Alle inzendingen over carnivoor rooft scha

Immer* en volg ik u niet na met begeerte van uw scha*, maar van zinne om uw minne te verwerven voor* de mijn’. Acht gij dat groot verlies te zijn? Nimfe, gij vlucht al even* stuurs en ik heb de borst vol vuurs. Met een kusje, wil je, blus je dat ten deel en wordt bedankt*. Geef je dan meer als gij ontvangt?…

Hij heeft alleen maar scha' en schand' gebracht, die God ; ons niets dan leed en straf gegund.' Toen schudde 't woord zijn vrije mening uit als donzen verenvlokken in 't gespuis, scanderend zonder vrees en oeverluid : 'Die God is Jezus, ja, Hij stierf aan 't kruis, stond uit de dood weer op en roept - als bruid gekleed in wit - de…

Het leven vlood en d’ as blijft in onz’handen ’t verlangen stijgt om mede te vergaan Doch in de weemoed blijft één lichtje branden, het licht dat w’in de zomer overslaan waarvoor wij slechts, tot onze scha en schande, rondom de wintertijd om olie gaan…

Licht gedoofd omdat de schemer mij belooft dat hij zal troosten wie hem mint en ramen dicht opdat de wind geen schilfer uit mijn denkpad rooft.…

Hij houdt zijn adem in en pijpt niet meer zijn lied; En ’t kind welks prille vlees nog niet leed ’t pijnlijk wonder, Dat in haar onschuld gaat als in een kleed, ook zonder, Gretig een honingkoek van ’t sluw bosgodje neemt, Dat haar in wrange ruil een kus rooft, lang en vreemd.…

Zonnebloem, schitterend licht Dat deze zomer alle kanten op Spat, het licht doet schijnen Op de donkerste plekken, Zelfs je schaduw is mooi - Als de zomertijd voorbij is Zullen je gele veertjes Roemloos in het vooronder Verdwijnen, maar je schaduw Blijft, en landt rechtstreeks In mijn hart, verlicht mijn Allerzwartste nacht…

Ge rooft de mussen en de muizen, Nestelt in klooster en kasteel, Ge schuwt de straten en de huizen, Eenzaam te zijn is ook uw deel. Gij, sombere wachter van de nacht, Ge zijt de dienaar der godin, Naar wie de wijze dichter smacht, Die hem onthult des levens zin.…

Zij duldt van tijd geen dwang, zelfs als zijn zeis De jeugd en glans rooft van haar lippenrood: Tijd deert geen liefde op zijn korte reis En heeft geen vat op haar tot aan de dood. Zo er bewijs is dat ik dwaal hierin Dan schreef ik niets, en werd er nooit bemind.…

Wat scha voor de eeuwigheid?…

Gerechtigheid voor Oekraïne en weg met die nare man, die liegt en bedriegt en bombardeert en zoveel mensenlevens rooft. En mag de dag gauw komen waarop het licht in Poetin’s ogen voortijdig wordt gedoofd.…

Nu diepte zonder water is en hoogte zonder adem kraalt rond jouw dode ogen verlaten in de schemer dat liederlijke carnivoor wat elk kadaver vreten moet het bloed huivert zijn ondergang in een verzonnen hemel De Bijbel die de leugen dekt Het vromen van de handen Gewassen Maan van Golgotha Die rood ziet van de schaamte Ik zie dat…

dat is een vraag voor ons als omnivoor een waakhond is en blijft een carnivoor... 9 juli 2016…

Er is zoveel waar 't wonderlijk begeren Ongaarn naar reikt; want wij zijn zo gemaakt Dat wij niet enkel wat ons scha doet weren, Maar onze trots ook wat wil helpen wraakt.…

Ja, ’t voegt ene eeuw, versteend by ’t snood gebroedsel Dat vatbaarheid voor God en Heiland dooft, Behoeftigheid vergiften schenkt voor voedsel, En ’t oudren hart zijn dierste panden rooft; Maar weg dat tuig, dat kunstverwoestend knoeien, Van al wie smaak, wie menslijkheid belijdt!…

zijn leren vel als vingernagels die elkaar overlappen er spant een vlies over ogen die zwijgen over de verboden beet de valkuil van de oervrouw een gespleten tong kwispelt hij tast de ruimte af herkent sporen van koud zweet een kuiken verstart in het vizier de spitse muil flitst vooruit een pijl in zenuwgif gedoopt het zuur dat adem rooft…

- Draag ik de pijn, waar vaak mijn zang op doelt, Diep in mijn borst en 't rooft mij vreugde en vrêe. Weer kruipt en knaagt mijn welbekende wee, Weer vlamt de vuurgloed, die geen zucht verkoelt. Ik zeilde ook eens naar 't verre dromenland En toefde een poos, doch mocht niet lang daar zijn.…

