Alle inzendingen over bovengronds alleen o

huivert voor de-speciaal-op-jou-spin ontspant bij de doodgewone mijnspin die zelden boven de grond komt maar dan gaan ze er ook voor zo'n beurt duurt de hele dag door je herkent ze aan wat niet kromt mijn zeldzaam flamboyant rechtkakigen tussen alle normaal krommetangkakigen al lijken die nog zo interessant met namen als viool- of hangmatspin…

ze maakt zich stilaan op zodat men haar bovengronds kan uitkleden weten hoe ongedierte haar ziel heeft aangevreten…

ondergronds de veilige haven in het doolhof voor blindgangers bovengronds de gevarenzone stampvol zieners in buitenaards licht…

kijk ik lach de heelheid van mijn tanden vertelt een verhaal uit ooit toen knekels nog een huis waren bovengronds scharen zeven vogels en een blauwe lucht…

Ondergronds beraad waarin overlegd wordt wanneer de tijd rijp is houdt men elkaar bovengronds oogluikend in de gaten, opdat zij hem niet de loef zullen afsteken…

Onderlaatst kwamen onderhuidse gevoelens bovengronds de wereld haten vluchten naar die veilige kant ondergronds in het donker zonder publiek of spiegels binnensmonds prevelend de bezwerende formules tot allerlaatst…

Het is in Mokum bovengronds te merken hoe ondergronds daar de bestuurders werken.…

O aarde! Met jouw dunne buitenschaal verschaf je een verblijfplaats aan ons allen. Jij laat je recht en onrecht welgevallen en biedt een plaats voor eender welk verhaal. En na het oorlog-, sport- en zanggedoe bak ik een biefstuk op de barbecue.…

Vlinders als Honderdduizend sterren Een kus trillend als De eerste winterse volle maan Seks als Verpletterend vuurwerk in de nacht Maar praten als in Oorverdovende stilte…

Draag me niet op handen maar Breek me, onvoorzichtig Spaar me niet mijn tranen Geef me mijn verdriet Streel me niet met handen Die gedrenkt zijn in geheim Zonder iets te zeggen Verscheur je telkens weer Mijn hart…

brokken van bestaanbaar blijken maskers met glas angst, opstand en vergeten uit deelwoorden te beitelen wat overblijft is zitvlees door een haastig schietgebed als een klein gebaar van onvermogend graniet indien na jaren bovengronds tot voltooid te vergruizen…

'O God', 'O mens', de derde luidt 'O mug' Je zuigt en steekt en kriebelt onverbloemd en danst en galt en bovenal… je zoemt! Die jeuk… die bultjes… altijd vliegensvlug Je bent een kleine pestkop, irritant en ’s nachts maak ik van jou een olifant…

Mooie bloem scherpe stekels o akkerdistel ik raak je niet aan…

omdat de golf van letters geen een emotie nog raakt geen code gekraakt is alleen nog maar momenten snel wat neerzetten komen wij nooit vooruit men zegt nooit geen deadline stellen afwachten en verder vertellen in je hoofd het verhaal afronden niet opgeven maar verder rollen je grond aanvoelen wij moeten lijden moeten bloeden onzekerheden…

Het was een meisje. het werd één meisje. Het is nu een vrouw om van te houden zodra zij straks alle zielen laat vertrouwen op haar goedheid. Zij, Petra, ze logeert bij hen: de mensen op aarde. Ze voelt zich er érg thuis door haar diepe connectie, met Al dat leeft en Al dat geeft. Ze komt thuis en haar huis is een thuis voor ieder…

Opschrift bovengronds de muzen die hij verslond, hij rust in vrede. De taal blijft drinkbaar dankzij het heldere glas, vol gedecanteerd.…

de grauwe Cerberus strak wakend naast de poort Zij wil onmiddellijk weg van hier nog eenmaal bovengronds Maar tevergeefs, doolt zij nu rond De Dood heeft haar genomen...…

water Hebben gezocht, Levensbron die daar Nog wel is, maar Tot op de bodem uitgeput - Hebben zich nu naar boven Gericht, zoeken het leven Nu boven de grond: Aarde overspoeld met Overvloedige regen, Rijke modder voorzien Van voedsel en vocht - Ze hebben hun weg Naar boven gezocht, Vormen een opnieuw geboren Boom die bovengronds…

