuur staat in volle bloei! Bomen en bloemen... Teveel om op te noemen. Een stille kracht doet alles open bloeien... Gods schepping is een wonder!…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

berghelling in bloei zee van bloemen lente op haar mooist bloemenpracht…

heb bloemen gegeven die in ontvangende handen niet willen bloeien zij konden niet groeien ondanks een open hart bleven de knoppen gesloten zijn met zorg en liefde begoten maar knakten in leven we hebben gepraat zijn elkaar tegemoet gekomen toch kunnen wij samen niet dromen…

toen zomer stierf in wolkeloos septemberen liep een bloem mijn leven uit haar bloei was weg en bloedde, binnen randen van verdriet want er was niets te zien alleen een zachte schijn langs wangen, die op lelies leken gevouwen handen droegen hemels dichtgesnoerd gevoel verdroeg de warme dagen niet weggevaagd vraagt toch naar kijken waar…

Haastige bloemen bloeien. Kan de tijd niet staan? Ziet uw kindren aan, Hoe ze groeien. Allen, allen, allen, IJlen, wijlen, vallen, Bloeien op en af Als de bloem op 't graf. Aarde, groen en sneeuwig, Voer ons, die vergaan, Waar de sterren staan Als gedachten eeuwig.…

mag ik spoken door je hoofd je handen voor mezelf gebruiken ik geef maar neem ook uren van je af die ik je eerder vol intense liefde gaf jij deelt mijn bestaan daardoor kan ik je niet laten gaan want onze handen raken pluk weer die bloem in het groen, ja korenblauw ze staat er trouw te bloeien omdat ik eindeloos van je houd…

Bloem gaat weer groeien zon zal knoppen verwarmen dan kan ze bloeien.…

Bloei grote bloem met hoge steel ik bewonder haar kleur zonnebloem…