Alle inzendingen over bloem OR leven OR groep

je kon bellen naar je stem kon luisteren gewoon over mijn dag kon vertellen lieve dingen tegen je kon fluisteren wij samen, jij en ik maakt mij heel alleen soms lijkt het of ik stik kan met mijn gevoel nergens heen wat is het dat mij niet loslaat wat is jouw kracht alsjeblieft, ik moet het weten want jij hebt mij in je macht een leven…

je wilde mijn vader niet zijn was niet eens een vriend scheepte me op met schuldgevoelens je deed me veel pijn ik had jouw liefde niet verdiend jarenlang liet jij mij dit geloven uiteindelijk kon ik het niet meer aan jij zal mij nooit meer kwetsen ging ik mezelf beloven ik zal zonder vader verder gaan nu jij dit zelf ook bent gaan zien…

toevlucht een huis voor al je vreugde en pijn waar je altijd jezelf kunt zijn jouw vriendinnetje je steun en toeverlaat degene die van je mag houden waar je met al je 'gedachten' heengaat ik wil niets missen alle momenten wil ik met jou delen heb vertrouwen jij zult mij nooit gaan vervelen sluit mij niet buiten laat me binnen in jouw leven…

leuk als je naar me kijkt ik voel je ogen mijn lijf reageert op jouw aanwezigheid in gedachten kus ik je lippen en ben dan heel even de weg kwijt jij maakt iets in mij los ik kan het niet beschrijven misschien ooit zijn wij alleen met onze monden, handen en lijven pure aantrekkingskracht verkeerde plaats, verkeerde tijd, verkeerd leven…

Zie je niet dat ik verlang naar leven zonder pijn? Zie je niet dat ik verlang naar emoties, diep van binnen? Wie zal me vertellen dat ik leef, zo leeg, zo dor. Wie zal me vertellen dat ik leef, in schijn. Laat los, ga door, het leven is te mooi. Laat los, ga door, het leven wacht niet lang.…

verwoed zochten ze naar de wolken. niet wetend dat als ze eenmaal zo hoog waren, zo vreselijk hoog, de lucht niet blauw meer was, en de wolken alleen maar gevangen water.…

beschadigd ben ik getekend voor het leven ontzettend teleurgesteld is mijn hart zal ik ooit weer oprecht kunnen geven geven doe ik al heel mijn leven blijf het gelukkig ook steeds weer doen maar oh, hoe graag zou ik het weer willen doen met het vertrouwen van toen durven nemen daar zit 'm het probleem ik kan met mijn wantrouwen die…

Alweer een jaar Ben jij in mijn leven Terugspoelen, opnieuw afspelen Daarvoor zou ik alles willen geven Jou opnieuw Het leven mogen schenken Iets mooiers Kan ik gewoon niet bedenken De eerste keer dat we elkaar aankeken Ik jou eindelijk kon aanraken Waarom mag ik dat moment Niet nog 1 keertje meemaken Het zijn herinneringen geworden…

Ogen, Zij tekenen jou Zij geven een beeld van wie jij ben Zij geven de emotie Brengen de emotie over op een ander Zij verleiden, Geven liefde Zij tranen als je hart overloopt. Zij zijn er in het donkerste van de nacht, Op het diepste plekje van de aarde Zij liegen nooit. Zij zijn de spiegels van je ziel...…

Een nieuwe nacht met nieuwe mogelijkheden: Sesam, open u! Duizenden kubieke meters tarten de vleugels. Het spraakorgaan zegt klik. De memebranen noteren het even. Tikketik. Slik. In microscopische doseringen wordt anoniem geseind en teogebeten. Een mug is minder dan een kik. De aardbol gonst van ons gewemel. Klankkoepel. Keutels. Soms, tijdens…

Geen verwachting meer van woorden oneindig onuitgesproken ligt de fragiele grens ver weg aan de horizon waar eens mijn leven begon in pijn van eeuwige leugens daar vermengde bloed groep met groep in onzeker onzichtbaar bestaan hoe kan ik verder gaan als wind niet meer ademt in balans tussen dag en nacht regen het zilte zout niet meer…

Zelfhulp Groep Je hebt ze gelukkig bijna overal voor te veel om te noemen Genieten van het alleen al je aanhoren zo heb je ook een groep die zielig blijken te zijn Die mankeren iets, wie niet, maar dan mag niks meer ze gunnen een ander niet, dat die nog kunnen lachen Humor is uit den boze want ze verstikken in hun zielig zijn die groep, de Beerput…