Met dank aan Jan de Woordenaar voor 't actualiseren Van een van onze meest beroemde vaderlandse heren... ___________________________________ Er is naar jou een heleboel vernoemd Jij was Eras, maar jij zei 'Ik zal zijn' Dat is 'Ero' in Middeleeuws Latijn De Lof der Zotheid maakte je beroemd De milde ironie van een erasme Brug…

Zwart glanst en spartelt bovengronds de onderkruiper. Korte reflex. De spa met één steek breekt je rug. Je ligt. Je ligt gelaten. Slap in mijn hand je dood. Ik sta en kijk. Slechts de verklaring is ontgaan. Ik huiver als ik denk: zelfs met de onderkruiper heb ik medelijden.…

Ik doe als hij en ga mijn gang door 't bovengronds geloop te staken. De grootste plannen moet men maken ónder de grond: dáár blijft men lang...…

Nooit boven het maaiveld Mijn nek willen uitsteken, Liever onzichtbaar voor Het dodelijke maaiblad Ongezien het leven door, Ondergronds, blindenbril Op mijn neus, mocht ik me Al in de buitenlucht vertonen - En toen ik alle moed bij elkaar Geraapt had om toch bovengronds Te gaan, mezelf als egeltje voorgedaan Zachtjes vooruit, snuitje…

Ik zie alleen Jou. Ik houd van Je muziek. Als ik Je zie vloeit mijn hart over van diepe stilte en vreugde. O neem me mee naar de hemel van de Grote Dichter. O liefje, ik zie alleen Jou nog. Want het lijkt alsof Jij mijn eeuwigdurende piloot bent.…

Ik ben met u alleen, o Venus, felle star. En, waar 'k vergeefs in mij uw stralend gloeien zoeke, blijft leeg mijn marrend harte, en bar. Mijn harde mond is strak aan beide starre hoeke. Geen vraag. En zelfs wat 't eerst me naêrt en 't laatste scheidt : zelfs ángst en komt mijn ijlt' bezoeken.…

o nee, inspiratie in mijn hoofd ik zal het proberen te negeren want ik had mijn ouders zo beloofd om alleen te denken aan het leren o nee, een duo zinnen in gedachten een aantal woorden, alleen voor mij maar ze zullen even moeten wachten over een week is de pww voorbij o nee, zo'n grote drang om nu te schrijven terwijl ik met wiskunde…

zij wikt en weegt de pro, het contra alles in haar hand wijst recht vooruit door alle bochten heen uit het kluwen van het leven spint zij onvoorwaardelijkheid een bezigheid sinds heugenis die haar nog nooit heeft vermoeid of even moedeloos deed versagen blind als een bovengrondse mol ziet zij alles slechts in klaarte woorden en daden…

o zon je bent niet meer wie je bent geweest ik vrees je nu meer nog dan vroeger je bent een al te wakker beest ik wou dat de herfst weer begon en dat ik weer kon schuilen o zon je bent niet meer wie je bent geweest laat jouw naam niet rondzingen omdat mensen blij zijn met dit feest ik word er alleen maar somber van o zon je bent niet…

en wanneer snags ek my hartseer verdiep dit plet soos bruinbrood- verkoekdeeg wonder ek alleen o univers o opper- hoger- smarter self Hoor U my?…

Een Irakees werd gedood, volgens de letter door dader, volgens de geest door soldaat, dus volgde vrijspraak. Een hoog van de toren blazende Wijkerslooth werd daar afgeblazen door opgefokte politici die de taal van de straat spraken, het volk opzettend tegen Openbaar Ministerie. Doodsbedreigingen per e-mail volgen, waarover schande gesproken…

Ik huil voor u, O België, men draagt daar zonder trots haar naam.…