22868 resultaten.
Staalde het skelet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 ik zag de blokken
in je handen veranderen
jij speelde met hout
wist van bomen
zag het groen komen
in warme affiniteit
jij timmerde geen muren
of staalde het skelet
maar bloeide puur natuur
los van vorm
en structuur deelde
iedere jaarring zijn eigen vuur
jouw bloemen
zongen in het bouwen
hun veelkleurige melodie
kwamen in jouw…
Ingrijpende A.P.K.
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.508 ik heb dit jaar (2006)
enkele opknapbeurten achter de rug
twee keer onder het mes
er was geen weg meer terug
dat heb je als jaren tellen gaan
slijtage slaat hier en daar toe
maar ook het dichtslibben
daarom was ik in januari zo moe
allemaal ditjes en datjes
zo word je langzaam ouder
noem het seizoenen van je leven
de herfst voelt telkens…
Vormen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 193 Kijk dan
beide handen gevuld
met helemaal jij
ooit zwanger
van verwachten
groeit het nu
tot aan de hemel
en nog verder
groen tekent
het naderende voorjaar
soms barst het open
en blozend kleurt
een prachtig boeket
de vensterbank…
VOOR DE VORM
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 976 voor de vorm
zou ik je willen kussen in de nabijheid
van een warmtebron
ik zou je willen pellen
je huid je
schaven en de krullen tellen
en stoetsgewijze plaatsen naar grootte en hoeveelheid pigment
een compositie van leedvermaak
en van verleden
heden
op de uitvaart is er niemand
zelfs de kist is leeg
alleen is er de lucht
van afgesloten…
Vorm
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 219 Jan Peter heeft een glorieuze week
Hij mocht er bij de topontmoeting tussen
En ook nog eens Michelle Obama kussen
Hoewel ie daar wat lodderig bij keek
Zo ben je hier een loser en uit vorm
En héél ver weg lijk je ineens enórm !…
Vorm als Matrix
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 152 die met zijn paard in het drijfzand dreigt te zakken
die door zich bij zijn paardenstaart te pakken
zichzelf met paard en al opbeuren kon
Want door de vorm kan alles functioneren
Daar kan de inhoud vrijelijk transformeren…
Rondelet voor Inge
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 het rondelet
't is een schavuit, een nar, een vlerk
het rondelet
geen schaterlach maar binnenpret
het vlucht voor 't zingen uit de kerk
verdwijnt dan in het blauwe zwerk
het rondelet..…
kortom
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 61 mens spreekt
taal breekt
vogel zingt
boom zwijgt
mens breekt
taal spreekt
tak valt
vogel vliegt
boom ruist…
Ziel der Bloemen
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 3.935 Een bloem kan zo mooi zijn
haar vorm, haar kleur, haar bloei
ze wil vanuit zichzelf bloem zijn
zonder gemanipuleerd geknoei.
laat haar knop openbreken
de natuur gaat zijn eigen gang
“Gooi me pas weg als ik hang"
zou zij ons willen smeken.
Zo kan een mens zich ook voelen
eender, zoals de bloemen bedoelen.…
Vuurkracht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 72 Vuur is vooruitgang van een
zoekende mens. Vuur is ook
Lucifer balancerend op een
toelaatbare grens.
Vuur verlicht als het gezicht
kantelt van het licht.
Als alle vormen hun betekenis
zien afglijden.
Als in de nacht de blindeman
wankelmoedig op zoek moet naar
een nieuw evenwicht.…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 510 De wind raast met veel geweld
en kracht door de natuur.
De geluiden, de aanblik,
geweldig, en zo puur.
De wind gooit de golven
met kracht op het strand.
De mens biedt gebogen
enige tegenstand.
De bomen, ze schudden
en zwieren heen en weer.
De wind laat zich kennen
en blaast nog een keer.…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 878 Bladeren vallen van de bomen
door de wind beroerd
ze vormen een zacht tapijt
als ze uiteindelijk zijn gevloerd…
Over ellipsoide
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 98 De vorm van een ei
Komt er het dichtste bij
Meer had de natuur niet te bieden.
Zelfs bij een ei
Komt er wiskunde bij.…
Algoritme van het einde uit zwarte verzen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 45 fraai regisseerden
algoritmes de tijd
en behoeftes der
mensheid op aarde
waarbij ziektes oorlog
en natuurlijke rampen
volgden uit het bekampen
van teveel mensen
waar economische doelen
de smoelen bepaalden
liep het natuurlijk
algoritme groot gevaar
de mens verbrak de
balans in de natuur in tal
van tekenen maar ook
genegeerd…
Serieus grapje (tanka)
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 360 hij die de mens een
reuze grap van de natuur vindt
overschat de mens
voor de schepper zijn wij
maar een heel klein grapje…
Herfst
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 569 gekleurde bomen
neervallende bladeren
natuurlijke pracht…
Indruk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 232 stilte in natuur
onuitwisbare indruk
bomen die wuiven…
wereldverbeteraars
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 229 Ze hebben onlangs voor alweer zo’n vers
de allerlaatste bomen moeten kappen.
