Alle inzendingen over borderline OR verdriet OR angst

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik ben gek maar heb alles in de hand weer klant in de snelle trein van borderline heb geen haast maar ik wil sneller dan licht verdwijnen in het zwarte gat van jouw gezicht in je lijf rondspoken ziel en zaligheden bij opbod verkopen een spiegel duikt plotseling op wij breken ik stop mijn ogen schichten verschrikt…

Met angst. Met mijn stemmingen. Met kwaad zijn en met verdriet. Laat ons van harte gelukkig zijn, tussen angst en beven in, maar. Maar, vergeet toch nooit, ontvoel het echte leven niet.…

Als ik in je hart kijk zie ik dat je bang bent Als ik in je ogen kijk lees ik de angst Bang omdat je moet kiezen angst om iemand te verliezen Tranen in je ogen tranen die niemand ziet tranen diep van binnen tranen van verdriet…

het verdriet dat in je ogen brandt de blijdschap waar je van straalt de schrik van de angst het rode van de liefde mijn gevoel niet te beschrijven…

Ruisend hart In bruisend verdriet Woede en angst Om voorrang vechtend Ruis op mijn eigen Lijn waardoor ik Er niet meer wil zijn…

Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten. Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit binden door een horde complimenten. Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

IN THERAPIE Geregeerd wordt m'n leven, Lijkt het wel, Door angst, woede en verdriet 't Vreemde is alleen - Ze zijn er wel, maar je ziet ze niet…

Jouw wanhoop snijdt dwars door mijn ziel angst voor het onbekende en verdriet om wat is geweest de rollen gekeerd tijd om jou te dragen met vleugels op de wind pijn te verzachten en de angst laten vervagen naar nieuwe kleuren en ander licht…

Vriendschap is een open deur een huis om in te schuilen en als het soms eens moeilijk is een schouder om op uit te huilen vriendschap is aandachtig zijn en steeds opnieuw luisteren naar verdriet, weemoed, angst en pijn en tussendoor een bemoedigend woord fluisteren vriendschap is verbonden zijn in angst, verdriet en lijden en als de ander…

leeg als een uitgeknepen spons lopen vol in de nachten, met angst, verdriet en pijn zit er niet op te wachten, hoe zal het morgen weer zijn ...mijn gedachten.…

wat een ramp in Japan dat een tsunami dit veroorzaken kan wat een power, wat een kracht wat een pure overmacht veel ellende en verdriet angst over de nucleaire straling in dit gebied…

vergeten angst vergeten verdriet vergroten woorden tot spijt die niets kan wegnemen tot schaamte die verdiept op mijn wangen donkerrood te bang om te verliezen…

Angsten zorgen pijn en verdriet verstop het niet Ga er heen als het er is Kijk ernaar zodat je Jezelf waar nodig bij kan staan…

Als een nergens op passende sleutel Als een deel dat nergens van uitmaakt Mijn waarneming duister en zwart Het lijkt alsof het hele leven staakt Tegen mij, mijn zijn, mijn hart Mensen willen de clown, het lachende gezicht Ik kan het niet, ik ben uw geld niet waard Mensen blij maken behoorde tot mijn plicht Ik ben het omhulsel dat mijn moeder…

Zij moet iedere dag een berg beklimmen om niet te verzuipen in ‘t zilte water wandelt zij eerzaam dwalend over zee en ook de vogels weten van haar falen in zang reeds voor een droevig later haar rugzak torst zij moedig mee in zielenstormen van eenvoud overal rond haar hoofd zwemt er een zoute wereld en klimmen er mensen uit de put.…

Mijn antwoord op de dood is, mocht ik sterven van verdriet, doodgaan van angst, overlijden aan een erge ziekte, dan heb ik één wens. laat mij niet alleen gaan, laat mij in angst gaan, maar laat mij niet sterven van seniliteit, van een dementiewolk boven mij. Mijn antwoord op de dood is: ik leef nú.…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Laatst vond men in een labyrint een wanhopig, verdrietig mensenkind het was zo bang want wat duurt het lang als je nergens meer een uitweg vindt…

De bittere kou die hen omarmt Het felle vuur dat hen een beetje verwarmt Het opgedroogde bloed op hun huid Er is geen weg meer hieruit harde klanken van gevuurde schoten Zoveel bloed wordt er vergoten De angst om te dichtbij te zijn Hun hoop is maar zo klein De dingen die ze zien staan op hun netvlies Hoe kunnen ze thuis leven met zo’n…

waar pijn overheerst vloeien tranen angstige ogen sluiten zich zacht in die rust van dromen waar sluiers breken hoorbaar verdriet een lach aanvaardt zal jouw kracht in het flirten met de dood dit leven omhelzen als enige hoop…

Vuisten tot bloedens toe stuk geslagen op gepantserd glas tranen gehuild met droge ogen schreeuwend zonder geluid struikelend over keien die rotsblokken bleken licht wordt schemer schemer tot schaduw schaduw tot angst wat blijft over voelende handen in wanhoop zoekend het kan erger fluistert de wind en ik prop mijn oren…