Traag beweegt de kleine groep vooruit. Traag ook golven de bronzen klanken van de kerkklok op het heldere lenteconcert van de vogels. De lage zon doet het jonge groen van d’ oude linden oplichten. In het onregelmatig geroffel van de voetstappen hoor ik de zware soldatentred van weleer. Bloemen bij het monument, bloemen bij de graven.…

Traag beweegt de kleine groep vooruit. Traag ook golven de bronzen klanken van de kerkklok op het heldere lenteconcert van de vogels. De lage zon doet het jonge groen van d’ oude linden oplichten. In het onregelmatig geroffel van de voetstappen hoor ik de zware soldatentred van weleer. Bloemen bij het monument, bloemen bij de graven.…

triomfeerde met de licht hautaine blik die in vitaliteit een jeugd uitstraalde vol lijnen met fysieke aantrekkingskracht de vereenzelving overweldigde als een begeerlijk kleinood dat in verfrissing afrekende met kleinburgerlijke maatschappij opvattingen sterk voelbaar was de legitieme cohesie met nieuwe sentimenten die de groep…

Ik wandel haar sferen door bloemen gedekt grind van voetpaden knarsetandt en raspt. Een groep jongeren hangt maar zegt braaf gedag. Het zijn de kabouters van lentepaddestoelen. Zij kijkt nu op mijn rug ik zwaai met gedachten zie op naar beelden die hier woorden dichten.…

Een vrouwtjesbonobo, een echte spetter, Zo 'n apenoogverblindend lekker stuk, Die heeft het in haar leven razend druk, Zij domineert zich in haar groep te pletter. Een rode kont en welgevormde kuiten, Geen kunst daarmee je schoonheid uit te buiten.…

Corona zet ons leven op z’n kop Wij mogen niet naar buiten gaan in groepen Maar het verbod op de contactberoepen Dat levert ook wel mooie dingen op Ik mocht het vroeger echt niet van mijn ouders Maar strakjes heb ik haar tot op mijn schouders…

Ik wil hierover schrijven maar kan het niet ergens tussen de hoge dijk en de brede rivier op zacht glooiend zand vol verkruimelde kracht karig begroeid met weerbarstig gras en eenzelvige bloemen staat een kleine groep lage kromme bomen door beeldhouwende wind beknot bij een donkergroen huisje wiens dak en vensterranden felrood glanzen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

in het bevrijdingsjaar klinken dodelijke schoten in de stille bossen van de Woeste Hoeve bij Apeldoorn niemand beseft nog de echo niemand herkent de generaal wiens leven langzaam wegvloeit hij die beschikte over leven en dood wiens pen gedoopt werd in bloed om doodvonnissen te bekrachtigen honderdzeventien mannen kwamen daar verdeeld…

Een achterlijke groep die onverstoord uit naam van een cultuur een vrouw vermoordt als zij óók als volwaardig mens wil leven. Signalen serieus oppakken? Tja… zoiets is onze eígen eer te na.…

Althans in ’t hart van grote groepen mensen - die haar een eeuwig leven wilden wensen - gloort onophoudelijk haar morgenrood Ik hecht persoonlijk ook aan mijn bestaan. Vanavond ga ik niet naar Ispahaan.…

Kijk uit mijn keukenraam Zie door bomen Arbeidzaam onbuigzaam heipalen staan en straks verrijzen grote huizen voor elite groep vol afgrijzen maar gehoorzaam accepteren wij de groep elite troep!…

als wolken langs de wind gaan buitelen met een vlakke onderkant zullen bloemen snel hun harten sluiten dan strakt de nachtelijke kou en houdt de ochtendmist het veelbelovend blauw langdurig tegen vogels groepen samen in grote getalen bevolken bomen langs landelijke wegen zwermen ter voorbereiding op de trek nog kleurt een warme zon…

altijd in ieder zomergedicht zijn het de vlinders die met de eer gaan strijken inderdaad ze zijn zo geduldig vredelievend kleurrijk en mooi en leren ons kijken naar de bloemen maar ik hoop dat u ook inziet allicht dat die andere groep niet weet van wijken het zijn de vogels zo onschuldig immers hun bonte kleurige verentooi moet ik ook benoemen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…