Alle inzendingen over bomen OR natuurlijke vormen OR ingrijpen mens

groen kleuren de blaadjes van bomen aan de kant van de sloot die vol kikkers kwaakt vol water stroomt blauw glanst de lucht en vogels snavelen hun taal naar de mens vol vreugde de natuur is zo prachtig zo oogverblindend schitterend mooi vandaag…

een boom de boom boetseren met gevoel is scheppen door zijn hand of soms teder de bast kussen het is kunstig wat ik bedoel door bezieling overmand daar zijn aard innig met de natuur is verbonden wordt hij telkens door liefde voor rijzige stammen naar wat hout gezonden aan de man van de zon wordt alsmaar gevraagd het…

de bladeren vallen in ontelbare kleuren vormen en getallen van bomen naar benee zij dwarrelen gedwee, nemen de zomer mee kleuren met hun kleed de grijze aarden wallen de tak, het blad, de steel, de nerf wurmen zich weemoedig in de aarde ondergaan het ondergronds bederf om verder nog dan ver te gaan in waarde vergaan, verlaten…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

gelijkenis in de natuur scheppende mens de heerlijke eenzaamheid tekent zich af in lichtgeel overheersende indrukken aan de eeuwigheid ontrukt om in de vorm te voleinden toekijker zijn, geen deelnemer genieten van natuur en creatie in een omarming van vreugde om te mogen bestaan met al mijn mogelijkheden de waarheid geschapen in…

Moeders en bomen * verdienen monumenten natuurlijk geen beginnen aan - er zullen te veel van komen en daarom maakt iedereen voor zijn moeder een monument in zijn hoofd naar eigen wens dat staat niemand in de weg en blijft altijd staan bomen vallen om – als ze goed ziek zijn of slecht geworteld – door de wind leggen zich neer…

de schepping was voltooid overal waren de klokken gaan tikken op het uur nul omdat de mensen anders zouden stikken zonder zuurstof bomen zon en natuur het raderwerk was universeel onvervangbaar door de mens waren er ongewenste haperingen waarna verval was ingezet met kains ezels kakebeen dat abel had neergelegd…

Je moet hem dus niet knijpen, Maar keihard ingrijpen..…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

vlinderlichte wervelende klanken vullen de leegte een melodieuze melodie laat de snaren trillen van het universum majestueuze muziek zorgt voor het wijken van de nevelen stormen liggen rustig in de armen van de wind bomen begroeten hun bloesem op de lieflijke tonen van hemelse muziek een nieuw begin voor natuur en mens…

in al zijn vormen nodig in de wereld hier voor mens, plant en dier…

een gedicht in een gedicht in een gedicht geboortegewicht een boom in een boom in een boom dennenappel hitte in de hitte in de hitte eeuwige zon een mens in een mens in een mens kleinkind verleden in het heden in de toekomst herinnering leven na een leven na een leven eeuwigdurend afscheid…

Kleine Bonsai boom Opgegroeid in een harnas Om vorm te geven…

voor staat Daar kan een mens nog veel van leren Hoe de natuur het om blijft keren Het een komt weer, het ander gaat…

Verwacht niets meer wacht niet langer neem het lot in eigen hand zo heeft ieder mens zijn eigen beslommeringen maar grijpt het leven aan hebben ze ooit anders gedaan bomen laten hun bladeren vallen tulpen bloeien maar even maar ze zijn niet dood van nature hechten ze zich diepgeworteld aan het leven dankbaar welke kans hen dit bood…

de dooi dwingend door te zetten en weer mens onder mensen te worden…

Kijk voor de vorm eens mee daar zit de zwarte vogel op de roze bloesem of zeg voor de vorm eens nee…

op de mens heeft losgelaten het misbruik van de natuur is het nog kloppend hart van het einde geworden toen het echte genenblauw op was en de zon als energie en leven gevend door vervuiling doofde…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Wat bomen van nature kunnen, staat alle mensen te wachten, wanneer ze geluk hebben. Mensen zoeken troost, in bomen en bij elkaar. Zo zoekt oud groei. Zo wordt jong wijs.…

eeuwen Maar van de leeftijd (dat is de tijd) van het heelal van een ster of de zon van de aarde en zelfs sommige bomen kan ik me geen voorstelling vormen…

de bezielde mens heeft altijd in aanzien gestaan en waar de gewone mens nog met hun engel konden omgaan had de bezielde een opdracht te vervullen net als bomen en planten in hun eigen biotoop op weg naar zon en energie waarbij schaduw en wind harmonieuze contactpunten waren van het dag en nachtritme binnen de jaargetijden die…

uitgeholde boom natuurlijk opvangtehuis insectenhotel…

het had niet veel meer om het lijf dan vel over been als je ze zo samen ziet vreet hij nog wel wat meer uit terwijl zij nog dood gewoon bewogen raakt als lopend lijk aast hij nog op wat haar rest…

lang heeft het blad zich groen voorgedaan vasthoudend aan de primitieve ijkpunten van de ooit gewaardeerde woordenstam en nu oorspronkelijke kleuren nog even mogen warmen voordat ze zich losmaken van hun vertakking komt opgekropte gramschap ineens tot volle uitbarsting verrot is het blad dat langs de stam naar beneden scheldt uitgedragen…

De natuur zou moeten zijn een oase van rust en stilte schoonheid, reinheid zachte geluiden van vogels en krekels groen, kleuren van planten en bloemen Alleen de mens hij weet geen raad meer denkt niet meer leeft voor zichzelf laat de natuur langzaam verdwijnen totdat hij ook zelf er aan ten onder gaat…

Ik verlang naar een zee zonder horizon Waar de lucht overgaat in water Ik verlang naar de kleur van de ochtendzon Naar het rood van de avond Ik wil zoekraken in de golven Ik wil alle woorden verliezen Ik wil schepen tot zinken brengen Hun lading in rook doen opgaan Er is een teveel Aan alles Ik wil niets meer dan water van de grote…