Alle inzendingen over brein OR grote lijnen OR persoon

Kalm en onwetend deint mijn brein Het hart, een grote rode bol Vult het universum Vol Laat mij nu zijn In dit moment Ongekend…

toont hij foto’s in een frame of een kijkje in zijn brein…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

ik loof je beminnelijke hand het is altijd afwachten wat je doet soms lig je te rusten,en dan ineens moet je weer aan de bak stilte verbroken door woorden uit mijn brein gehoorzaam en nauwgezet help je mijn zinnen onfeilbaar zijn securiteit is je waarborg je schrijft in verbeelding, met daarbij horende aarzelingen…

Met een vanzelfsprekendheid schrijf ik dit gedicht zomaar, voor de aardigheid zonder al te veel gewicht maar, het fascinerende is dat deze woorden onzichtbaar en onhoorbaar ontspruiten uit m'n brein dat altijd functioneert m'n brein wat zou ik zonder zijn...…

Nu ik dit besef, kan ik me altijd achter mijn brein verschuilen.…

anderhalve kilo eiwit, Kabels die de bedrading vormen Van alles dat er in mij omgaat, En zie beelden voor me die Al veertig jaar geleden opgenomen Zijn in mijn ingebouwde recorder En neem ze in me op alsof het Seconden geleden is dat ik Ze heb meegemaakt - zo helder, Zo puur, de beelden van 58 jaar Mensenleven vallen samen tot Ik de persoon…

Nu eens werkt mijn brein non-stop, Wanneer jij wandelt door mijn gedachten. Dan weer voel ik mij niet meer bij machte En moet ik mij redden uit mijn grijze slop. Zo bouw ik mij een woning in mijn brein. Vind ik een rustplaats voor mijn gedachten Zodat ik niet hoef te wachten Om daar met jou gelukkig te zijn.…

Hij reed me naar zee Ik maak kleine passen op blote voeten Kleine passen in het koude zand, ik doe mijn best Ik ga niet liggen De tenen van mijn voeten komen mij tegemoet Naast zijn stappen We hebben dit vaker gedaan vroeger, niets aan de hand Altijd waaide de wind zout in mijn haren schuim in mijn woorden die verstoppertje spelen…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

mijn brein loopt als een trein spoort ku-toek-ku-toek-ku-toek of spoort niet tsjjjjjjjjj ontspoort of legt het traject af naar een volgend station soms passeer ik dat station stap over of mis de trein blijf steken op een gesloten perron…

Gedreven en bevlogen Welbespraakt, nog ongerept Met vele snelwegen aangelegd Waar passie in overvloed Enkel soms de rem wordt opgelegd Tot daar al dat bloed Wollige mist en stromende regen Als een hert die in je koplamp kijkt Waar grenzen om de hoek liggen En met de accu halfleeg De omweg pas begint Oh Dit mooie brein van mij…

tussen beeld en nabootsing in de lijnen der ijdelheid in de sentimentele verbeelding van het bezopen geheugen in die kronkels beweeg ik mij op zoek naar geschikte woorden het is aan mij wanneer ik mij aan een frase waag als een onbevreesd roodborstje dat tegen het raam tikt zo tik ik mijn poëzie in een nest van zinnen van het brein…

tussen beeld en nabootsing in de lijnen der ijdelheid in de sentimentele verbeelding van het bezopen geheugen in die kronkels beweeg ik mij op zoek naar geschikte woorden het is aan mij wanneer ik mij aan een frase waag als een onbevreesd roodborstje dat tegen het raam tikt zo tik ik mijn poëzie in een nest van zinnen van het brein…

de grove vezels op de rug van het tapijt zijn gemaakt op het trotseren van de eeuwigheid in grijze stof verbinden zij hun schoonheid met de aarde in het dragen van de werkelijkheid tijd en plaats bepalen in grote lijnen het weefpatroon dat opgevuld wordt met persoonlijke structuren in voortborduren zien we ogen en de lach uit het…

Toen begreep ik niets van zaken die er in jouw brein gebeurden. Nu weet ik, je kon het niet helpen, en dat je 't zelf ook heus betreurde. Het heeft mij uiteindelijk gevormd tot de persoon die dit schrijft. Een persoon die soms met moeite in dit leven overeind blijft. Alcoholisme was de ziekte waar jij jaren onder leed.…

geleefd heeft hij in grote lijnen maar het einde heeft hij nooit kunnen zien dat zijn de touwtjes van het lot want de dood laat ons maar ééns leven…

De bus stopt alleen maar als ik mijzelf aanbied om vervoerd te worden.…

Onvermoed ben ik de oneliner begonnen, en niemand die het door heeft, reageer maar, lijn 4 staat op de rails.…

Niemand heeft in de gaten dat ik mijn zin door druk.…

Ik wilde 1 lijn trekken, men liet mij verrekken, zolang zelfs dat ik 123 niet wist dat ik de derde had gemist.....…

we lopen op de lijn soms even somber soms fijn o zou het niet fijn als de lijn ooit eens recht zou zijn zo recht nooit krom altijd echt nooit onwaar altijd johnny cash nooit klaar loop de lijn recht of krom we zijn er daar gaat het om samen met my neighbour the men in black.nr 6…

ik stop op mijn hoogtepunt, wel god allemachtig..... dag (mede)mens, krioel nog even, omarm intens een armetierig leven ik stap uit…

jij danst over lijnen met een pirouette krul jij de liefde om mijn oor ligt te hoog luisterend in regels van wit zoek jij daarin mijn liefde mijn variatie staat dichterbij dan alle vorige misschien is later gister al begonnen, en zet dat jouw in mijn beloftes van verleden tijd…

Sonja en haar eega gaan toch uit elkaar het huwelijk was niet bestand tegen de lijn de lijn die getrokken werd om zo mooi en slank mogelijk de wereld te trotseren.…

in een kamer een vreemd bed je mond zo hard als een streep met een scherpe lijn op papier gezet je ogen in een bleek gezicht zien geen werkelijkheid maar dromen een gedicht lief, de tijd heelt niet onze wonden vervaagt alleen dat moment van die ene seconde…

Je kunt, zonder je te vermoeien een rechte lijn niet verknoeien. Voor lijntrekkers daarom ideaal.…

fel wit licht je omringde mij zachtjes en kalmerend me aankijkend, recht in de ogen vragend, is dit de lijn?…

Hoe vaak zegt er iemand als ze een schilderij bekijken, och, het zijn maar lijnen, dat kunnen wij ook. Al lijkt het gemakkelijk een abstract schilderij maken, het is veel uitdagender dan je denkt. Er is veel aandacht nodig, je moet visie hebben en vertrouwen in je doek hebben.…