Balkenende was al met VOC-roem aan het snoeven terwijl Zalm en Wijn stiekem saam zaten te gnuiven maar daar was superkoele Maria van der Hoeven om de heren onverwacht een kooltje te stuiven Financiën liet de lading lichten en aan wal opslaan waarna OC&W concludeerde uit veel eerdere afspraken dat men de klus op bewaarlijke gronden moest…

Ik zou niet graag een amazone zijn Van Rosinante -noch een caballero- Rijp voor de slacht van ridder of torero O Don Quichote, wil haar genadig zijn Ik ben -ik zweer het op mijn moeders graf- Geen carnivoor, noch ruiter of koetsier Maar als ik kiezen moest nam ik een stier Als galgenmaal scheid ik koren van kaf Ook Sint zal hinnikend tevreden…

Ik heb, in droom, de ganse nacht geschreid kermend van smart - zoals een kind zou schreien, dat men uit plaagzucht 't liefste speelgoed rooft. Want in die nacht, - die lange, zwarte nacht - lag er een duistre schaduw op mijn dromen, op 't lichte beeld van al wat komen zou - het lieve, bonte speelgoed van mijn ziel.…

te mooi erg soms om echt te zijn te zoet erg soms om slecht te zijn stille getuigen van klinkende pijn soms langs de vleugels van een twijgerig meisje, puur, nog ongeraakt langs de haartjes op het snorretje van een ver verwarde vent langs mijn wangen naar de zee kleuren de zoute zeeën wat in hun vlak- en dieptes leeft daar rooft daar…

Kut zeg, lul zeg, ram je ijsje in die teringkop van die mislukte incarnatie, die van 'ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke'', ik verzeker jou, een samenwerking met hem is flirten met de duivel en dat doe je toch ook niet zonder erbij na te denken, want voor je het weet rooft hij alles wat je heilig is, laat je niet betoveren, zeker niet…

vrienden niet kwamen om met jullie uit te gaan herinneren jullie je nog dat ik jullie opmaken mocht toen de liefde jullie haalde voor jullie eerste dans herinneren jullie je de tijd dat tot vervelens toe ik jullie steeds vertelde dat jullie dit onthouden zullen onthoud dit lieve kinderen want er komt een tijd die mijn herinnering rooft…

Geen waatren blussen Haar minnevier. ’t Lust haar te nestlen op de vloed, Zij kweekt de gloed, Zij kweekt de gloed Met hare vrolijke wederga, En kipt hare eiers, en acht geen schreiers, Noch vreest geen scha. Vliegende jongen zwemmen mee Door stroom en zee, Door stroom en zee.…

lach Toch blijft zij liever droog op haar vlot Met zilte vingers Knoopt ze haar bloes aan de mast Tokkelt een toonvast lied Tot de minnaar spartelt op haar dek De zomer draalt op haar laatste benen Een waakvlam prikt de zool De hitte vlucht uit mijn wintertenen Naar een zuiderse schoot Ze gaat een ander ontdooien Met die tong die adem rooft…

zit immer op de hoogste tak kijkt minzaam neer op het wereldgebeuren en houdt zich een beetje afzijdig, is eigenlijk jaloers op ekster trekt zich nergens iets van aan glimmend oogt hij slim naar alle kanten bling-blingt zich carpe diemend een weg pikt alles en niets van vlaamse gaai de fraai getooide te lief voor z'n omgeving kraai rooft…

't Vrouwenhart is koel en wreed Voor ons zuchten en ons leed; 't Wordt niet week door vrees of hoop; 't Is voor tranen niet te koop; Hem-alleen, die 't eist en rooft, Neemt het aan als heer en hoofd.…

Des nachts ben jij het licht der dag en rooft mijn slaap zo wordt mijn dag haast nacht en sta ik te kijk als aap.…

Aan het vreedzaam hart rooft gij de vrede, Maar gij schenkt hem weder, onverwacht - En wie gij de weelde toe-bedacht, Van uw blikken, zoo fluweelig-zacht, Die omspannen zij van lieverlede, En hij slaakt een lang-gezuchte klacht, Doch een vreugde-rijke juich-kreet mede.…

Toch, stelt Wang, rooft het overboeken tijd en komt het heus wel op zijn pootjes terecht, toon wat meer respect, geef me meer respijt en dan zul je zien, de ping-ping komt er echt.…

Je vermaant; stel je niet bloot, zeg je, val niet ten prooi aan de vogel die rooft. Ik kan van jou niet weg: je splijt niet slaat steeds met me op de vlucht en brengt me thuis. Je staat om me heen als een muur, hard, blindelings. Loop niet te ver, zeg je, loop je niet dood in de steile scheur in je hoofd.…