Alle inzendingen over buitenlucht OR benauwdheid OR eenzaamheid

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

Fris in de buitenlucht Hoort u mijn lied Of het vriest of het dooit. Bittere noodzaak wel: Onmilieuvriendelijk Word ik al zingend De kroeg uitgegooid. Katja Bruning…

alleen binnenmuren vertellen over de stilte in de buitenlucht een oceanografische stem verhaalt met lange halen over wat voorbij gaat zonder enig gerucht en de kunst van het op volle zee verdwalen…

Het is zo benauwd. Maar dat laat me nu toch koud. Na al die regen.…

Het wil maar niet echt zomeren dit jaar En vorig jaar was het rond deze tijden Haast beter om de buitenlucht te mijden Het liep tot veertig graden op voorwaar Nu moet je die ontberingen ontberen: Aan dit jaar kun je niets romantiseren…

Ik ben jaloers op hondeneigenaren die ’s avonds nog wat buitenlucht ervaren en zie maar weinig heil in een protest. Dus moet er maar iets anders aan de lijn. Loes doet de cavia, ik het konijn.…

In dromen martelde ik verwoed, Maar had van niets berouw - Nu ben ik menselijk en goed En heb het Spaans benauwd - ----------------------------- uit: 'Spaans benauwd', 2005.…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

(dubbele tanka) In de huiskamer brengt kaarsendamp fijne geur; hier en daar liggen bont en zilver, versnipperd: behaag'lijke rommel. Regen en grauwe kilte worden weleens oppgewekt door een luide knal, die de gedachte verspreidt: afwachten, vol voornemens...…

Fladderen als een vlinder steken als een bij vliegen als een vogel zo heerlijk vrij zwemmen als een vis niet gevangen, jammer die was mis wandelen met de hond in de buitenlucht lekker gezond zo kan je heel wat over dieren schrijven maar ik stop, want je kunt het ook overdrijven!…

Ik had het wel gehad met puzzels leggen, Ik wou een frisse neus en buitenlucht. De wind giert door mijn haren, snor en baard. Gelaten word ik optimaal behaard.…

deze muur van vertrouwdheid waar angst en haat samen op woekeren mijn wurgklimop zonder wortels Neem nu het mes in de hand en een moker van hartstocht verlaat me niet als je moet uitroeien mijn angstgezaaid kruid van verlaten Weet hoe ik ooit heb getracht om de liefde te planten die mij beklom tegen die gruwelmuur mijn verderlichte benauwdheid…

Toen je weg was Bleven mijn handen Onophoudelijk naar je reiken Mijn ogen je eindeloos zoeken Vragend of je de stilte wilde vangen Die in de verte lag Het was net alsof Het kind bleef schreeuwen Het kind bleef roepen Het kind bleef vragen Het kind alleen Blijft wachten Tot het krijgt Tot het geeft Tot het krijgt Tot het geeft…

Een geschiedenis ongeloofwaardig zwaar _ toch lachwekkend doch bovenal WAAR drie Russische jongemannen overvallen verlangend naar buit het huis van een rijke dame eisen al haar dure spullen maar zij toont kranig verzet gooit de gewapende aanvoerder plat zit heersend bovenop hem jaagt beide handlangers angst aan die onmiddellijk verdwijnen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Op de weg Naar mijzelf Ben ik mij aan het Los worstelen Van alles Wat mij verlamt En benauwd Op weg naar mijn zelf Op weg naar mijn vrijheid Op weg naar mijn zijn…

tussen stoffige spinnenwebben en gruizige muizenkeutels hebben wij de knopen doorgehakt om een einde aan het verleden te maken en een begin te vinden herinneringen dwarrelden door het huis van kamer naar kamer rechtstreeks de buitenlucht in morgen zal het laatste restje van toen as worden op de akkers van een vruchtbaar nu…

in de grond van de zaak groeit een onvoldragen vrucht onevenwichtig, alles imperfect we zijn vandaag nog niet blootgesteld aan buitenlucht dichtstuderen, zo strak als broekspijpen met geplamuurd beletsel ook blijken geen lijnen zichtbaar naar alledag, hoeft ook niet achteraf weten we alles beter, nu nog wat ogenrust…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de buitenlucht wordt niet meer ontstemd op gedruis van gefeeste woorden die allemaal hetzelfde klonken aan de lichtende horizon klinkt weer rust om alaaf liedjes met verende loomte als vogels die uitrusten op hun trek komt het realistische weer tot zijn eigen gewoon puur natuur…

Adem tekent zich af in de heldere buitenlucht. Harten versnellen, zonder een zucht De ontmoeting geen straf. Individuen smelten ineen Warmte, straling en gevoelens Woorden zijn schaars Duurzaamheid als een edelsteen.…

Zomer die heeft Afgedaan voor wat Vandaag betreft, Zon vervangen Door somb're Buitenlucht, Gedachten die Zichzelf vertragen En welhaast tot Stilstand komen - En dan toch twee Witte vlindertjes die Dwarrelend in de lucht Tot grote hoogte reiken En mijn stilgevallen Brein weer tot leven wekken…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…