4615 resultaten.
Arme Anni
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.510 Dat Klassen mij vandaag zou overklassen
Dacht Friesinger, dat had ik wel verwacht
En ook aan Groves had ik nog wel gedacht
Dat die mij voor het zilver zou verrassen
Maar dat de bronzen plak, sprak zij beduusd
Nu naar Ireen gaat, hab’ ik nicht geWüst…
Geen stijl.nl
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 960 Die beste brave Willem-Alexander
Gaat in Beijing zelfs bij een bronzen plak
In zijn oranje hemd zo uit zijn dak
Dat ik mij bijna schaam als Nederlander.
Dat is de man, denk ik, die binnenkort
In koninklijke stijl ons staatshoofd wordt.…
Te leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Voel het zwart
aan zekerheden zagen
als de onmacht weer gedijt
voel de pijn
aan witte randen knagen
tot de tijd de scherpte slijt
want het leven
laat zich niet voorspellen
elke uitkomst is onzekerheid
maar te leven
is altijd wel een keuze
elke keuze een mogelijkheid…
Onzekere toenadering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Het voelt
dat het lijkt
of het kan
maar vraag niet hoe
ten koste van wat
op welke termijn
wil je er over denken
ooit over praten
hoe het voelt
als we elkaar
zouden verwarmen
in de kou…
Versmelting
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 203 Zacht is de wind die lippen streelt
van geliefden steeds dichter bij elkaar
op zo’n lentedag waarbij de wens
de tijd vertraagt tot eeuwigheid
Toch blijven woorden loze letters
zolang ze niet in beeld verschijnen
is het smachten niet te horen
als het niet hardop wordt geboren
Leg een zachte hand op een warme plek
waardoor beiden in elkaar…
jouw tederheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 wat mezelf het meest eigen is
geef ik uit handen
wanneer jouw tederheid
de boventoon voert
een aanzetting tot ontbolstering…
Eiland
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.236 De hamerslagen van de zon
verpletteren mijn bronzen harnas.
Verlangen.
De golven vormen zoute korsten
op mijn wonden.
Het eiland.
Het verlies.
Het altijd wijkende antwoord.…
Herfst.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 631 Als de
koperkleurige
zon het bos
met bronzen
tinten tooit,
als alles is
verstild,
warm van toon,
verwaaien
de winden
en spoelt
de regen
zich weg.
Dan wacht de
natuur op
het stille
sterven
in het koude
wit, van de
lange winter.…
Oh ja, dàt...
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 351 Grossieren in oranje podia
In gouden, zilveren en bronzen plakken
En wat we verder vast nog zullen pakken
(Of niet op duizendste seconden na)
Dat wordt weer dagen juichen, hossen, zingen
En uitgesproken standpunten verdringen…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 nog staat ze huiverend
in haar bronzen blootje
wachtend op ritselgroen
van omringende bomen
een zilveren baan van licht
spoelt rondom haar voeten
die koud zijn
na de lange winter
de stilte spreekt haar naam
zij luistert roerloos…
Avondklokken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Hoe mooi toch zijn onze avondklokken
Om ons tot bezinning te verlokken
Hoe prachtig zijn hun bronzen stemmen
Om ons bestaan wat af te remmen
Om ‘s avonds negen uur keert dan eindelijk de rust
Tijd om wat te spelen met elkaar : tijd voor wat hartelust…
HOOGTE......
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 309 Fier boven alles
reiken HOOGTEpunten
Luisterrijk en prachtig
door heuvels omringd
De DUOMO en CAMPANILE
SANTA CROCE met standbeeld
van Dante
SANTA MARIA NOVELLA
met koor dat zingt
PONTE VECCHIO
het BAPTISTERIUM
Van bronzen deuren van
Ghiberti voorzien
Handel, verkoop kunst, vanalles
Prachtige luchten.…
Lange schaduwen?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 33 om een bronzen gong van een andere
morgen te laten luiden, een afgewogen
toon los van vooroordelen, een
dwingende klank die om een waardige
gerechtigheid schreeuwt en voortvloeit
uit alle kelen, die dat willen delen,
dat het schaduwen in het licht geketend
blijven is iedereen slachtoffer en verminkt.…
Sonnet
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.225 De wereld is dezelfde; overal
De blauwe hemel en de grauwe steden,
Drijvende wolken en, daar vér beneden
De velden en de mensen; morgen zal
Deze aarde mij niet anders zijn dan heden
En dan zij gisteren was; en zonder tal,
Trekken bij zonneschijn, bij regenval
De dagen verder, als zij altijd deden.
Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…
rijkdom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 205 in alle rust slaat hij de deuren
open, laat het weer zachtjes
binnenkomen
zit verstild aan het erfgoed
van de dichter van beeld en kleur
om alledaagse zaken te verwerken
een luchtige plaats te geven…
Instrument
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 Mijn lijf is als een instrument
dat bespeeld wil door een musicus
of een leerling,
iemand die er de juiste klanken
uit probeert of weet te halen.
Het hoeft geen bladmuziek,
maar eigen composities.
Wanneer hij één is met zijn klankbord
is er alleen maar melodie,
trillen de kamer en de planten
Daarna kan mijn lijf
weer andere dingen
doen…
solidariteit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 597 ik hoor ze weer die zachte stemmen
zoetgevooisd als een orkest
zingend van die nieuwe wereld
want met zijn allen
lukt dat best
maar ik zag slechts bronzen haken
op zwarte staken
tegen een loden lucht
en met een braaksmaak in mijn mond
ben ik halsoverkop
gevlucht…
Zondag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 602 uit het verre dorp
de bronzen jubelklank
van klokken.
het is zondag.…
van huis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 de wind wierp
alle glazen omver
het water huiverde
een vogel landde
op de bronzen kop
van een held te paard
dichtbij het
heimwee hield
beklemming de wacht
hoe lang moet je
weg zijn van thuis
voordat het te laat is
om terug te keren…
FOR WHOM THE BELL TOLLS
snelsonnet
3.0 met 37 stemmen 2.126 Het trof hem diep, vooral die éne bronzen....
“Waar is mijn GSM”, vroeg hij bebloed,
“ik heb wel dertig kilo bel-tegoed.“…
Beelden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 825 Waar de stroom
van beelden
naar buiten keert
dwaal ik in illusies
die mijn werkelijkheid
ontkennen,
en zoek ik de stok
die de spiegel breekt
waarin mijn ogen
de waarheid zien…
Beelden
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 2.363 Ik zie ze weer,
de beelden,
ze blijven herhalen,
keer op keer,
zie ik ze,
in mijn hoofd ronddwalen.
Geen rust,
geen pauze,
laat ze maar weer komen,
een dagelijkse lust,
van beelden die,
mijn gedachten binnenstromen.…
Mijn beeld
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 615 Van jou wilde ik houden
vanaf de allereerste dag
jouw heldere oogopslag
jij, die op mij vertrouwde
ik keek je vragend aan
zag in een flits jouw leven
maar mocht niets geven
ik moest je laten gaan
nog eenmaal kijk ik om
wil jou als beeld houwen
geen afgietsel van geluk
maar gewoon blind vertrouwen…
Het Beeld
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 604 Slechts omhuld
door het warme licht
vanuit de hoge ramen
voor een ieder in zicht
staat zij daar
starend naar de vijver
door seizoenen heen
staat zij maar
bewegenloos
gebeiteld uit steen
emotieloos
starend naar de vijver…
Beeld
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 516 De Dood heeft een wit paleis
net achter de horizon
in de buurt van de dalende zon.
Een nachtegaal zingt er hel
begeleiding: een turkse trom
en een koperen rinkelbel.
Het licht is er warm en rood,
in de tuin welt een koele bron.
In een hoek staat een oude zeis,
op een marmeren bank zit de Dood.…
Beelden
netgedicht
3.0 met 156 stemmen 61 stenen haar
eigen genen uit
een eerder bestaan
zag landschappen
in het terloopse gaan
onder vluchten
vol kleurrijke luchten
in de warmte van
thuis was er het
ceremonieel groeten
in eindeloos ontmoeten
waarin samen
ervaren waarheen
de stroom van de tijd
ons toen heeft geleid
in tal van talen
verstond babel al
onze verhalen in beelden…
de beelden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 798 de beelden
zijn uit het park
verdwenen
nog kruipt
er weemoed
tussen het gras
stiller
dan de stenen
durven spreken
er zijn
geen woorden
blijven kleven.…
Haar beeld
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 103 ze druppelde
glinsterend
groene voeten
in het koude
ochtend gras
spiraalde
ronde speelse
vormen in
haar gaan
door het nat
licht scheen
alle kleuren
door gebroken
stralen van
de ochtendzon
feeëriek
danste zij
met de frêle
schaduw van
haar beeld
vonkte volmaakte
schoonheid in
het langzaam
doven van haar
ochtendsleep…
Het beeld
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 269 Toen hij klaar was
vroeg iedereen de maker
hoe het was geworden.
En de maker sprak:
"Geworden?
Ik bracht slechts tot expressie
wat al die tijd onzichtbaar was."…
In beelden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.133 In beelden kan ik 't nu niet zeggen,
en zonder beelden spreek ik niet.…