© Hannelly…
Bomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Hoor hoe 's nachts de bomen
middels het ruisen van hun bladeren,
over heel ver terug verhalen,
vóór het vleeswezen genaamd mens
zijn eerste stap op aarde deed,
en al gauw met bijl en zaag
zijn claim op hout begon te eisen.
Bomen staan,
zij liggen niet.
Hun leven overspant de eeuwen.…
Omvallen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 126 hij praat
hij zwijgt
met de wind
soms groeit hij
niet tot in de hemel
is zijn grens bereikt
hij bezwijkt
zijn wortels aarden
niet meer
hij buigt zich neer…
Bijna kaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Of de wind 't doet of niet
't wordt steeds minder
zoals je ziet.
Bijna geen blaadje
meer te bekennen
ja, op de grond, daar:
zie je ze rondrennen.
Alsof ze een boodschap
brengen willen, je
hoort ze nog net niet
gillen.
Bijna kaal, roodbruin
op de grond, wie vindt
dat ze 't leuk vond:
heeft 't mis, zeker weten
Majestueus staan…
Zo apart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Kijkend naar buiten, in al haar pracht
staan daar stil maar ook vol kracht
witte bomen.
De vorst en rijp, maken takken wonderschoon
het is prachtig, heel gewoon
kale bruine takken, prachtig wit.
Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt,
snapt dat ik geniet als een klein kind
van dat prachtige fenomeen.…
Stilte van het late uur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 het leven
drastisch om te woelen
ervaring delen van een
al eeuwenoud verleden
maar ik ben passant
waai weg als zand
in droge tijden
ben de natuur onthecht
verspeelde als mens dat recht…
Mens zijn..
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 79 Mens
Je kwam
Hier
Op deze
Aarde
Hulpeloos
Puur
Wijs
Natuurlijk
Als
Een wonderlijk
Natuur
Verschijnsel
Groei
Maar op
Dicht
Bij jezelf
Alles
Wat je nodig hebt
Zit in jou
Mens
Wonderlijk
Natuurverschijnsel
Jij bent oke
Op je mooist
Gewoon
Door
Er te zijn…
Als Bomen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 mensen zouden als bomen
moeten zijn elke boom is
een individu toch vormen ze
samen een bos en onder de grond
omarmen de wortels elkaar
hieraan zouden mensen
een voorbeeld kunnen nemen
alle volkeren zijn verschillend
hebben hun eigen identiteit
toch moeten we elkaar de hand reiken
tot elkaar komen want samen
vormen we de mensheid…
Op zoek naar het einde
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 verdacht
sinds de mens
de landbouw heeft
losgelaten voor de
commercie is de
entropie gigantisch
toegenomen zonder
vorm van onderhoud
ook insecten, bacteriën
en ander seizoenleven
plagen het restant mens
door ongecontroleerde
vergiften en groei
watervervuiling door
illegale lozingen en
vakantiebezigheden
zonder enige mate van
opruim…
Belofte
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 237 ik zoek
naar zelf
naar toen
naar jou
en vele anderen
naar wat gezegd
beloofd
gelogen
is
want als de afrekening komt
is een bruikbaar antwoord nodig
ter voorkoming van
eeuwige
althans ingrijpende
verdoemenis
hendrik…
God is zwart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 Hij is de grillige vorm
van schrale bomen in een kaal winterlandschap
Om zo de contouren zichtbaar te maken
van wat ooit vol leven was
Hij is wat we te zien krijgen
als we vermoeid onze ogen sluiten
Tijdelijk of voorgoed
Om zo de balans op te kunnen maken
van wat er werkelijk toe doet ...…
Stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 268 In de stilte sluimert het geluk
in de stilte sluimert
haar geheim
ze geeft het niet prijs
ze gaat niet open
of geeft zich bloot,
daar, daar in het woud
waar takken en bomen
een dicht gegroeid bos vormen,
daar heerst de stilte,
het evenwicht en de harmonie
van de natuur,
van Moeder Aarde;
ze geeft zich niet prijs,
ze geeft zich niet bloot…
Het souper
gedicht
3.0 met 22 stemmen 5.765 Wij konden ons niet bij elkaar verschuilen:
Een mens, eenzaam, ziet zijn zwarte eenzaamheid
Dieper weerkaatst in de ogen van een ander -
Maar als de winden langs de daken huilen,
Vergeet, vergeet waar ons zwak hart om schreit,
Lach en stoot glazen stuk tegen elkander.…